Levenslust [18+]

- 27 -

Matthijs' POV

Niels komt op me af lopen. 'Wie was dat dan?' Uit wat voor ei komt hij nou weer? Even serieus. Ik heb nog net niet van de daken gegild dat ik een vriendin heb, haar vluchtig laten zien op Youtube, en nog denken mensen dat ik vrijgezel ben. Oké, mijn social media profielen zijn niet aangepast. Ik moet niet zo snel oordelen.

'Dat is mijn vriendin. Van wat er nog over is...' Niels zijn ogen worden groter. 'Ho, wacht even. Jij stuurt mij een berichtje terug, waar ik uit denk dat het een leuke avond zal worden en dan krijg ik te horen dat je bezet bent? Ongelofelijk Thijs, we appen elkaar altijd maar voor één ding.' Ik kan ook niet boos worden op hem. Seks hebben met je ex is nooit slim, toch blijf ik het na al die jaren nog steeds doen.

Nee, ik hou niet meer van Niels. Denk ik. Maar de aantrekkingskracht blijft gewoon tussen ons. Zijn boy next door imago is wat hem zo sexy maakt. Hij is ook zo lekker klein, niet eens één meter zeventig. Naast hem lijk ik al helemaal zo groot en breed. Allemaal verbeelding, want onder dat shirt van hem zit een strak wasbordje waar ik vaak zat mijn handen langs heb laten gaan.

Niels is net als ik diep in gedachte. Ik zie gewoon aan hem dat hij net zo erg aan mij denkt als ik aan hem. Zijn tong glijdt langs zijn onderlip, om er dan nog even zacht in te bijten. Op een fucking vliegveld. Dit had ik nooit moeten doen. Reageren op zijn appje.

Ik kijk Niels nog eventjes aan en pak dan mijn koffer beet. 'Ik moet haar achterna man, dat is ze echt waard.' Meteen schieten zijn ogen mijn kant op. 'Uh, ja. Blijkbaar. Ik spreek je nog wel.' Zonder mij nog een blik te werpen steekt hij zijn handen in zijn zakken en loopt naar de uitgang. Mijn leven is echt een hoopje ellende op dit moment.

De telefoon haal ik uit mijn broekzak en zet de vliegtuigstand uit. Meteen word ik weer gek van alle meldingen, appjes en gemiste oproepen. Of ik ook nog even acht voicemails wil beluisteren. Ik kan ook nooit even rustig op dat ding kijken. Typend loop ik naar buiten om een pendelbus te nemen richting de parkeerplekken.

In de bus zit ik tegenover een meisje, ze moet net de volwassen leeftijd bereikt hebben. Ze heeft gitzwart haar, een schattig sproetje op haar bovenlip. Smal, nauwelijks borsten en een grote bilpartij zal ze hoogstwaarschijnlijk ook niet hebben. Ik knipper snel met mijn ogen om deze gedachtes weg te krijgen. Mijn mooie vrouw is huilend weg gerend en het enige waar ik aan denk is seks met een ander. Is het niet mijn ex, is het een wildvreemde.

Het meisje tegenover me blijft maar kijken. Mijn bril zakt een stukje van mijn neus. De herkenning is dan te zien op haar gezicht. 'Matt?' fluistert ze dan zachtjes, zodat de rest van de volle bus het niet kan horen. Ik geef haar een knipoog en zet dan mijn bril weer goed. 'Aangenaam, wie ben jij?' Een verschijnt een klein glimlachje, haar wangen worden rood. 'Yasmin.'

Ze is echt heel erg jong. Meteen denk ik niet meer aan seks, het is gewoon bijna ranzig om daar over na te denken. Ben godverdomme dertig, geen tiener die zijn slurf niet in zijn broek kan houden. Ik probeer haar op haar gemak te stellen. 'Een prachtige naam. Ik ben Matthijs.' Ik strek mijn hand uit die ze zachtjes vast pakt.

We kletsen een aantal minuutjes over de gekste dingen. Ze is negentien en komt net terug uit Spanje waar haar vader woont. Haar opleiding begint volgende week, ze gaat de kunstacademie volgen. Precies iets voor haar. 'Waarom kijk jij eigenlijk zo somber?' vraagt ze dan aan me.

Zo kort mogelijk vertel ik haar wat er vandaag gebeurd is. Haar ogen worden groot, haar mond schiet even open. 'Maar wat doe je dan hier? Als je toch van haar houd ga je toch achter haar aan! Wat is dit een slecht liefdesverhaal zeg...' Ik mag er niet om lachen, maar toch ontsnapt er wat gelach uit mijn mond. 'Je hebt ook gelijk. Wanneer ik hier uit ben zal ik haar meteen bellen.'

De pendelbus stopt voor de grote parkeerplaats. Ik help Yasmin met haar koffer en trek dan die van mij er uit. Samen lopen we een stukje, tot ik bij mijn auto ben. 'Bel haar nu!' begint ze enthousiast. De jeugd van tegenwoordig. Denken allemaal dat het leven zo blij en leuk is. Over een aantal jaar piepen ze wel anders.

Ik haal mijn iPhone uit mijn broekzak en staar meteen naar een foto van mij en Vanessa. De grote glimlach op haar gezicht is niet te missen. Ik zoen haar in haar nek tijdens een speelse omhelzing. Addie maakte op precies het goede moment de foto. Het is één van mijn favoriete foto's. Na de ontgrendeling ga ik gelijk naar mijn contacten en bel dan Vanessa op.

Verbaasd ben ik niet wanneer haar voicemail meteen over gaat. Of ze heeft me weg gedrukt, of haar telefoon staat uit. 'Joh, laat mij het eens proberen. Dan weten we zeker dat ze je niet weg drukt.' Ze grist de telefoon uit mijn handen en toetst dan Vanessa's nummer in op haar mobiel. Hij gaat op precies dezelfde manier over op de voicemail. Fuck zooi.

Een sip gezicht komt tevoorschijn bij Yasmin. 'Matt, dit is foute boel. Je moet nu instappen in die auto en regelrecht naar haar huis rijden! Koop nog ergens wat bloemen, ijs, bonbons, iets. Wij vrouwen zijn dol op cadeautjes.' Ze giechelt om haar eigen woorden. Dit meisje maakt mijn dag is stuk beter.

'Geef me je nummer, dan kan ik je op de hoogte houden. Dat verdien je wel.' Haar wangen worden vuurrood. 'Matt Mackaay in mijn telefoon, mijn vriendinnen worden gek!' Ik moet er wel om lachen. 'Zet hem er in als Thijs alsjeblieft, ik vertrouw je met mijn nummer.' Ze schudt meteen met haar hoofd. 'Oh god, natuurlijk. Ik zou niet durven. Nou, ga snel!'

Voor haar totaal onverwachts geef ik haar een knuffel. 'Dankjewel, we spreken elkaar gauw.' Ik gooi de koffer in mijn achterbak en zie Yasmin van me weg lopen. Hoe een jong meisje er voor zorgt dat deze machoman als een puppy zijn vrouwtje achterna gaat.

Matthijs gaat op jacht... op naar zijn mooie vrouw. Ben benieuwd wat Vanessa hier allemaal van vind. Jij ook? Geef het hoofdstuk een 🌟 en laat een reactie achter! Hoe meer mensen mijn boeken lezen, hoe sneller ik upload.