9.bölüm:zamanı Geldi

53 6 1
                                    

Acıyı hala kalpimizde taşıyorsak daha geçmemiş demektir ama üstüne tuz basıyorsak unutmaya çalıştığımızın gerçeğidir.

Ve sen kendin yanacaksın....

Kulağımda bu sesler çınlıyordu. Ve sen yanacaksın. Sen yanacaksın. Bir adım koşmaya başladım ama arkamdan beni takip eden adam yakaladı. Dudaklarımdan bir çığlık sesi koptu. Ağzımı kapalıttı. Kollarında çırpınıyordum ama  nafileydi.  Kulağıma kadar nefesi geliyordu. İçim bir tuhaf olmuştu.
Artık zamanı geldi dedi. Ve ağzıma  bir bez bastırdı. Tek hatırladığım keskin bir traş kokusuydu.

Gözlerimi yavaş yavaş açmaya çalışıyordum. Görünümüm düzeldiğinde etrafı süzmeye başladım. Burası bir kulübeydi. Ellerimi haraket ettiremiyordum.kahretsin ellerim ve ayaklarım bağlıydı. Kimse yok mu? Diye bağırdım. İmdat yardım edin.
O araya kabı açıldı.
Sesin çok çıkıyor küçük hanım biz seninle böyle anlaşmamıştık değil mi?
Ben kimseyle anlaşmadım ne istiyorsun benden.
Karşımdaki  adam sadece susuyordu.
Yüzünü daha iyi görebiliyorum. O kadar serti ki bakamıyorum bile.

Biraz daha sessiz durduktan sonra konuşmaya başladı.

Bir daha ses çıkarırsan ağzını bantlarım!

Resmen ağzım kilitlenmişti  konuşamıyordum.

Sonra arkasını döndü birisiyle konuşuyordu.

Çoğu cümlesi tamam olmuştu.

Acaba annem ne yaptı beni çok merak etmiştir. Ah evet telefonum neredeydi benim. Ellerimle cepi karıştırma çalışıyordum.
Tanımadığım adamın telefon konuşması bittikten sonra arkası dönük bir şekilde konuşmaya başladı.
Aklından bile geçirme telefonun şuan çöpte.
Nerden anlamıştı ya sanarsın içimi okuyordu. Bir off çektikten büyük bir cesaretle bırak ya beni bırak diye tekrar bağırdım.
Ben tarafa doğru geliyordu. Yaklaştı yaklaştı yüzü tam benim yüzümün hizasındaydı. Kalbim korkudan çok hızlı atıyordu bunu Kulağımda hissede biliyordum.
Ben ne dedim ama dedi ve bantı ağzıma bastırdı.

Güneyin evi.
Bu gün okula gitmemişti oynadığı basketbol takımının büyük bir maçı vardı tabi onlar kazandılar. Ter içindeydi anahtarı bilemem nereye attıktan Sonra içeriden bir ses geldi.

Güney!
Babasıydı büyük ihtimalle odasındaydı  hemen odaya girdi
Oda siyah renkteydi.
Babası yine aynı şekilde arkası dönük halde dışarıyı izliyordu.
Hoş geldin oğlum.
Bu gün babasında bir tuhaflık vardı
B

abası ona hiç  hoş geldin demezdi. Keyfi yerinde gibi geliyordu ona.
Güney zamanı geldi değil mi? Dedi vereceği cevaptan korkuyordu ama bir kere sormuştu.
Evet oğlum zamanı geldi.
Peki nerde?
Yazlık evin yanında ki kulübede dedi.
Güney hemen odadan çıktı. O kızı kurtarmak istiyordu. Neden Di ..
Niyeydi bilmiyordu ama kurtarmak istiyordu babası arkasından seslendi.
Eğer o kızı kurtarırsan onunla beraber sende ölürsün...

BedelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin