Deli - Insane

Bölüm 4

Okurlarımdan biri, belki tek okurum, hikayenin klişe olduğu düşünüyor. Bu durumdan rahatsız oldum ama görüşün için teşekkür ederim. Gelecek bölümleri biraz daha özgün planladım. İyi okumalar.

Akşama doğru hastaneden çıkmıştık. Otobüs durağına yürürken Umut birden durdu.

-"Mal mısın niye durdun yürü otobüsü kaçıracağız."

-"Geç kalacağım bir yer yok. Annem hastanede nöbete kalacak. Babam da zaten şehir dışında."

-"Ablam merak-" duraksadım "bugün kaçı?" yürümeye devam ettik.

-"16 sı. Neden?" Piç smile yaptım.

-"Meral ablanın doğum günü. Ablam ona gidecekti, beni de çağırmıştı. Ne dersin? Gidelim?" durağa varmıştık. Umut eliyle geçen otobüse işaret yaptı.

-"E daha ne bekliyoruz?" duran otobüse koştuk.

İçerisi çok da dolu değildi. Geriye doğru ilerledim ve cam kenarına yerleştim yanıma oturan Umut sordu

-"ee nereye gidiyoruz? Ver iz dı party?" wow wow wow wow haram. Telefonumu çıkardım ve ezbere bildiğim numarayı çevirdim. Dıııt, dıı-

-"Alo"

-"Alo abla nerdesin?"

-"İşten çıktım hastaneye gelecektim otobüs bekliyorum. Ne oldu asıl sen nasılsın nerdesin? Araba sesi nerden geliyor?"

-"Aaaa abla yok iyiyim çıktım hastaneden ben. Meral ablanın partisi ne oldu?"

-"Bir şey olmadı. Bu akşam yapacak işte."

-"Hah, işte nerde olacak biz de gelelim mi?"

-"Gençlik parkında da, simdi gitmeyin bence. Daha kimse yoktur saat altı buçuk. Eve gidin isterseniz, biz Tolgayla uğrayacağız, hep beraber gideriz. Anahtarın var değil mi?"

-"Evet var. O zaman biz eve gidelim, siz alırsınız bizi. Tamam. Hadi görüşürüz." telefonu kapattım "Bize go go go."

-"Tamam onu anladık da party nerdeymiş?"

-"Gençlik parkı."

*-*-*-*-*-*-*

-"Yarım saattir çantanda kazı çalışması yaptın be hala bulamadım mı anahtarı???"

-"Of yok işte yok yoook da yok"

-"Ablana var dedin kaldık işte kapıda." ve birden kafama dank etti. "Nevin teyzeee" diye bağırdım. Sonra tam evin karşısındaki kapıyı tıklattım. Açılır açılmaz konuşmaya başladım.

-"Nevin teyzecim nasılsın iyisin inşallah nasıl gidiyor hayat?"

-"İyiyim kızım hayırdır? Ne bu telaş?"

-"Şeyy Nevin teyzecim sende bizim evin yedek anahtarı vardı değil mi?"

-"Kapıda mı kaldın kereviz?" diye sırıttı. Bana hep böyle seslenir. Nedenini sormayın, ben de bilmiyorum.

-"He ya teyzecim. Öyle oldu biraz."

-"Bekle azcık" içeri doğru ilerledi. Geri döndüğünde elindeki anahtarı bana uzattı.

-"Hadi aç kapıyı geri ver anahtarı sen bunu da kaybedersin şimdi." ilahi teyzee bakışımı attım. Kapıyı açtıktan sonra anahtarı geri götürdüm.

-"Sonunda" dedi kanepenin üzerinden sıçrayıp kumandalara ulaşan Umut. Ben direk mutfağa girmiştim. Dolaptan sütü çıkardım. İki tane kasedeki güya kahvaltılık olan gevreğin üzerine döktüm. Kaşıkları yerleştirdim, ve salona getirdim. Umut cnbc-e de sponge bob a takılıp kalmıştı.

-"En sevdiğimmmm." diye bağırarak yanına oturdum. Bir kaseyi eline tutuşturdum.

-"Allah razı olsun, açlıktan midem kendini sindirecek diye çok korktum."

"Öföyöt ölsön" ağzım doluyken konuşmamalı mıydım? Boşver kuralların canı cehenneme!

-"Ölönö söğlök" dedi tıkınırken. Kimin kamkisi.

*-*-*-*-*-*

-"Çocuklar hadi hızlı olun. Geç kalmayalım." Tolga abi her zamanki tatlılığıyla konuşmuştu. Ablam bu işi biliyor diye düşündüm. Umutla arka koltukları sıçrarken ablam ön koltuğa Tolga abi de şoför koltuğuna geçmişti. Ehliyetli enişteeeeeeğ. Zengin enişteeeeeğ. Yasasının partiiii. Uykum geldi lan saat kaç? Ne uykusu lan partiye giderken insanın uykusu mu gelir? Mallıkta sınır tanımıyordum.

-"BU ARABANIN RADYOSU YOK MUUU?? PARTİYE GİDİYORUZ CENAZEYE DEĞİLLL!!" Tolga abi Umutla isyanımız üzerine radyoyu açtı, ablam da sesi. Sonra anırarak şarkı söylemeye başladım.

-"SO WAKE ME UP WHEEEN İTTS ALLL OVEEER"

-*-*-*-*-*-

Sonunda geldik. Burası harika. Umutun kolundan çekip koşarken ablama seslendim

-"Abla biz buralardayız merak etmeyin"

-"Getirdiğiniz için sağolun Ayşe abla."

-"Tamam Feza takılın siz dönerken ararım ben sizi. Önemli değil Umut lafı mı olur." ben Umutu hala çekiştiriyordum ki, asansörün önünde durdum. Bu bildiğiniz apartman asansörlerinden değil. Lunapark oyuncağı olandan. Hani şu ağız bozduran alta yaptıran. İşte o pesefenk pu. Umuta döndüm.

-"Kim daha az küfrederse kazanır."

-"Kapışılır" dedi ve Piç smile. Gişeden iki bilet aldım ve sıraya girdik.

-"Yarın finaller var." dedim

-"Ooof hiç çalışamadım."

-"Hangi maça çalıştın da buna çalışcan be mal."

-"O da doğru." derken sıra bize geldi.

-"Lan bak şimdiden içimden saydırmaya başladım." dedi Umut kemerler inerken. Gayet sakin bir şekilde

-"Ohooo çürük çıktın sen de." kocaman sırıttım.

Yukarı, yukarı, yukarı, yeter, dur, tırstım, çok yüksek, laan .... .. ..... ........ ....... ...... ..... ..........

-"Sakin ol şampuan." diye dalga geçen Umuta sinirle baktım. Durduk. "Daha asagi bile inme-! Agagagaggagagagagag........................" Umuta gülmekten hiç küfretmedim. Puahahahahahahah.

İn, çık, in, çık. Artık gülemiyordum. Tek yaptığım şey saydırmak ve bağırmaktı.

İndiğimizde beynimiz yamışmış ve bağırmaktan bitkin düşmüştük. Ama Benn, gençlik parkına gelcem, ve sadece bir oyuncağa bincem? ahhahahahahahahahhaha NO. Umutu çekiştirerek bir sürü oyuncağa daha bindirdim. Ablam beni aradığında. Kamikaziden inmiş midemizi tutuyorduk.

-"Abla biz öldük nerdesiniz?"

-"Çıkıştayız otoparkta, gelin hadi."

-"Tamam geliyoruz." diyip telefonu kapattıktan sonra oradan geçen birine elimde kalan iki bileti faizle sattım saf kız kandı aldı. Tolga abi önce Umutu eve bıraktı sonra da bizi. O kadar yorgundum ki kapıdan yatağa kadar süründüm. Sonrası malûm, kafam yastığa değer değmez uyudum.