QUEEN'S PLEASURE (Η Ευχαρίστηση της Βασίλισσας)

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 28 : A LIE FOR A LIE

Κάρλος POV

Ο τρόπος που με κοίταξε χθες ,την στιγμή που με ρώτησε για τα ψέματα ανάμεσα μας,με έκανε να χάσω την γη κάτω από τα πόδια μου.
Ο μόνος άνθρωπος που δεν θα ήθελα ποτέ να πληγώσω είναι πλέον η Εύα. Το θέμα όμως είναι ότι κοντά της γίνομαι αδύναμος.  Εμένα αυτό με ευχαριστεί. Δεν έχω θέμα να είμαι αδύναμος κοντά της. Οι εχθροί όμως είναι εχθροί και η Εύα πρέπει να προστατευτεί.
Έχω πάρει αποφάσεις που δεν είμαι και περήφανος και έχω κάνει εξίσου πράγματα που με πληγώνουν.
Αν μάθει η Εύα τι έκανα δεν θα με συγχωρήσει.
Χτυπάω την γροθιά μου πάνω στο γραφείο.
- Γαμωτο!, λέω.
Η συνείδηση μου λέει να της το πω. Το μυαλό και η καρδιά μου όμως μου λένε να το κρύψω.
Δεν έχει έρθει καθόλου στο γραφείο μου.
Κοιτάζω ψηλά στον τοίχο όπου κρέμεται το ρολόι και δείχνει δέκα και τέταρτο. Συνήθως τέτοια ώρα είναι εδώ, η Εύα, γεμίζοντας τον χώρο με την επιβλητική της παρουσία.
Κοιτάζω την πόρτα και αφαιρούμε για λίγο. Χωρίς να το θέλω θυμάμαι την πρώτη στιγμή που την συνάντησα. Εκείνη έτρεχε στο δάσος αβοήθητη με έναν, χτυπημένο από τα βέλη μου, ώμο.
Την πήρα πάνω στο άλογο και την έφερα εδώ.
Εγώ με οδήγησα σε εκείνη. Αυτή απλώς με κάλεσε.
Όλα ξεκίνησαν με μίσος και θυμό.
Ο δικός μας έρωτας ήταν και θα είναι περίεργος.
Όσο περνάνε τα λεπτά και δεν την έχω δει τρελαίνομαι.
Δεν μπορεί να έχει καταλάβει. Πως γίνεται? Όχι είναι αδύνατον. Δεν το γνωρίζει. Δεν ξέρει τι έκανα. Δεν θα την χάσω.
Βγαίνω έξω από το γραφείο μου και κατευθύνομαι προς το δωμάτιο.
Ο διάδρομος μου φαίνεται ατελείωτος και όλοι οι γύρω που περπατάνε εκνευριστικοι.
Όλοι εκτός από την Εύα.
Τι έχει? Χθες ήταν στην αγκαλιά μου σωματικά ,αλλά  όχι πνευματικά . Το μυαλό της κάπου ταξίδευε. Κάτι την απασχολούσε.
Αν δεν ξέρει τι έχω κάνει τότε θα έχει κάτι άλλο.
Όλα τα άλλα λύνονται.

Φτάνω έξω από την πόρτα της και παραμεριζω τους φρουρούς. Πιάνω το πόμολο και την ανοίγω απότομα.
Η Εύα αναπηδαει από τον τρόμο της και της φεύγει η πετσέτα του μπάνιου. Τα βρεγμένα της μαλλιά είναι κολλημένα στους υπέροχους ώμους. Το στήθος της ανεβοκατεβαίνει γρήγορα καθώς τα μάτια της είναι εστιασμένα επάνω μου.
Κλείνω την πόρτα πίσω μου και την πλησιάζω. Σκύβω και πιάνω την πετσέτα από το έδαφος.
- Κάρλος ,τι κάνεις εσύ εδώ?,με ρωτάει.
Της χαμογελάω περιμένοντας να κάνει το ίδιο.
- Τι? Δεν χαίρεσαι που με βλέπεις?,την ρωτάω.
Θέλω να ακούσω πως χαίρεται. Θέλω να χαίρεται όσο χαίρομαι και εγώ.
Μου χαμογελάει αλλά όχι θερμά.
- Φυσικά και χαίρομαι.,μου απαντάει.
Τυλίγω την πετσέτα γύρω από το σώμα της και κάνω ένα βήμα πίσω για να την κοιτάξω.
Το βλέμμα της απομακρύνεται από το δικό μου. Δεν με κοιτάει στα μάτια. Κάτι έχει και μάλιστα το έχει μαζί μου.
- Εύα.....
- τι?,με ρωτάει ανυπόμονη.
- Ήθελα να πω μόνο ότι μου έλλειψες.,της λέω.
- Α.,λέει μόνο .
Πιάνω το χεράκι της και την τραβάω επάνω μου.
Την νιώθω να τρέμει.
Την φιλάω στα χείλη και εκείνη ανταποκρίνεται.
Θέλω όμως να την έχω ολόκληρη .
Πάλι αισθάνομαι ότι ταξιδεύει το μυαλό της.
Κάθομαι στο κρεβάτι και την τραβάω στα πόδια μου για να κάτσει.
- Μωρό μου? ,την ρωτάω ώσπου να έχω την προσοχή της.
Τα μάτια της καρφώνονται στα δικά μου.
- Ναι?,με ρωτάει.
- Είσαι καλά?, ρωτάω περιμένοντας να μου απαντήσει ειλικρινά.
- Σε αγαπάω πολύ Κάρλος.,μου λέει κάνοντας την καρδιά μου να χτυπάει από ευτυχία.
- Σε λατρεύω μωρό μου. Εύα μην με αφήσεις ποτέ.,της λέω αυτό που φοβάμαι.
Βλέπω δάκρυά να τρέχουν από τα μάτια της.
Ξέρει και απλώς δεν μιλάει.
Όταν ξεσπάσει μια φωτιά δύσκολα την σβήνεις.
Η φωτιά είναι ανελέητη και μπορεί να κάψει τα πάντα στο πέρασμά της .
Εγώ πυροδοτησα αυτή την φωτιά.
Η Εύα είναι η φωτιά μου και αυτή μόνο μπορεί να με κάψει αληθινά.
Σκουπίζω τα δάκρυά της με τα δάχτυλα μου.
- Τι έγινε? Τι είπα και σε πλήγωσα?,την ρωτάω.
Εκείνη κουνάει αρνητικά το κεφάλι της.
- Τίποτα μωρό μου. Δεν είπες τίποτα!,μου λέει. Η απάντηση είναι σοβαρή. Φαίνεται σαν να περιμένει κάτι από εμένα απλώς περιμένει να της το πω εγώ.
Μήπως μου κρύβει εκείνη κάτι και φοβάται να μου το πει για να μην με πληγώσει.
Τίποτα δεν μπορεί να με κάνει να την αφήσω.
- Εύα ,μωρό μου? Θα έρθεις να φάμε μαζί σε δύο ώρες?,την ρωτάω.
Μου χαμογελάει και μου φαίνεται το πρώτο αληθινό χαμόγελο μετά από τα χθεσινά.
- Ναι Κάρλος. Θα έρθω!,μου απαντάει.
Σηκώνομαι την φιλάω και πριν βγω έξω από το δωμάτιο γυρίζω και την κοιτάζω.

Εύας POV

Δεν θα μου το πει. Το κατάλαβα την στιγμή που μου είπε να μην τον αφήσω ποτέ.
Δεν έχω σκοπό να τον αφήσω. Άλλωστε τι θα μπορούσε να έχει κάνει?
Δεν έχει σκοπό να με πληγώσει . Με αγαπάει.
Πρέπει όμως να μάθω και θα το μάθω.
Δεν πρέπει να μας χωρίζουν μυστικά. Δυστυχώς όμως αυτό γίνεται και κάποιος θα έπρεπε να βάλει ένα τέλος. Μήπως τώρα θα θελήσει να μου πει τι έχει κάνει? Εννοώ φυσικά το μεσημεριανό. Ίσως να θέλει να συζητήσουμε το θέμα.

