Marine Gals: Uzerrete Odelle[Complete]

Chapter 18-Three words

I felt scared like i never felt before. Scared of losing Odelle.

Nasaksihan ng mga mata ko kung paano siya nabaril sa mismong harapan ko. There were bloods dripping on her back. I realize at that moment how much she matters to me.

Gusto kong sisihin ang sarili ko. I felt so weak. Kung naging magaling lang sana ako sa paggamit ng baril,kung skilled ako sa pakikipaglaban katulad nila,o kung di kaya naman ay nagtago na lang ako kasama sina mama siguro ay hindi siya napahamak. At higit sa lahat ay kung hindi sana ako nagselos kay Liam..

Dadalhin sana namin sa ospital si Odelle pero mariin na tumutol iyong si Katarina,the coldest woman i ever met. I had this feeling of wanting to cringe at her murderous stare. Mas maigi daw na sa bahay na lang niya dalhin si Odelle dahil mas malapit iyon. Kung hindi lang madami na ang nawawalang dugo kay Odelle ay hindi ako papayag na hindi siya sa ospital dalhin. Tinalian nga lamang ng mahigpit ng tela ang tinamaan sa kanya ng baril para hindi bumulwak ang dugo.

Pagdating namin sa bahay noong Katarina ay inilipad naman noong piloto ng chopper sina mama sa ospital sa Metro ayon na din sa kagustuhan ko.

Dinala namin si Odelle sa isang kwarto. A room oozing with red amenities. Of course ako ang may buhat sa kanya. I won't allow any damn man to touch her. Inilapag ko siya sa higaan.

Kumuha si Katarina ng first aid kit doon sa wooden cabinet. My forehead frown when i saw her put on a pair of sleek red gloves. My eyes widened at the realization.

"The fuck! Don't tell me ikaw ang magtatanggal ng bala sa kanya?!"i yelled at her.

"The fuck is the problem with that?"her brows arched. Her voice cold,her blue eyes too.

"I thought you'll call a doctor kaya pumayag ako na hindi siya dalhin sa ospital!"

"Hindi namin pwedeng i-involve ang isang public doctor dito. That would only complicate the situation."Sky explained.

"We are all trained to discard bullet wounds. Baka naman gusto mong kami ang magtanggal ng bala kay Uzzy?"nakakalokong wika noong si Thunder na hinayon pa ng tingin si Liam at si Sky.

"The hell NO!"hell would freeze over bago ako pumayag na sila ang gumawa noon kay Odelle. Imagining them touching her,looking at her bare back i wanted to murder them already!

"Leave so i'll be done with Uzerrete. The more we prolonged the bullet the more her life at stake."i can feel her controlled anger.

"But can you make sure--

My mouth part habang nakatingin sa dulo ng baril na nakatutok sa mukha ko.

"Fucking leave.."

"Huwag mo ng hintayin lumabas ang sungay nyan dude.."bulong sa akin noong si Thunder.

Hinila na ako nito palabas sa silid na iyon kasunod si Liam at Sky. Binigyan ko muna ng huling sulyap si Odelle bago ako tuluyang lumabas.

"Bunso is a breath of fresh air among all of us,she's as unique as her fucking name,she's a fighter. She will live,we just have to wait..."Sky.

I pray like i never pray before,i pray all the saints above to make her live.

Namalayan ko na lang na tumutulo na ang luha ko.

Pagkatapos ng isang oras na operasyon ay lumabas na si Katarina. Natanggal na niya ang bala. The bullet hit the upper part of her ribs near her heart. Good Lord at hindi nahagip ang puso niya. Kailangan na lang naming hintayin na magkamalay si Odelle.

Pumasok ako sa loob. She looks fragile i want to take care of her. I hold her hand. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Nagising ako kinabukasan ng umaga mababanaag na ang liwanag sa labas. Napangiti ako noong makita ko na hawak ko pa din ang kamay niya.