begin tot het eind {voltooid}

ziekenhuis (herschreven)

Ze zijn al een week in het ziekenhuis maar er was geen beweging

~~ pov tinne ~~

Ik doe mijn ogen open maar doe ze dan met een weer toe door het felle licht na enkele keren knipperen kan ik tegen het licht. Ik zie overal witte muren wacht is even het is geen kelder het is een ziekenhuis. Ik druk op het rode knopje omdat ik superveel hoofdpijn heb. "Dag mevrouw Oltmans ik ben blij dat u wakker bent wat scheelt er dat u zelf op het knopje drukt" vraagt ze lief . "Ik heb superveel hoofdpijn" zeg ik ze knikt en geeft een glas water met een pilletje en ik slik het in en ga dan weer liggen en val ik in slaap.

Ik word wakker door zacht gekreun naast mij ik doe mijn ogen open en zie dat Merel beweegt ik druk meteen op het rode knopje. "Ja wat scheelt er" vraagt de vrouw van daarnet lief  "ze bewoog" zeg ik vlug ze kijkt meteen blij . "Ik ga vlug de dokter halen" zegt ze en ze komt dan weer terug met een MAN ik kruip meteen ongezien meer onder mijn lakens niet te geloven hoe dom dat ze kunnen zijn we zijn niet zolang weg van ontvoerders en dan komen ze met een MAN af. Ze kijken met een lamp in haar oog en gaan dan in de gang staan. Na enkele minuten komt gelukkig de vrouw binnen "ze kan elk moment wakker worden" en met die woorden verlaat ze de kamer ik ben super blij. Ik hoor zacht gekreun als ik nar Merel kijk zie ik dat haar ogen licht open zijn. "T...Tinne" zegt ze zacht ik kruip uit bed en ga bij haar staan. "Hey meid je hoeft niet bang te zijn we zijn veilig in het ziekenhuis" zeg ik ze kijkt veel vrolijker ik druk deze keer het rode knopje van Merek in en de man komt binnen Merel kruipt meteen tegen mij aan de man kijkt naar ons en knikt dan ik vraag me af voor wat. Na een tijdje komt een vrouw binnen. "Hallo ik ben in de plaats van de man hij zag het meisje bang kijken dus vroeg hij aan mij om te kijken" zegt ze lief ik knik. Ze doet kleine onderzoeken en prikt dan ook bloed zoals ze bij mij deden dan gaat ze weer weg "slaap maar nog" zeg ik tegen Merel ze knikt en ik ga in mijn eigen bed. Ik zie Mila de hele tijd draaien "moet ik andersbij jou komen slapen" vraag ik zacht ze knikt verlegen. Ik ga bij haar liggen en zo vallen we alle twee in slaap.

444 woorden