Τα κορίτσια με έχουν ετοιμάσει για το δείπνο μου με τον Κάρλος.
Μόλις τοποθετώ και το στέμμα στο κεφάλι βγαίνω έξω από το δωμάτιο και πηγαίνω προς το γραφείο του εκεί όπου με περιμένει.
Οι φρουροί με το που με βλέπουν με αφήνουν να μπω μέσα.
Ο Κάρλος σηκώνεται από την καρέκλα του και έρχεται προς το μέρος μου φιλώντας μου το χέρι.
- Νόμιζα....
- Ότι δεν θα ερχόμουν?,τον ρωτάω διακόπτοντας τον.
- Ίσως.,μου λέει χαμογελώντας μου μυστήρια.
- Φυσικά και θα ερχόμουν. Μπορεί να υπάρχουν σημαντικά πράγματα για να συζητήσουμε.,του λέω γεμάτη υπονοούμενα.
Εκείνος μου χαμογελάει δυστακτικα και μου δείχνει προς το τραπέζι.
Πηγαίνω και κάθομαι και κάνει και εκείνος το ίδιο.
- Λοιπόν?,τον ρωτάω.
Εκείνος ξεροβηχει.
- Τι "λοιπόν"?,με ρωτάει.
- Τι με ήθελες?,τον ρωτάω.
- Θα έπρεπε να σε θέλω κάτι συγκεκριμένο για να δειπνήσουμε μαζί?,με ρωτάει και δεν μου δίνει κάποιο περιθώριο για να απαντήσω. Έχει δίκιο και αν απαντήσω κάτι διαφορετικό θα καρφωθω.
Θα πρέπει να χειριστώ έξυπνα την κατάσταση.
- Πως πήγε το συμβούλιο σήμερα το πρωί?,τον ρωτάω.
Μου χαμογελάει ικανοποιημένος από την ερώτηση.
- Εξαιρετικά. Συμφωνήσαμε σε κάτι πολύ καλό και κερδοφόρο για την χώρα μας.,μου λέει.
- Αλήθεια? Τι ακριβώς?,τον ρωτάω για να δείξω ενδιαφέρον. Φυσικά και ενδιαφέρομαι. Αυτή την στιγμή όμως θέλω να μάθω μόνο την αλήθεια.
Το βράδυ θα μπω στο γραφείο.
- Αυτό είναι μυστικό του κράτους μωρό μου.,μου λέει και μου χαμογελάει.
- Πολλά μυστικά μαζεύτηκαν τώρα τελευταία., λέω μέσα από τα δόντια μου.
- Ορίστε?,με ρωτάει.
- Τίποτα. Σέβομαι την απόφαση σου.,του λέω.
Δείχνει να έχει υποψιαστεί ότι κάτι έχω. Με έχει καταλάβει σίγουρα και δεν μιλάει για να δει μέχρι που θα το φτάσω.
Είναι τρομακτικό να ξέρουμε ο ένας τις κινήσεις του άλλου. Όμως το πιο τρομακτικό από όλα είναι να ξέρουμε ποιες θα είναι οι συνέπειες των πράξεών μας και παρόλα αυτά να συνεχίζουμε να κάνουμε το ένα λάθος μετά από το άλλο. Συνεχίζουμε να λέμε το ένα ψέμα μετά από το άλλο.
Και η κορύφωση είναι ότι αγοραστικε ένα ψέμα για ένα ψέμα.
Ποιος από τους δύο μας θα πνίγει από το ψέμα του? Μένει μόνο να δούμε!

*******************★******************

Αυτό το κεφάλαιο μας για σήμερα!!!

Ελπίζω να σας άρεσε!!!!

Αν σας άρεσε πατήστε αστεράκι και αφήστε το σχόλιο σας!!!

Θα μάθει η Εύα τι της κρύβει ο Κάρλος?

Θα τον συγχωρήσει?

😁😘☺️😊🥰😍🤩😉🙃🙂😁🤷👌🤫❤️💕😁