Levenslust [18+]

- 39 -

Matthijs' POV

Eenmaal binnen zie ik de vrouw in de blauwe jurk al zitten aan tafel. Haastig om haar heen kijkend, sowieso op zoek naar mij. Fuck, hoe lang ben ik wel niet weg geweest? Voor mijn gevoel duurde dit akkefietje maar een aantal minuten, maar volgens mij is dit niet het geval. De modellen lopen al door de zaal heen met de nieuwste mode, het eten wordt al geserveerd. Heb ik weer.

Met vloeiende bewegingen ontwijk ik de slanke dames en ga ik aan mijn tafel zitten. Levi kijkt me bedenkelijk aan, Vera met een lichte woede. Kan moeilijk zeggen "sorry, maar ik ben net bedreigd met een mes" voordat iedereen in paniek raakt. Vanessa kijkt op en geeft me een kleine lach. Ik streel haar wang en kijk dan naar mijn bord met eten. Zalmsalade, dikke prima.

Ik voel haar vingers over mijn dijbeen glijden. Ze heeft meteen al mijn aandacht. Haar hoofd komt dichter naar me toe, ik stik bijna in mijn eigen slijm. Wat ruikt ze ook toch lekker. Zachtjes komen haar lippen tegen mijn oorlel aan. 'Waar komt die snee vandaan?' is het enige wat uit haar mond komt. Hoe de fuck kan haar dit opvallen? Het bloed is allang weg, de wond zit verstopt in mijn baardje.

Haar duim glijdt langs de wond, een sis ontsnapt uit mijn mond. Die is nog goed open, kut zooi. Aan de bar zie ik twee mannen aandachtig naar ons kijken. Dat zullen Kevin's vriendjes wel zijn. Grote brede mannen, waar hun maatpakken van veel te strak zit. Ze blijven naar onze tafel kijken, rustig drinkend aan hun champagne. Alsof het de bodyguards zijn van een bekend persoon.

Kevin is nergens te bekennen. Vuile flikker. Vanessa wacht nog steeds op mijn antwoord. Snel schud ik een beetje met mijn hoofd. 'Het is niks, het trimmen ging niet zo soepel vanmiddag. Maak je geen zorgen schat.' Haar ogen knijpen zich tot spleetjes, ze gelooft me niet. Snel druk ik een kus op haar mond. 'Eet op, anders is het niet lekker meer.'

Met een zucht haalt ze haar hand van mijn been vandaan en eet dan rustig haar voorgerecht op. Wanneer ik weer recht vooruit kijk zie ik Levi nog steeds met bedenkelijke ogen naar me kijken, om daarna zijn hoofd te draaien richting de bar. Het is hem ook opgevallen dat we worden bekeken. Dave kletst er rustig op los met mijn mooie vrouw, geen besef van wat er gaande is.

Ik probeer met een gezichtsuitdrukking te laten weten dat het niks is, maar hij kent me langer dan vandaag. Hij legt zijn hand op tafel, vingers gespreid. Dan tikt hij met zijn pink twee keer op zijn bord. Het is een soort codetaal die we sinds de middelbare school hebben, maar nauwelijks meer gebruiken. Met de vingers van je hand laat je weten over hoeveel minuten je de ander ergens verwacht. De hoeveelheid tikken met de pink waar het is.

Een keer tikken is buiten, vaak een balkon of nu het terras in ons geval. Twee keer tikken is het toilet. Drie keer de keuken, vier keer een slaapkamer en als laatste vijf keer tikken. Het schoonmaakhok op school. Nou, ik kan je vertellen dat we die vaak gebruikt hebben. In onze tijd was het daar nauwelijks schoon te noemen, het zweet van onze lichamen gutste uit onze poriën.

Niet veel later kust Levi zijn vriend op de wang en excuseert zich. Ik hou de tijd in de gaten op mijn apple watch, exact vier minuten later sta ik op. 'Ik moet echt even naar de wc, sorry. Ben zo terug.' Het valt Dave en Vanessa niet eens op dat we beide vertrokken zijn, zo in gesprek zijn ze met alle andere gasten aan tafel. We zitten met tien mensen aan tafel, dus genoeg gezelschap. Mijn zalmsalade heb ik amper aangeraakt, ik moet eerst mijn beste vriend te woord staan.

In het grote toilettenhok duwt Levi de deur achter mijn kont dicht en draait hem op slot. 'Alle hokjes zijn gecontroleerd, er is niemand. Vertel op.' Uit voorzorg draai ik alle kranen open, zodat niemand ons van buitenaf kan horen. Zo goed als ik kan vertel ik hem het hele verhaal. Zijn gezicht staat op onweer.

'Thijs, fuck hé! Laat me die snee zien, dit is niet mals.' Hij komt bij me staan en kijkt geconcentreerd naar mijn wond. Levi controleert het hele hok, op zoek naar een ehbo doos. Al snel vindt hij er eentje verscholen in een hoekje. Zorgzaam als hij is verzorgt hij me. Het doet pijn, de betadine brandt als de neten. Alles om ervoor te zorgen dat Vanessa zich minder druk maakt om mij.

Levi streelt de andere kant van mijn wang en kijkt me nog eens diep aan. 'Je weet dat ik door het vuur ga voor je. Laat me je helpen.' Onze voorhoofden komen tegen elkaar aan. De emoties van alle jaren zijn te voelen, de spanning tussen ons niet te missen. Zachtjes druk ik een kus op zijn lippen, die ik al jaren niet meer gevoeld heb. 'Ik hou zielsveel van je, maatje.'

Hij begint te lachen, een oprechte glimlach die niet iedereen zomaar van hem krijgt. 'Doe dat alsjeblieft nooit meer. Die vieze lippen van je, krijg er nog net geen schurft van. Maar hou ook van jou hoor Thijs.' We beginnen samen keihard te lachen. Dit is nou mijn beste vriend mensen. Een ongelofelijke goedzak. 'Goed, ik weet je te vinden als ik je hulp nodig heb.'

We draaien de kranen weer dicht en lopen dan de gang weer op. Ik zie niks raars, dus hopelijk heeft niemand dit gesprek opgevangen. Eenmaal richting de tafel zie ik Vanessa niet meer zitten. Waar is ze gebleven? Ik kijk meteen naar de bar en zie de twee brede mannen nog rustig naar me staren.

Dave kijkt me aan. 'Ze heeft het vast wel een keer over Kevin gehad toch? Blijkt dat hij hier ook aanwezig is. Ze zijn even buiten een praatje aan het maken. Vanessa zou zo moeten terug komen.' Nee, nee, nee. Het is een valsstrik. Zonder moeite heeft die klootzak haar meegenomen.

De mannen aan de bar toveren een grijns op hun gezicht. Ze weten precies wat er in mijn hoofd om gaat. Ik kan en mag niet in paniek raken. De hele zaal zit vol met bekende mensen, die zorgen dat ik nog geld kan verdienen. Maar mijn mooie vrouw, god wat moet ik nu doen?

Allemaal emoties zijn verwikkeld in dit hoofdstuk. Het wordt allemaal nog veel erger! Laat een reactie achter en een mooie 🌟, een druk op de knop die mij mega blij maakt ❤️