Bedel

12.bölüm :Beklemek

1 hafta sonra.

O adamın bana silah çekmesinin üstünden  bir hafta geçti.
Ne zaman karşıma çıkar ne zaman tekrar gelir hiç bilmiyorum belkide hala birileri tarafından  izleniyorum. Yaptığım tek şey var beklemek sadece beklemek.
Notlar kesildi mi? Hayır her geçen gün artıyor. O adam hala benim karşıma çıkmıyor. Çık diyorum sen çık karşıma bu kadar korkak olduğunu gösterme çıksana karşıma.
Ne bekliyorsun. Korkmuyorum senden anlıyor musun. Korkmuyorum. Annem hem şöyle derdi kızım bu cesaretin beni korkutuyor. Evet cesatliyim bence sadece bundan annemin değil o adamın da korkması lazım.
Benim de adım aslıysa ne anneme ne bana kimse zarar veremeyecek hem kimse.
Ben bu düşüncelerin içinde boğulurken Melisin beni sarsmasıyla kendime geldim.
İyi misin sen Aslı.
İyiyim yok bir şey.
Aslında o dört kelimenin içinde o kadar şey var ki. Bir bilseniz. 

Aklım karma karışık. Bazen o adamın dediklerine inanasım geliyor. Ya annem böyle bir yapmışa. Bunların hepsi gerçek gibi geliyor ama sonra kızıyorum kendimi insan annesine güvenmez mi diyorum aptal sen nasıl böyle düşünürsün. Daha böyle bir sürü şey. Neyse sizinde kafanızı bun altım dimi.
Biz melisle beraber. Otururken yanımıza İremde geldi.
Kızlar merhaba.
Merhaba.
Bakın ne diyorum hadi bir parti düzenleyelim. Senin içinde bizim içinde güzel olur. Belki kafan dağılır.
Benim kafam zaten dağınık karma karışık.  yok olmak istiyorum sadece yok olmak. Siz ne yapmak istiyorsanız yapın dedim ve kalktım.
Hadi görüşürüz.
Benim kalktığımda İrem nereye gidiyorsun diye sordu. Cevap vermeden devam ediyordum. Melis biraz yalnız kalsın dedi.
Kafeden çıktığımda  göz yaşlarımın akmasına izin verdim. Dayanamıyorum artık. Olmuyordu ne olacak olsun. Tek isteğim huzur şu 1 kelime 5 harf. Bunu istiyorum. Başka bir şey değil.
Yolda dalgın dalgın yürürken. Siyah kapşonlu birine çarptığını fark ettim.
Ve yerde bir kağıt parçası. Bir kağıt parçası diyorum ama onun içinde yazan şeyler her şeyi yerle bir edebilir. Sadece bir kelimesi her şeyi değiştire bilir. Yere eğilim kağıtı aldım. Okumadan önce kapşonlu adamın arkasından bağırdım. Cadde ki herkes bana bakıyordu ama umrumda değildi.

Hey sen  patronuna söyle beni Korkutamaz anlıyormusun Korkutamaz onun yalanlarına inanacak değilim. O saklanmaktan başka bir işe yaramıyor anladın mı? Yaramıyor. Artık gücüm kalmamamıştı. Dizlerim üstüne çökmüş bir halde ağlıyordum. Hafiften yağmur damlası çarpıyordu yüzüme. Sanki gökyüzü anlıyor derdimi üzülüyor halime.

Sonra elimde ki notu hatırladım açtım acaba şimdi beni ne bekliyor.

Seninle bir oyun oynayacağız.
Ne kadar anneni seviyorsun oyunu.
Artık annen yok. Gitti! Sana demiştim bana inan demiştim.

Hemen ayağa kalktım. Anne bunu yapmış olma beni bırakmış olma ne olur beni bu adamın yalanına inandırma anne. Koşarak eve gidiyordum. Ne yapacağımı bilmeden koşuyordum. Tek dileğim vardı buda o adamın bir yalanı olsun sadece beni korkutmak istemiş olsun ona bile razıyım. Yeter ki. Annem gitmiş olmasın.eve geldiğimde nefes nefeseydim. Anne diye  bağırdım. Ses yok. Bir daha bağırdım hayır yok. Gerçek  olamasın ne olur olmasın. Annemin odasına girdim. Dolabını açtığımda hiç bir şey yoktu.
Gitmişti annem beni bırakın gitmişti.
Bu kadar mıydı sevgisi bu kadar mı? Seviyordu Beni anne neden. Neden anlamıyorum. Tam odadan çıkarken  bir zarf gördüm hemen aldım içini açtım ve o koku annemin kokusu.

Sevgili kızım,
Ben gidiyorum kızım. Biliyorum şuan bana kızgınsın.keşke bunlar olmasaydı.
Keşke...
Onun o adamın derdi benim kızım ve ben bunun bedelini sana ödetmek istemiyorum. Bunu sana yapamam. bu sana  büyük haksızlık. Senin iyi bir yaşamın olsun istiyorum. Rahat ol istiyorum. Senin yanında olmayacağım biliyorum kahresin. Ama senin huzurlu olduğunu bilicem  kızım  bu bana yeter.
Ben senin her zaman yanında olacağım. Kalbinde.
Sende benim kabinde olacaksın. Seni çok seviyorum kızım. Bunu unutma olur mu?

