The Last Words of a Song (TCB#1)

Kabanata 22

Committed

"Why? Do you have a problem?" He asked, I looked straight to his eyes, I saw questions that I don't want to answer.

"Kailangan bang may problema kapag gusto ko nang umuwi?" I asked seriously. Kumunot ang noo niya, siguro ay naninibago sa aking sagot. Bakit ba kasi papatagalin pa ang pagsstay dito? Hindi ko alam kung bakit nandito ako ngayon, kung hindi lang sana ako nagpumilit na pumasok sa pagiging organizer niya, hindi sana ito mangyayari. Kung sana lang ay nakuntento ako sa pagtingin na lang sa kaniya sa malayo, I would've love him this way.

"Are you mad with me? Is this because of what happened yesterday?" He asked, aamba na sana siyang lalapit sa akin pero agad akong tumayo kaya napatigil siya.

"Hindi ito dahil dun Aries. I just realize that it is not for me. Maraming iba na pwede niyong maging Organizer. I quit Aries." I said before I walk out. Pero bago pa ako makaalis sa private room, napigilan niya na ako sa aking pulso. Napaharap ako sa kaniya, and when our eyes met nakita ko ang litong lito niyang mga mata.

"Ikaw ang napili ko Chandria, and tell me the truth! Why is it that upsetting you?" He asked like begging. Sinubukan kong tanggalin ang kaniyang kamay pero masyado itong mahigpit.

Dapat sa simula pa lang nanatili na lang ako kung saan ako karapat dapat. Hindi na dapat pa akong sumubok sa isang sitwasyon na alam ko namang talo na ako sa simula palang sa una.

"Ayaw ko na nga Aries! Ano ba dun ang hindi mo maintindihan!?" Sigaw ko. Mas lalong humigpit ang kapit niya, mas lumapit siya sa akin kaya lalo akong kinabahan. Damn it! Ganito ba talaga ito kahirap?

"Then let me understand, Chandria!" Malalim na ang paghinga naming dalawa. I'm so irritated of what is happening, hindi ito ang gusto kong mangyari, I just want to run away without him! I want to be out of his sight! Ayaw ko na! If my feelings with him can destroy me then I will walk away just for it to be gone!

"Hindi mo ako maiintindihan, Aries...." ramdam ko na ang pamumuo ng luha ko sa aking mata. I don't want to cry. It will just look me vulnerable and I don't want it.

He touched my chin, reason why our eyes met. I see many emotions in his eyes. Pwede ba yun? A millions emotions in just one eye?

"Hindi ako makakapayag, you can't escape in my arms Chan." Hinaplos niya ang aking pisngi habang nakatitig sa aking labi. My heart beat faster pero lalo kong pinatatag ang aking sarili. Tinulak ko siya at sinamaan ko siya ng tingin.

"Bakit? Why will you still keep me when you have someone else? Ayos lang sabihin mo yan sa iba pero ang sabihin yan sa akin ay hindi ako makakapayag! You don't have the right!" I shouted in anger. Muli niya akong kinulong sa kaniyang bisig, ngunit ngayon naman ay halong dilim ang kaniyang mata.

"I don't have someone else, Chan-"

"Liar! I saw it in my two eyes! You can't lie to me, mukhang masaya ka naman sa kaniya! You can make her your organizer!" I shouted again. At mas lalo akong nainis ng makita ko ang ngisi sa kaniyang labi, para bang natutuwa pa siya sa mga sinasabi ko. Why is he damn laughing?! Tinulak ko siya sa sobrang inis pero hindi man lang nagkaroon ng distansiya sa pagitan naming dalawa, sa halip ay lalo pa niyang idinikit ang kaniyang sarili. Damn! Bakit bigla yatang uminit?

"So you are jealous?" He whispered. Nag init ang pisngi ko sa kaniyang binulong. Itutulak ko pa sana siya kaso ay nahuli niya ang aking dalawang kamay. Damn! Nagkatitigan kami at nakita ko kung paano matuwa ang kaniyang mga mata.

"I'm not jealous!" I shouted. Humalalhak siya at hindi ko na alam kung anong gagawin ko. I just wanna go home! Bakit ba ganito ang nangyayari!

"You don't have to be jealous....you're my only one, Chandria. I won't have look with anyone, it's just you." He said and the next thing I knew he's kissing me!

My whole body felt shiver when our lips met. Halos mawalan ako ng hininga ng matapos ito, hindi ako makapagsalita, para akong nawala sa aking sarili dahil sa halik na yun.

"From now on, you are mine, like it or not, you are committed to me." He whispered that sent shivers down my spine