DRAGON FRUIT

CHAPTER 9

WEDDING--- WED-ENDING

-

-
*Aaron point of view *
-
Its Wednesday, our wedding..
Andito ako ngayon nakatayo sa harap ng altar. Habang hinihintay ang babaeng pinakamamahal ko. Antagal ko din hinintay ang matamis nyang oo. para maging nobya sya, pati mapangasawa siya ay pinaghirapan ko. Ganun ko kamahal si Yan Yan hahamakin ko ang lahat, gagawing posible ang mga bagay na posible mapasa akin lang sya. Ngayon eto nako natayo habang hinihintay syang makalapit.
.
.
“Sino mag aakala? Dati inaasar lang natin si Aaron tungkol kay mariane kasi ayaw syang sagutin pero ngayon ikakasal na” di makapaniwalang sabi ni sophia. Dahil isa sya sa mga saksi kung paano naghirap si Aaron para lang makasama si Mariane.
“Oo nga eh. Akala ko talaga hanggang mag ka MU lang talaga yang dalawa nayan,” natatawang sabi pa ni Jed di rin sya makapaniwal sa nangyayari ngayon.
.
.
Titig na titig ako ngayon kay Yan Yan habang lumalakad sya papunta sakin. Diko mapigilang mapangiti dahil ilang oras mula ngayon ay akin na ang babaeng huling iibigin ko.
.
.
“Napakaganda mo ngayong araw mahal ko.” Nakangiti kong bungad sa kanya. Sinuklian nya ako ng kanyang mga ngiti. Mga ngiti na syang laging naglalgay sakin sa alapaap.
.
.
“ You Mark Aaron Drey Nery do you take Mariane Erica Marasigan as your lawful wife to have and to hold, from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and cherish until death do you part?”sabi ni father
“I do” nakangiti kong sabi kay father.
“You Mariane Erica Marasigan do you take Mark Aaron Drey Nery as your lawful husband to have and to hold, from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and cherish until death do you part?”, baling sa kanya ni father. Di agad nakasagot si Mariane tila nabigla sya sa sinabi ni father.
“Mahal masyado ka atang na excite sa honeymoon hahahah, mamaya mona isipin yun kinakausap ka ni father,” natatawa kong sabi. Masyado naman sya kase nae excite sa pag iisa namin ihh mamaya payun. Hay nako yan yan..
“ I repeat you Mariane Erica Marasigan do you take Mark Aaron Drey Nery as your lawful husband to have and to hold, from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and cherish until death do you part?”, bigkas uli ni father.
“I... uhmm... father I c-can’t” halos mautal utal na sabi ni Yan Yan.
.
.
“O my ghad what is happening” natatarantan sabi ni Gab.
“Wait ano daw?” Di mapakapaniwalang komento naman ni ange
“Wait guys huminahon kayo. Wala tayong magagawa kung lahat tayo mag papanic”, bilin samin ni lou na halatang nag aalala rin kay Aaron. Dahil saksi kaming lahat sa dinanas ni Aaron mapasakanya lang si Mariane
.
.
“Wait, w-what did you s-said? Mali lang ako ng dinig mahal diba” naguguluhan na rin ako. Ano ba sinasabi nya?
“Sorry Drey but I already love someone. I love Eaunice. Sorry pero di ko kaya tumbasan o higitan ang pagmamahal mo. I want her not him like you.” sabi ni Mariane sakin sabay takbo. Pero hinabol ko parin sya oo tanga na kung tanga pero mahal ko sya.
.
.

