💕💕💕💕💕💕💕💕الفصل السابع والعشرون💕💕💕💕💕💕💕💕
فى المستشفى حيث يرقد عامر البرهامى طريح الفراش لا يستطيع الوقوف على قدميه دلفت حوريه إلى غرفته وعلى وجهها ملامح الغضب التى حاولت إخفائها جاهده لتقابل الدكتور المتابع لحالة عامر
حوريه : مساء الخير يا دكتور
الدكتور :مساء الخير يا مدام حوريه
حوريه: حضرتك اتصلت بيا وقولتلى أن بابا فاق
الدكتور:ايوه هو اتنبه امبارح بالليل والنهارده فاق الحمد لله
حوريه بتشفى :الحمد لله . طيب ممكن ادخله
الدكتور:اتفضلي ادخليله بس ياريت متتكلميش معاه كتير
حوريه:حااضر
دلفت حوريه باندفاع ولهفه الى الغرفه بعد أن بللت وجنتيها بقطرات من علبة مياه صغيره قائله:بابا حبيبي انت فقت يابابا ؟
عامر : حوريه اذيك . امال فين زينات
حورية بداخلها :يعنى اول مافقت بتسال عنها ماانت متعرفش اللى عملته فيك
حوريه لعامر :زينات . الله يسامحك يابابا اخدت كل الفلوس والمجوهرات وضيعت الشركه وهربت ومن ساعة ماحضرتك تعبت وهى فص ملح وداب وانا كل يوم قاعده هنا جنب حضرتك.
عامر:انتى بتقولى ايه زينات خدت كل حاجه وهربت!!!؟مش معقول!!!!!
حوريه:وانا هكدب عليك يا بابا طيب مجتش لحضرتك ليه حتى اسال الدكتور حاول يتصل بيها فونها مقفول ولما كلمنى وقالى انك فقت جيبت تاكسي وجيتلك جرى
عامر باستغراب :تاكسي !!!!؟ امال فين عربيتك ولا عربيات جوزك
حوريه :جوزى سابنى بعد مازينات اخدت منه مبلغ كبير وسلمته اوراق الشركه كلها وهربت بالفلوس وكان عايز يرفع عليك قضيه لولا انا وقفتله وفى الاخر سابنى ووقف القضيه مقابل انى اتنازله عن كل حقوقى .
عامر:انا مش مصدق نفسي قلبي هيقف .
حوريه :لاااا يابابا اجمد كدا دانا اللى ليا دلوقتي ولازم تعيش معايا واوفى بكل الوعود اللى اخدتها على نفسي انى اعيش عشانك واشتغل واصرف عليك
عامر :لا لا مش عامر البرهامى اللى يعيش العيشه دى . انتى عايشه في الڤيلا بتاعتى
حوريه:ڤيلا ايه بس يابابا طنط زينات اخدت كل حاجه ورهنت كل حاجه والڤيلا هتتسلم للمالك النهارده الساعه6انت ازاى بس يابابا تعملها توكيل وكمان تعرفها اوراق الڤيلا والشقق بتاعتك واوراق الشركه فين ؟
عامر :بس هى مكنتش تعرف مكان الاوراق ومش معاها توكيل. اكيد فبركتها
حوريه :عندك حق يابابا هى فبركت الورق انا برده قولت بابا ديماغه اكبر من كدا ولازم يكون عاين الورق عشان كدا انا روحت لمحامى كبير جدا وقالى لو ورق الملكية مع والدك تقدرى تستردى حقوق والدك كلها وترجعى الشركه وكل حاجه وساعدتها زينات غصب عنها هترجع لان هتروح فى داهيه والا بقا تفضلوا طول عمركم عايشين في الشقه اللى فى الحى الشعبي اللى انتى فيها ووالدك مش هيلاقي مصاريف علاجه وهيدخل مستشفي حكومى
عامر بهيستريا :لا لا انا مش هعيش العيشه دى اسمعى ياحورية انتى لازم ترجعى لجوزك وتجبيلى فلوس أو تتجوزى اى حد افضل منه واكبر منه
حوريه لنفسها بغضب قائله:لسه بعد كل دا عايز تعملنى لعبتك وتبيع وتشترى فيا وفى الاخر انا الكارت اللى باقى معاك وبتلعب بيه بعد ماعرفت خسارتك فعلا تستاهل اللى هعمله فيك وصدقنى مش هرحمك ياعامر يابرهامى وهذلك.
عامر:روحتى فين يا حوريه خليكى معايا لازم الاقي حل المصيبه دى .
