divane / texting

Son

"Hasta sonunda uyanıyor. Ailesine haber verin."

Doktorlar ve çaresiz aile bu habere çok  sevinmişti. Hasta bir yıldır komadaydı ve herkes ondan ümidi kesmişti.

"Sonunda uyandınız."

"Neredeyim ben Kuzey nerede?"

"Aileniz burada. Merak etmeyin. Normal odaya alalım sizi görüştüreceğiz."

Eylül olanları anlam veremiyordu. Son hatırladığı Kuzey'in ona evlenme teklifi ettiğiydi. Şu an ise hastanedeydi. Bir sürü kablo vücuduna bağlaydı. Bilmediği bir sürü alet vardı etrafında. Kaza geçirmişlerdi belki. Kuzey'in iyi olması için dua etmekten başka bir şey gelmiyordu elinden.

Doktorlar bir dizi kontrol yaptıktan sonra onu normal odaya almışlardı. Tabii bir hastane odası ne kadar normal olabilir ki?

Serum takmak için gelen hemşireye de Kuzey'i sormadan durmadı.

"Kuzey nerede onu çok merak ediyorum."

"Bir bilgim yok hanımefendi ama aileniz birazdan gelir."

Yine Kuzey hakkında bir şey öğrenemedim. Kafayı yemek üzereydim.

Kapı açıldı içeri annem ve babam girdi.

"Sonunda uyandın güzel kızım. " deyip annem ağlayarak bana sarıldı babam ise gözleri dolu dolu bana bakıyordu.

"İyisin değil mi güzelim."

"İyiyim baba. Anne lütfen ağlama."

"Nasıl ağlamayayım? Sonunda uyandın. Dualarımız kabul oldu. Rabbime binlerce kez şükürler olsun."

"Anne, baba bana ne oldu?"

"Kaza geçirdin. Trafik kazası ama şu an iyisin. Bunları daha sonra da konuşuruz. "

"Peki Kuzey nasıl baba?"

"Kuzey kim kızım?"

"Babamın iş yaptığı adamlardan biri, hani benim sevgilim olan Kuzey."

"Kızım sen o araba da tektin."

"Nasıl olur baba? Dün bana evlenme teklif etmişti."

Annem ve babam bana şaşkın şaşkın bakıyordu.

"Kızım sen bir yıldır komadasın."

"Ne diyorsun anne bu imkansız. Daha dün Kuzey'le birlikteydim. Sahilde."

Bu nasıl mümkün olabilirdi. Kötü mü şaka olmalıydı her şey.

Babam doktoru çağırmaya gitmişti. Annem ise hüzünlü gözlerle bana bakıyordu. Ben ise ne yapacağımı ne düşüneceğimi şaşırmış vaziyetteydim.

"Merhabalar Eylül hanım. "

"Merhaba doktor bey. Bana ne oluyor lütfen söyleyin?"

"Komadan uyandınız bu nadir görülen bir durumdur. Komadaki hastalardan o dönemde rüya gördüğünü söyleyenler olduğunu duymuştum ama ilk defa şahit oluyorum."

"Her şey rüya olamaz anlıyor musunuz çok gerçekti."

Galiba sinir krizi geçiriyordum. Serumu sökmüştüm ve kolum kanıyordu annem ve babam beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Sonra diğer kolumda bir sızı hissettim gerisini hatırlamıyorum.

1 ay sonra.

Hastaneden taburcu olalı bir ay olmuştu. Hâlâ olanları idrak etmede zorlanıyordum. Kuzey karşı komşumuzdu ama bana çok uzaktı. Keşke o rüya hiç bitmeseydi. Çünkü evlenecektik belki de. Şimdi ise iki yabancıydık. Karalar bağlamanın bir faydası yoktu. Düşüncelerimden sıyrılıp  aşağıya inmem ve mutluluk pozu vermem lazımdı. Ailemi daha fazla üzmek istemiyordum. Tam yatağımdan kalkarken gözüme telefonum ilişti ve rüyamda yaptığım şeyi yaptım. Kuzey'e mesaj attım. Numarasını babamın telefonundan bulmuştum.

0537*******:"Divane olduğum adam şimdi neredesin?"

Bakalım komada gördüğüm rüya gerçek olacak mıydı?

....
Nasıl buldunuz finali?