“Wait! Hintayin mo ako Mariane.”
Binilisan ko pa lalo ang pag takbo,nang makalapit ako sakanya saka ko hinila ang kanyang braso para mapahinto sya at ipaharap sa akin.
.
.
“Ano ba?!” Sigaw nya.
“Sorry Drey pero diko talaga kayang pakasalan ka” naiiyak nyang sabi sakin, kaya lalong bumagsak ang aking mga balikat.
“Marian ano paba ang kulang? Mayaman na ako? Ano pa bang gusto mo? Bakit lagi na lang kulang lahat ng nagagawa ko? “ naiiyak ko naring sabi. Ang hirap kase tanggapin na lahat na ginawa ko para mag stay sya pero para sa kanya kulang parin.
“Ano ba ang di mo maintindihan sa di ikaw yung mahal ko? Drey ano ba? Tama na yung pagiging tanga! Maawa ka naman sa sarili mo.”
“Pero ikaw? Nung ginawa moto? Di kaba naawa sakin?? dapat ikaw ang maawa sakin! kasi dahil sayo nasasaktan ako ngayon. Hanggang kailan mo ba balak pahirapan yung puso ko?" Pinunasan kona ang luha ko.
"Hanggang kailan moko paaasahin sa mga matatamis mong salita?” dumadaloy parin ang mga luha ko sa pag sabi kanya diko talaga kase tanggap eh. Bat ganun? Lahat kaya kong gawin para lang mapunta sya sakin. Di sya nakaimik at patuloy na lumuluha na nakatitig saking mga mata.
“Bakit kailangan mong um-oo kung di morin naman pala kayang panindigan? Bakit dimo agad sinabi para di naman ganito kasakit? Sana sinabi mo ng mas maaga para napaghandaan ko namn” iyak ko paring sabi.
“Sorry Drey but i really can’t. I have to go”. Sabi nya sabay takbo uli. Tinatanaw ko sya habang tumatakbo palayo. Bawat halbang nya syang pag durong ng puso ko. Bigla akong napa luhod. Unti unti nang namamanhid ang sarili ko. Diko marinig ang ingay na nasa paligid ko. Tanging nakay Mariane laang ang paningin ko.
.
.
“O my ghad vp! Hey come on. Let me help you. Alam ko masakit pero andito kami vp,” rinig kong sabi ni Gab sakin, bakas sa boses nya ang pag aalala.
“Nery tara na. Hayaan mo na sya. Tama na yung pagpapahirap mo sa sarili mo” naiiyak na sabi sakin ni nath.
“Tulungan nyokong alalayan si Aaron. Ako na maghahatid sa condo nya” sabi naman ni von.
--
Sa aking pag uwi sa condo ko, dahil inihatid ako nila von. Nagpa-lumok ako sa alak. Umiyak ng umiyak hanggang maurat na. Hindi ko naman ginusto to.. sadyang kailangan kolang siya. I want to go out of this place. Kaya naman pumunta ako sa mall.
-

Pagpasok ko ng Mall na pagmamay ari ko ay bumungad sakin ang kumpulan ng mga tao. Dahil sa aking kuryosidad ay di ko na napigilan ang aking sarili at nakisilip na rin.
-

Isang lalaking nagpopropose sa babaeng kanyang minamahal.
-

Bigla na lang may bumalik na memorya sa aking isipan na matagal ko ng kinalimutan.
-
*Flashback*
-
"Mariane Agbayani, will you marry me?" tumatagaktak ang pawis ko sa sobrang kaba kung ano ang isasagot nya. Malay ko ba bat lumabas na lang kaagad yon sa bibig ko.
-
"Aaron naman, alam mo namang gusto kong magarbong proposal at kasal eh. Pero sige na nga, I will marry you basta ipangako mo na paghahandaan mo ang magiging kasal natin." batid nya sa akin.
-
Sa sobrang saya ko ay nahalikan ko sya at napasigaw na lang ako sa sobrang saya.
-
Masaklap man ang ala-ala na iniwan nito, diko parin maitatangging sumaya ako sa kaniyang sagot na *oo* kahit nalaman kong, hindi ito totoo. Masaya na ako naiharap na siya sa altar, kahit iba ang nais niyang iharap dun.
Im the one who stay to you pero pinili mo ang malapit sa iyo. Oo, torpe kasi ako.
-
-
*Author's point of view*
-
Ilang kasal paba ang hindi matutuloy? Ilang pag subok pa kaya ang dadating sa buhay ng Dragon Fruit.? Sino kaya ang matitirang matibay?
-