حوريه:حاضر يا بابا بس أطلق منهو عدتى تنتهى وانا اوعدك اعملك اللى انت عايزه عشان ياسين خلاص مش هيرجعنى ولو رجعنى مش هيدينى حاجه بعد اللى زينات عملته
عامر:اتصرفي ياحورية ولازم ترجعى كل حاجه من زينات فاهمه
حوريه :ازاى بس يابابا واحنا مش معانا اللى يثبت ملكيتنا لاى حاجه
عامر :لا انا معايا .اسمعى هتدخلى اوضة المكتب بتاعتى هتلاقى مكتب حركيه من مكانه هتلاقي خشبه صغيره شيليها هتلاقي قدامك زى درج فيه كل الملفات اللى بتثبت ملكيتى لكل حاجه هاتيهم واقفلى الدرج .تانى ورجعى كل حاجه لوضعها . فاهمه؟بس بسرعه قبل معاد تسليم الڤيلا
حوريه بضحكه خبيثه تحولت سريعا إلى حزن وضعف :فاهمه يابابا
حوريه :عن اذنك هروح بسرعه اجيب الورق واجى لحضرتك وانت تقولى اعمل ايه او اخدك معايا تخلص كل حاجه
عامر :انتى مش قولتى أن مينفعش اقوم من على الاجهزه ؟
حوريه بعدم فهم مصطنع :ايوه يابابا بس لازم عشان نرجعلك حقك فى حاجات تمضي عليها أو تعمل توكيل للمحامى أو لاى حد .
يهتف عامر بداخله قائلا:لا محامى لا حوريه طول عمرها فقريه وتحب الفقر وغبية زى امها دا حتى حقها اللى باسمها مفكرتش تطلبه مره وكمان هى خايفه عليا وهى اللى واقفه جنبي ودلوقتي هى اامن حد اعمله التوكيل دا .
فهمت حوريه ما يفكر به عامر من لمعة عينيه
يهتف عامر قائلا حوريه روحى هاتى الورق بسرعه وهاتى معاكى المحامى دا .
حوريه : حاضر يا بابا
ثم ذهبت حوريه سريعا بسيارتها باتجاه الڤيلا لتتفاجئ امينه من دخولها المفاجئ إلى غرفة المكتب فتدخل خلفها تهتف قائله: حوريه فى ايه ؟
حوريه :تعالى يا داده نحرك المكتب دا سوا
امينه:مكتب ايه بس اللى هتحركيه !!!وتحركيه ليه ؟
حوريه:تعالى بس ياداده وانتى هتفهمى كل حاجه
قامت حوريه بدفع المكتب مع امينه بهدوء حتى وجده طرف سجاده فازاحته لتجد تحته درج خشبي صغير ففتحته بهدوء وظلت تبحث عن الملفات وعثرت عما كانت تبحث عنه ثم لفت انتباهها قلم مثبت بالدرج شكله غريب فأثار فضولها تعلم ماهذا القلم حاولت تحركه ولكنها لم تستطع فضغطت على خلفية القلم دون انتباه لتجد ذلك الدرج يفتح بعده درج داخلي وسرى لم تستطيع ان تراه أو تصدق وجوده ظلت تبحث به فوجدت صوره لامها زينب تشبه كثيرا صورها التى راتها مع خالتها منال ووجدت صوره لهدى والدة ياسين مع زوجها والد ياسين من ضمن تلك الصور وايضا صور لزينب مع رجل آخر يشبه عامر ولكن تظهر على ملامحه معالم الطيبه هبطت دموعها على جهها كالمطر تهتف من بين شهقاتها قائله:دا اكيد بابا
ثم رفعت الصورة الى امينه تسالها قائله:دا بابا يا داده مش كدا ؟
امينه بحزن :ايوه يابنتى هو
ابتسمت حوريه قائله:بصي ياداده شكله كان بيحب ماما اوى وهى كمان شوفى الفرحه والحب كانت باينه فى عينيهم ازاى؟
امينه:منه لله اللي كان السبب فى موتهم وحصرتهم
حوريه والحقد يلتمع فى عينيها قائله:هتشوفى ياداده انى هاخد بتارهم من اللى ظلموهم وموتوهم بحصرتهم . وطفوا فرحتهم وحبهم لبعض
أمينه : عشان كدا يا حوريه مش عيزاكى تنوليهم اللى فى بالهم وتطفى فرحتك انتى وجوزك
حوريه: متقلقيش ياداده كل حاجه هتتصلح .
امينه :بس قوليلي انتى مين قالك على الورق دا ؟
حوريه :هقولك ياستى ثم قصت عليها ماحدث بينها وبين عامر فى المستشفى
آمينه:يعنى انتى هتاخدى الورق دا دلوقتي وهترجعيله ؟
حوريه :ايوه يا داده وهاخد معايا المحامي وان شاء الله مش هرجع غير وحقى فى ايدى والسلطة والنفوذ اللى كانوا بيتحكموا فى حياة الناس بيهم هيبقوا فى ايدى وهندمهم واذلهم واكسرهم وهتكون نهايتهم زى أعمالهم . بس انتى ادعيلي ربنا يقف جنبي
امينه :يارب يابنتى يريح قلبك وينولك اللى فى بالك
حوريه:آمين يارب 💕.. يلا اسيبك بقا والحق ارجع له مع المحامى قبل مايغير رأيه أو يجد جديد انا كل خوفى أن تامر يعرف أنه فاق ويروح يعرفه كل حاجه قبل مايمضيلي التوكيل وانقل كل حاجه .
امينه بقلق :لا ربنا هيسترها أن شاء الله روحى وطمنينى عليكى ياحورية متسيبينيش قلقانه
حوريه :حاضر يلا باى يا مينو
ثم تدس الاوراق بحقيبتها وتخرج تصعد سيارتها متجهة بها إلى مكتب المحامى تخبره ليذهب هو الآخر خلفها بسيارته باتجاه المستشفى .
