💕💕💕💕💕💕💕💕الفصل الحادى عشر💕💕💕💕💕💕💕💕💕
اهلا مروه ليكى وحشه نطقت بها سميه وهى تقابل مروه فور دخولها من باب الفيلا
مروه :اهلا يا طنط سميه ليكى وحشه
ثم تنظر ناحية الجالسين على طاولة الطعام قائله:هاااى
ساره وياسمين بضيق وسخريه :هااااى مروه
ساره:خير يامروه فى حاجه
مروه:لا ابدا كنت جنبكم هنا عند طنط زوزه وقولت اجى اسلم خصوصا انى عرفت أن ياسو هنا ثم تقترب من مقعد ياسين لتحتضنه من الخلف وتقبل وجنته ليزيح ياسين يدها من على كتفه سريعا ويلتفت الى حوريه التى رمقتهم بنظرة غضب حاولت إخفائها
ساره بسخريه:ياااسو ؟
مروه متجاهله حديث ساره تلتفت إلى حوريه:ايه دا انتوا عندكم ضيوف
ياسمين بسخريه:لا ضيوف ايه دى حوريه مرات ياسو
مروه :مرات مين ؟
ياسين ضاغطا على حروفه:مرات ياسين الجبالى
تهجمت ملامح مروه وظلت تنظر للجميع باستغراب وضيق
مروه بضيق والكلمات تغص فى حلقها :مبروك
ثم التفتت بنظرها الى سميه التى تقف ترفع حاجبها لتهتف اميره قائله :طنط سميه عيزاكى
سميه:تعالى ياحبيبتى نقعد فى اوضتى ثم تذهب برفقة سميه الى غرفتها تحت أنظار الجميع لتهتف ساره قائله:ودى ايه اللى جابها دلوقتي دى
ياسمين:دى دمها واقف جدا وتنكه كده ومغروره على ايه مش عارفه
هدى محذره:بس انتى وهى. دى مهما كانت بنت عمكم ومينفعش تتكلموا عنها كدا
شعرت حوريه بالقلق والضيق لرؤيتها لتلك المغروره مروه ولكنها حاولت أن تخفى شعورها بالغيره وهى تهتف بداخلها قائله:انا مالى مدايقه منها كدا ليه وانا مالى هى بنت عمه وانا كداكدا كلها فتره وكل واحد هيروح لحاله .ثم تهتف مره اخرى مانعه عقلها من التفكير وتتبع حديث قلبها قائله:حتى لو انا مراته تمثيل ولفتره قصيره لازم يلزم حدوده و كمان يحترموا وجودى
يقاطع تفكيرها ياسين الذي لمح على عينيها الغضب وحديثها لنفسها المبهم غير المسموع
ياسين: حوريه
حوريه:امممم
ياسين:مالك ؟
حوريه:مالى ما انا حلوه اهوه
ياسين:طيب ما انا عارف انك حلوه وزى القمر
حوريه بخجل حاولت اخفائه وراء غضبها :ياسلام
لتقاطع هدى حديثهم قائله:دى تبقى بنت عمهم بس مش لزم ياحوريه
حوريه وهى تاكل الطعام بغل قائله:امممم وكانت خطيبة ياسين ما انا عارفه
حاولوا الجميع اخفاء ضحكاتهم ولكن كانت محاوله فاشله حتى صدع صوت ضحكاتهم من تصرفات حوريه الطفوليه وزمجرتها وحديثها وهى تاكل بطريقه عنيفه وكأنها تتعارك مع الطعام .
حوريه :انتوا بتضحكوا على ايه بقا دلوقتي؟
ساره:ابدا اصل فى واحده كده الغيره هتجننها
حوريه:ايه دا مين دى انا ؟
هدى :وايه المشكله يا حوريه مش جوزك ولازم تغيري عليه
حوريه بغضب:جوزى ؟ لازم يقدر وجودى مش يقعد يتحضن ويتباس كدا وانا قاعده
ياسين بسخريه مازحه: مش لو بتحضنينى انتى مكنتش حضنت حد .
خجلت حوريه من كلماته ونظرت أرضا وظلت تنظر له بوعيد على حديثه وكلماتها الجريئه أمام الجميع.
فى غرفة سمية فى خطوات غاضبه تسير ذهابا وايابا تزفر بضيق
سميه:ماتهمدى بقا خيلتينى
مروه:لا لا كله الا ياسين يا طنط
سميه:ههه ماخلاص اتجوز ياعين طنط والفرح الاسبوع دا
مروه:البت دى مين ووقع فيها فين
سميه:دى بنت باشا كبير دا اللى أعرفه
مروه:بنت باشا ولا بنت قرد ياسين دا بتاعى انا ومينفعش يكون لغيرى انا مش عارفه اعمل ايه بس الجوازه دى مش لازم تتم ابدا
سميه:تقصدى ايه ؟
مروه:أقصد أن مفيش واحده غيرى هتبقى مرات ياسين الجبالى
سميه:اتنيلى ماهى خلاص بقت مراته انتى مش سيبتيه جايه تعيطى ليه دلوقتي
مروه:كنت غبيه . بس مش معنى كدا انه يكون لغيرى انا سيبته براحته لحد ما يرجعلى
سميه:سيبتيه ؟ حد يسيب واحد زى ياسين البنات كلها هتموت عليه ؟
مروه: متقلقيش هيرجع بس انتى خليكى معايا
سميه:بت انتى انا مش عايزه مشاكل
مروه :متخافيش ياطنط كله هيبقى بتخطيط وما ادراك من مروه لما تحط موضوع في ديماغها و تخططله
تلوك سميه شفتيها قائله بسخريه:انتى هتقوليلي
