A Nightmare with a Psychopath

Nightmare 16

Mitch stabbed the woman infront of her mercilessly. Ilang ulit niya itong sinaksak sa tiyan na parang hindi pa kuntento.

The woman smirked at her na parang bang wala lang sa kaniya ang saksak na tinamo. Hinigpitan niya ang pagkapit sa braso nito at buong tapang na sinalubong ang malamig na titig ng dalaga. Napapilantik siya ng dila at dinura mismo sa damit ng dalaga ang dinurang dugo. Namamaga ang bibig nito at nanhingitim ang kaliwang mata.

"Tsk," the woman tsked saka tinulak si Mitch gamit ang natitirang lakas nito. Dahil doon ay napaupo siya dahil sa kahinaan. "Mama will gonna hate you!" She yelled and laugh like a crazy woman. The quiet hallway covered by her laughters.

"You're such a big dissapointment. Our Mama expecting something from you that she will surely like." Nahihirapan mang magsalita ay tinuloy niya pa rin. "My conclusions are right. You're going to disobey us when you find out the truth, when you find out the truth about your sister."

Mitch maintain her emotionless eyes. She tighten the grip on the knife at tinitigan ang babaeng nasa harapan niya na parang ito ang pinakawalang kwentang bagay o tao sa buong mundo.

"I pity you. Samantalang kami ang nakasama mo ng matagal pero nagawa mo pa ring lokohin si Mama."

"I didn't fooled her." Mitch suddenly spoke.

"Now you're just calling Mama into 'her'." Ngisi-ngising saad ng babae habang pilit na tinatakpan ang sugat niyang patuloy sa pagbulwak ng dugo. Nanlalabo na rin ang paningin niya at anumang oras ay babagsak na siya.

"Because in the first place,she's the one who fool me,who fool us!" Before the girl utter a word. Mitch quickly throw the knife na sumakto sa noo ng babae. Dilat ang dalawang mga mata ma humandusay sa sahig ng walang buhay.

Mitch didn't bother na hugutin muli ang patalim sa noo ng babae. She confidently walk na para bang walang nangyari. Nagpatuloy siya sa paglalalakad sa gitna ng open area malapit sa cafeteria. There were dead people na nakakalat sa bawat pasilyong dinadaanan niya. Hanggang ngayon ay wala pa ring supply ng kuryente sa naturang eskwelahan.

Suddenly, Mitch flashed a smirk when she remembered something.

When officer Cruz finally left the room. Agad siyang nag-isip ng paraan kung paano makaalis sa lugar na'to. She roamed her eyes to examine the CCTV's. She heaved a sigh and stand with poise. Naglakad siya papalapit sa armadong lalaki na binabantayan ang bawat kilos niya. When the police felt her presence, naging anxious na'to base on his expression. Napansin niya rin ang paghigpit ng hawak nito sa armas na bitbit.

Mitch silently smirked. "Where's is your comfort room here? The nature is calling me," she coldly ask while staring intently at the anxious police officer.

The police officer swallowed a lump. "I'll escort you."

"No need. Just tell me the location." Mitch insisted not averting her gazed at the officer.

"It's against on our rule--"

"Do I look like a girl whose going to do bad things?"

Labag man sa loob ng officer ay sinabi niya pa rin kung saan ang banyo. Agad namang tumalima si Mitch. Nang makapasok sa banyo ay agad na dumapo ang paningin nito sa hindi kaliitan na bintana. Mitch flashed a mischivous smile.