GEÇMİŞE DÖNÜŞ

1. Kısım BAŞLANGIÇ: İlk Not

Pencereme vuran yağmur taneleri değildi aslında beni korkutan ya da bu ürkütücü gök gürültüsü değil, beni  korkutan  kendimi tanımıyor olmam, sorduğum sorulardı  ''Ben kimim?'' gerçekten ben kimdim? Aynaya baktığım zaman uzun boylu, siyah saçları olan sade bir kız mı? Yoksa aslında geçmişinde sırları olan gizemli bir kız mı? .

  Bu sonuca varma nedeni ise    kapıma  konulan bir kutu, kutunun içinde büyük harflerle yazılmış ''Beni bulmalısın, geçmişin bende saklı'' diye bir not. Gerçekten ürkmüştüm, şaşırmıştım. Önce çocukların şakasıdır sandım ama  bir yandan mutluluk vardı içimde. Hani olur ya doğum günündür herkesten bir şeyler beklersin, hediyeler umudundur aslında, bir anda böyle neden hissetmiştim?  Bu not  bana hediye gibi gelmişti. Notun alt kısımlarında bir sınıf resmi ve bir sıra vardı birkaç tane de yazı;  ama en ilginç olanı da beni o resimdeki yere çağırmasıydı. Elimde bakakaldığım bu yazılı sayfa baş ağrısına neden oluyordu ya da nedensiz şekilde gözlerimin dolmasına. Sahte bir tablo gibiydi hayatım. Ne inandırıcı bir özelliği vardı ne de ilgi çeken bir yanı. Her gün düzgünce okuluna gidip gelen bu kıza kim neden böyle korkulu anlar yaşatmak isterdi ki, sapık mıydı? Ya da şakacı, hangi insan böyle bir şakaya gülerdi ki ellerim peki, neden terliyordu korkudan? Şaşkınlıktan? Her neden olsa saçmaydı bu not  kadar ama karar vermiştim gitmeliydim gri  ince hırkamı ve spor ayakkabılarımı giydim elimde o sınıfın bulunduğu okulun adresi vardı. Kapıyı kapatıp arkama bile bakamadım kendimi dışarı attım hava garipti sanki bana gelecek olan fırtınadan haber veriyor  gibiydi  insanlar sanki bana gitme der gibi bakıyorlardı ''gitme'' bana verilen sadece iki seçenekti ''git yada   kal'' ben gitmeyi seçtim korkularımın üstesinden gelen güçlü bir ceylan gibi belki de av olacaktım ama avlanmaya hiç niyetim yoktu ben bu düşüncelerle yürürken gelmek istediğim okula gelmiştim okul eski bir binadan ibaretti havadan dolayımı bu kadar ürkütücü gözüküyordu yoksa yaşlı oluğu için mi? Merdivenler yılların yükünü taşımaktan aşınmış. Ben ise gelmiştim, o korkunç ama beni içine çeken  sınıfın önündeydim.