*************************
استلقى على فراشه غير مصدقا ما حدث هل حقا انتهى كل شئ بتلك السهوله هل حكم عليه بعدم روئتها مجددا
بالرغم من صغر كلمه الندم. إلا أن الإحساس بها جدا مؤلم! .. لما نشعر بالندم على أفعال فعلناها ب كامل قوانا العقلية ؟! والأغرب.. لماذا نفعلها ونحن مدركين أننا غدا س نندم عليها؟!. كثير من الأحيان أستغرب فعلا.. إن كنت مدركة أن ما أفعله س أندم عليه غداً.
اغمض عينه بحزن ثم غط بثبات عميق بعد ان انهكه التفكير بما سيحدث فى الغد.....................
استيقظت فى الصباح الباكر على صوت احد يطرق الباب
فأعتدلت فى جلستها ثم هتفت بهدوء : اتفضل...ادخل
دلف ياسين الى الغرفه حاملا بيده بوكيه من الورد ثم وضعه على الكومود الموجود بجانبها ثم سحب كرسى وجلس بجانبها
فأبتسمت وهى تقول بهدوء: صباح الخير
فابتسم فى المقابل وهو يقول: صباح النور يارب مكونش دايقتك انى جيت فى وقت بدرى اوى
نور: هههههه بدرى اى دا انا صاحيه من صباحيه ربنا عشان الممرضه كانت بتعلقلى محاليل
همس ياسين بحزن: الف سلامه عليكى يا نور انا اسف بجد انا الى خليتك تخرجى معايا اليوم ده
نور: اسف على اى انت مش ذنبك حاجة يا ابنى انا كده كده كانت علاقتى متوتره معاه بسبب مياده ديه انا بس انا عايزه كل حاجة بينا تنتهى رسمى مش مجرد كلمه وخلاص قالهالى
سأل ياسين بقلق : مش حاسه انك زعلانه او ندمانه على نهايه علاقتك معاه
ردت نور بثقه : انا طول عمرى كنت بشوف المشاكل الى بتحكيها البنات على خيانه جوزها ليها الى كان بيتجوز عليها والى كان بيصاحب عليها بس هى عشان بتحبه بتكمل معاه وبتتغلضى عن كل ده والى يكمل عشان عياله زى ما انا كنت هعمل انا كنت بدايق من تصرفها وموقفها بس زى الهبله كنت بحس ان موقفها صح ده حب حياتها هتسيبه ازاى بس انا لما اتحطيت فى نفس الموقف حسيت اد اى احنا لازم ناخد قرار حاسم فى اللحظه ديه حتى لو قلبنا هيتكسر فتره بس على الاقل مش هيفضل مجروح ومكسور طول حياتنا........
اخذ نفسا عميقا ثم زفره بهدوء ليتكلم فى النهايه قائلا : مش عارف اقولك اى يا نور بصى انا عارف ان الوقت ده مش مناسب ولا وقته ولا مكانه بس انتى عارفة انا بفكر فيكى من زمان ازاى ونفسى ارتبط بيكى بس صدقينى انتى عمرك ما هتندمى يا نور صدقينى
ابتسمت نور بهدوء وهزت رأسها بتفهم....فبادلها نفس الأبتسامه ثم هتف بتساؤل: ها بقى تحبى تفطرى اى عشان انزل اجبهولك
نور : ولا حاجه انا مش عايزه اتعبك معايا وبعدين هم بيجيبوا وجبه فى الفطار
ياسين : مفيش تعب ولا حاجة وبعدين وجبه ايه الى بيقدموها ديه ديه عينه يا نور وانا عارف انك بتحبى تاكلى
نور: ههههههه لا انا اتغيرت خلاص
ياسين: لا والله عليا الكلام ده انا نازل اجبلك اكل ومش عايز اسمع كلمه واحده
نهض من على مقعده وخرج من الغرفة مسرعا قبل ان يستمع الى كلامها بترجيه بعدم شراء اى شئ