Ne neden bunu yaptın. Neden bıraktın beni. Huzurlu olmamı istiyorsun sen yokken bu mümkün mü? Bunu  bir kağıt parçasına sığdırmışsın.seni hiç affetmiyecen anne hemde hiç. Bir o kadar da özleyeceğim seni bir o kadar kıralavak Kalbim. Sen yoksun. Anne yoksun artık harkıraşlarım. Hıçkırıklara dönmüştü. Saatin kaç olduğunu bilemeden saatlerce ağlıyordum.
Bitti! Artık her şey bitti. Bunların hepsi benim başıma gelmiş olsun sen yeter ki yanımda ol anne..

Ayağa kalktım gözleri. Acıyordu ağlamak istiyordum ama olmuyordu.
Artık göz yaşı bile kalmamıştı gözlerimde annemin yatağına yattım.
Kafamı yastığa korduğumda onun kokusu burnumu doldurdu.
Sanki gitmemiş gibi. Sanki onun yanında uyuyormuş gibi. Sanki yanaymışız gibi geliyordu. Gözlerim kapanmaya başlamıştı.

Adam aynı şekilde koltuğuna oturmuş. Dışarı izliyordu. Kapı açılmasıyla adam önüne döndü.
Efendim kadını getirdiler.
Bunu demesiyle adamın yüzünde bir gülümseme oluştu. Sonra depoya girdiler.  onu terk etmiş ondan kaçmış  kadın karşısında otuyordu.
Hayat çok garipti. Saçının teline zarar gelsin istemediği kadına şimdi büyük bir kin besliyordu. Acıma duygusunu  yitirmişti artık adam.
Onu bu halde yıllar sonra görünce kalbi ürperdi.
Tam karşına oturdu.
Kadın kimsin? Diye soru sordu.
Ne istiyorsun.benden.
Yetme Di değil mi? Zorla yazdırdığı mektup yetmedi.
Karşındaki kadın ağlıyordu. Bu onun hoşuna gidiyordu.

Kzın artık seni sevmeyecek. Seni en zayıf yerinde vurucam. sende kızında bana yaptığının.
Bedelini ödeyecek.

Güneyin evi.

Öyle boş boş otuyordum. Aklımdan hiç çıkmıyordu aslını bağırışı.
Patronuna söyle beni Korkutamaz.
Gerçekten çok cesaretliydi. Sonra dizlerinin üstüne çöktü. O an sadece onu  kaldırmak istemiştim. Elimi yumruk yaptım. Aklıma annem geldi. Ben ne kadar  Aslıya  yardım etsem. Anneme zarar veriyor ne yapacağımı bilemez haldeyim. Aslı geliyor durmadan gözümün önüne ağlayan yüzü. Olmuyor işte olmuyor. Hemen ayağa kalktım. Siyah ceketimi giydim. Kapıyı açmamla hizmetçi arkamdan bağırdı.
Güney babanın haberi olmadan çıkma. Bana ne ondan kapıyı hızla çarpıp çıktım. Arbatı çalıştırdım.

Aslı dan devam.
Uyuyamıyordum. Aklıma annem geliyordu. Neredesin anne! Neden bıraktın beni. Ne olursun geri gel. Yataktan kalktım. Kalkmamla beraber gözüme aynada ki yansımam takıldı.
Bitkin, solgun bir haldeydim.şaçlarım darma dağınıktı. Göz altlarım ağlamaktan  morarmıştı. Bu kadardı işte her şeyi anlatıyordu bu halim.
Sonra kapı çaldı. Bir umut annem gelmiştir diye koştum ama nafile gelen güneydi evimin adresini nereden  bulmuştu.
Sen neden geldin?
Bilmiyorum.
Ne.. Neyi bimiyorsun?
Bir şey beni buraya getirdi.
Nasılsın demek için gelmiştim.
Ne kadar iyi olabilirim.
Artık annem yok. Kimsem yok.
Ne dedi. yüzümü şaşkınca bakıyordu.
Ama gözleri bu acıları bende çektim seni çok iyi anlıyorum gibi bakıyordu.
Bu bakış tekrar ağlamak hissini uyandırdı. Sarılmak İstedim.
Sanki içimi okudu kollarını iki yana açtı. Biraz tereddüt etsemde sarıldım.
Farklı bir histi bu? Neydi bir güvenme  miydi.yada sığınma ikisinde değildi. Tarif edemediği bir duyguydu. Şimdi tamamlanmışım  gibi  geliyordu.
Biraz daha iyi misin?
Evet tüşekür ederim.
Neyse ben artık gidiyim belki sana bir yardımım dokunur anneni buluruz.
Onun bunu söylemesiyle bir umut doğmuştu gözlerimde bir ışık.
Yağmur yağarken güneş açıması gibi bir şeydi bu.

Güneyi agzından

Merdivenleri  hızla iniyordum.
Aslının annesini nerede olduğunuda biliyordum. Tabi ki de babam. Yıllarca o adamla yaşamam onu tanımamam büyük haksızlık olur. Yeter baba bitir artık şunu.
Biliyorum ya Aslı ya da annesi ölene kadar durmayacaksın ama ben buna izin vermeyeceğim. Demin bu kız bana sarıldı. O an kalbime  anlamadığım bir şey oldu. Acıma mıydı bu. Hayır değildi başka bir şeydi bu. Bir bilse benim  o adamın oğlu olduğunu. O zaman daha yıkılırdı. Bilmemeliydi öğrenmemeliydi. Çok garipti.
Babam onun annesini öldürmeye çalışıyordu ben ise  onun için baba karşı geliyordum ama ne olursa
Ona bunu,

Yapmayacağım........

BİR BÖLÜM DAHA SONU KELİME HATAM VARSA ÖZÜR DİLERİM.

İNŞALLAH BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNİZ DİR. 😆😆😆😆😎