Levenslust [18+]

- 40 -

Matthijs' POV

Het lijkt alsof de zaal steeds kleiner wordt. Levi komt net na mij aan tafel zitten en kijkt ook eens rond. 'Waar is Vanessa?' vraagt hij op een serieuze toon aan zijn vriend. Dave herhaalt zijn woorden, meteen schieten de ogen van mijn beste vriend mijn kant op. 'Fuck,' sist hij zacht. Precies het woord wat deze situatie omschrijft.

Het hoofdgerecht wordt op de tafels geserveerd. Misschien voor mij de mogelijkheid om op zoek te gaan naar mijn mooie vrouw. 'Excuseer me, ik ga even buiten kijken.' Levi wilt op staan om met me mee te lopen, maar ik laat met één blik weten dat dit niet hoeft. Kevin zal heus niet zo dom zijn om nu een scène te schoppen. Hoop ik.

Op een zo'n rustig mogelijk tempo loop ik naar buiten. Het terras is groot, maar niet zo groot. Aan een statafel zie ik Vanessa staan, met die gladjakker veel te dicht tegen haar aan. In haar ogen zie ik niks wat duidelijk maakt dat ze zich oncomfortabel voelt. Ze glimlacht zelf, haar ogen sprankelen helemaal.

Mijn historie met Levi is duidelijk. Maar je ziet aan hun lichaamstaal dat die van hen net zo intens is geweest. Je ziet dat ze ooit verliefd zijn geweest, elkaar alles hebben gedeeld. De fijne seks hebben gehad waarvan je weet dat het vol gevoel zit. Ik voel me precies zo als ik naar Vanessa kijk. Nu, op dit moment klopt alles. Als ik iets kan verwoorden wat met liefde te maken heeft, dan denk ik aan Vanessa. Ze is mijn liefde. God, wat hou ik toch van haar.

De blik in Kevin's ogen zeggen genoeg. Hij is, net als ik, stapelverliefd op haar. Zijn manier van kijken naar haar, steeds een stukje van haar lichaam observeren. De kleine aanraking, zijn vingers die even langs haar knokkels glijden wanneer ze haar hand op de hoge tafel legt. Ik kan er op af lopen en hem laten weten wie haar vriend is. Maar dan is een extra messteek denk ik het minste waar ik over na moet denken.

Die kerels aan de bar weten volgens mij precies hoe ze mij om kunnen brengen zonder dat iemand het gehoord of gezien heeft. Kevin is slim, doet nu poeslief en zorgt met genoeg geld dat hij wat trucjes achter de hand heeft. Ik moet slimmer zijn, maar fuck ik heb geen idee hoe. Nog nooit heb ik een psycho om me heen gehad die het heeft gemunt op mijn partner.

Iedereen die een beetje bekend is weet hoe gek fans kunnen zijn. Die spammen je mailbox vol, volgen je overal waar je naartoe gaat. Willen continu met je op de foto, terwijl ze je al minstens honderd keer hebben gezien. Er is een handjevol meiden die ieder tijdschrift hebben waar ik met mijn gezicht op sta. Bizar toch?

Voorzichtig, maar toch zelfverzekerd loop ik op het duo af. Vanessa staat met haar rug nu naar me toe. Kevin valt al snel op dat ik ze gevonden heb. Zijn hand gaat rustig naar zijn binnenzak terwijl hij op zijn gemakje met mijn blondine blijft praten. Ik weet wat daar in zit, hetzelfde vlijmscherpe object die mijn kaaklijn geraakt heeft. Fuck.

Vanessa draait zich om en lacht dan naar me. 'Hé lief, Kevin is hier ook. Dat is toevallig toch?' Ik probeer een glimlach te verzinnen die niet te geacteerd lijkt. 'Zeker, erg toevallig schat.' Het antwoord bevalt haar. Ze pakt mijn arm beet en geeft me dan een kus. Het is voor haar niks om zo het initiatief te nemen, normaal gesproken ben ik degeen die dit soort dingen in het openbaar doet.

'Nou Kev, we spreken elkaar snel. Je hebt mijn nummer!' Samen lopen we weer naar binnen. Wat een geluk dat hij nog zo slim is om niet nu rare fratsen uit te halen. We gaan aan tafel zitten en zelfs Levi kijkt vreselijk opgelucht. Nou vriend, je bent niet de enige.

De avond verloopt soepel. Mijn speech is kort en bondig. Extra bedankjes voor mijn team, het team van BELLE en natuurlijk mijn mooie Vanessa. Daarna komt Vera op het podium om een praatje te houden over deze editie van het tijdschrift. Samen trekken we het doek af van de ezel, waar een grote kartonnen plaat te zien is met de voorpagina van de najaarseditie.

Het is een prachtige foto van mijn gezicht. Mijn baard is perfect getrimd, mijn haar strak in de gel. Je ziet een stukje van een overhemd met stropdasje, in herfstige kleuren. De slogan "tien dingen die je niet weet over Matthijs Mackaay" prijkt in grote letters aan de zijkant. Ik moest lang nadenken om aan tien weetjes te komen, maar het is gelukt.

De magazines worden uitgedeeld aan alle mensen die aanwezig zijn. Een hard applaus is te horen door de zaal. Ik kijk eens door de zaal en zie dan aan een tafeltje Celeste zitten. Een danseres die ik vaak gezien heb in Rebels. Mijn favoriet. Jammer dat ze enkel op vrouwen valt. Misschien een idee om Vanessa een keer mee te nemen. Je weet maar nooit of ze nu ja zegt.

Naast haar zit Duncan Colt, de grote baas van CC. Ook mijn auto komt daar vandaan. Mijn Audi heeft geen gekke poespas van wat je af en toe ziet op TV. Daarentegen valt hij met zijn holografische lak zeker op tussen alle andere auto's. Het is een pareltje, te zonde om er niet continu mee te rijden.

Hij knikt wanneer hij merkt dat ik naar hem kijk. Zijn ogen zijn grauw, een blik die maar al te goed zegt hoe hij zich voelt. De liefde van zijn leven, Natascha, ligt al een aantal weken in coma in het ziekenhuis. Wat er in zijn leven nu speelt wens ik niemand toe. Wanneer ik het hoorde op de radio heb ik hem een berichtje gestuurd. Ik ben mega dankbaar dat hij hier nu is.

We klinken de champagneglazen en met een groot applaus loop ik weer richting de grote tafel. Ik krijg knuffels van Levi en Dave, een aantal schouderklopjes en als laatste een sexy knipoog van Vanessa. Een kus op haar wang zegt voor nu genoeg. Met deze klus heb ik een hoop geld weten te verdienen. Hier moet zij van mee genieten. Maar eens binnenkort verzinnen hoe.

Mijn mobiel trilt in mijn broekzak. Ik kijk op mijn applewatch en zie dat het een berichtje is. Snel pak ik mijn iPhone en kijk er even vluchtig naar. Mijn bloed begint meteen te koken. Hoe komt hij aan mijn nummer? Vuile vieze klootzak.

Kevin:
Neem maar afscheid van haar, want je ziet haar nooit meer terug.

Matthijs:
Je blijft met je gore poten van haar af.
Ik meen het.

Kevin:
Tik tok. Hou je je aan de afspraak?

Ik heb geen eens zin meer om nog meer woorden aan hem vuil te maken. Op een of andere manier moet ik haar hier veilig weg krijgen. De concequenties zie ik later wel weer. Samen nemen we afscheid van wat mensen en lopen dan arm in arm naar de limosine die buiten op ons staat te wachten.

In een hoekje zie ik Kevin kwaad naar me kijken. Zijn handgebaar is niet mals. Een vinger die langs zijn keel strijkt. Ik weet niet hoe me dit gaat lukken, maar ik ga alles er aan doen om Vanessa veilig bij me te houden. Koste wat het kost.

Wanneer je "ik sta jou beter" van Nielson x Kris Kross Amsterdam in je hoofd hebt en toch een zinnetje van het liedje moet gebruiken. Past wel mooi in het verhaal. Heb je ook het deuntje in je hoofd? Laat een reactie en 🌟 achter 😘