The Last Words of a Song (TCB#1)

Kabanata 1

Thank you

Dahil wala ring mangyayari

Tayo'y walang mapapala

Wag mong pigilan ang pagbuhos ng ulan,

May panahon para maging hari

May panahon para madapa

Dahil ang buhay natin ay sadyang ganiyan...

"Chandria, you need to go in your dad right now, he wants to see you." My mother said to me while I'm eating my lunch. Tumigil ako sa pagkain at tiningnan si Mama na ngayon ay nag aabyad sa kaniyang pag alis.

"Bakit daw?" I asked. She looked at me with annoyance.

"Hindi ko alam! Just do it Chandria, sige aalis na ako." Sabi nito at dire diretsong umalis ng bahay.

Napabuntong hininga ako. My mother and father is now separated, and for my father he has already his own family. They never been married kaya madali lang sa kanila ang maghiwalay. Si mama naman ay hindi na nag asawa at mas pinagkaabalahan ang pagtatrabaho sa isang kompaniya. We're not rich like the others, kaya lang ako nakakapag aral sa FCU dahil sa kompaniya na pinagtatrabahuhan ni Mama.

Tumayo ako at dumiretso na sa aking kwarto para mag ayos. I wear a simple jeans and white shirt. Nang matapos ay sumakay ako sa aking motor bike para makarating kina Papa.

Pagkadating ko ay inaya niya lang naman ako sa sala para makipagkwentuhan o makamusta ako. I appreciate what my father's doing. Kahit hiwalay na sila ni Mama, he never cut our communication and he stayed intack to us. Kahit pa may sariling asawa at anak na siya.

Pagkatapos ng araw na yun ay bumalik na ako sa bahay at nagkulong sa kwarto at like usual I turned on my speaker and I listen to a music that made my eyes closed.

I love you baby

And if it's quite all right

I need you baby

To warm the lonely nights

I love you baby

Trust in me when I say...

Napamulat ako ng maalala ko na naman ang mga mata ng isang lalaki na hindi natanggal sa aking isipan. His band name is The Constellation. Matagal ko ng alam ang bandang ito dahil sikat ito sa buong school at sa labas ng bansa pero hindi ko man lang narinig ang boses ng kanilang vocalist kundi nung araw na yun lamang.

I did my background check on that band and I found out that the vocalist name is Aries Psalm Fredrickson, and yeah he is the owner of that school.

"Tapos na kayo sa Experimental Project?" Andrew asked me, one of my classmate. Tumayo ako at inayos ang aking mga gamit bago ako sa kaniya bumaling.

"Yeah, we already submit it, why?" I asked. Nakita ko ang pagkamot niya sa kaniyang ulo pati na din ang pagpula ng kaniyang pisngi. Kunot noo ko siyang tiningnan. He is a good looking guy but there's a man who's better than him.

"W-Wala..s-sige uuna na ako." Sabi nito at mabilis na umalis.

Ipinagsawalang bahala ko na iyon at lumabas na ng room, Janella is waiting at me in the cafeteria. At gaya ng kadalasan kong ginagawa simula ng makilala ko ang The Constellation band, lagi akong dumadaan sa music room, nagbabakasakaling marinig muli ang boses na iyon.

Pero sa apat na buwan na pagdaan ko dito hindi ko na ulit narinig ang kaniyang boses. At alam ko sa sarili ko na nadismaya ako.

Hindi ako naging fan ng kahit sino, kahit pa ang napaka galing na artista sa showbiz, kaya hindi ko maintindihan itong nararamdaman ko sa The Constellation band.

"Grabe! Naiistress ako sa dami ng home works!" Bungad sa akin ni Janella ng makaupo ako sa kaniyang tabi. She already ordered the foods, kaya agad kong nilantakan ang pagkain na nakalaan sa akin.

"Don't worry, may dalawang taon ka pa!" Biro ko sa kaniya na inirapan niya lang. Janella is a noisy girl but she's kind and lovely.

Nasa kalahati na ng taon namin sa second year college pero ang dami na agad gawain katulad ng inaasahan, hindi madali ang lahat.

Nagpatuloy ang kwentuhan namin ni Janella sa iba't ibang bagay ngunit naputol ito dahil sa ingay na nanggagaling sa labas ng cafeteria. At sa hindi malamang dahilan bumilis ang tibok ng puso ko. Pasimple kong hinawakan ang aking dibdib at pinakiramdaman ito.

"I-Is that The Constellation?" I asked nervously. Kunot nuong bumaling sa akin si Janella.

"Siguro? Ang alam ko kasi tapos na ang tour nila kaya continue sila sa kanilang studies. Third year college na ata yang mga yan." Sabi ni Janella.

"Ahm, Cr muna ako Janella!" Sabi ko at mabilis na umalis sa aking upuan. Halos itulak ko ang mga tao para lang makita ang banda, at ng makarating ay napalunok ako ng makita ang lalaking sa una pa lang ay nakapagpakaba sa akin. Alam kong isa ito sa mga paghanga ko bilang babae sa kaniya, hindi ko tuloy maintindihan ang sarili ko at paniguradong isa na ako sa mga fan niya.

"Ang gwapo ni Aries!" Narinig kong sigaw sa bandang kaliwa.

They are walking like a demi God. At hindi ko maitatanggi na lahat sila ay gwapo at matitipuno. They are hard to ignore!

Pinagmasdan ko ang bawat lakad ni Aries, his both hands is in his pocket and his eyes is very cold yet angelic. Para itong laging antok dahil sa lambot ng ekspresyon nito.

Lalo pa akong kinabahan ng palapit na siya ng palapit sa amin kasama ang kaniyang mga kabanda. My heart is beating so fast, pakiramdam ko gustong gusto na nitong kumawala sa lagayan nito. And my knees trembled when our eyes accidentally met each other. Sa dami ng babae na nanunuod sa kaniya isa na yata ako sa masuswerte! Naka eye contact ko siya!

Pero agad akong nabigla ng may isang babaeng aksidenteng natapon ang hawak na juice sa aking uniforme. Nanglaki ang mata ko sa nangyari, napapikit ako dahil sa lamig nito. Shit! Bakit ngayon pa nangyari ito? Seriously?! Siguradong nakita niya yun! Nakakahiya!

Gaga! Hindi niya yun makikita dahil sino ka ba para pansinin niya!

"Sorry, ate Chandria! Hindi ko sinasadya!" Nabigla ako dahil kilala ako ng babaeng mukhang first year college.

"It's okay.." sabi ko habang pinipigilan ang kaniyang kamay na hahawak sa akin para punasin ang basa. Pakiramdam ko lahat ng tao nakatingin sa amin!

Aalis na sana ako para makaiwas sa kahihiyan ngunit napatigil ako dahil sa naglahad ng isang panyo sa aking harapan.

"I bet you need this..." the baritone and familiar voice filled my ears. Tumahimik ang buong paligid at lahat na lang ng mata ay nakatingin sa akin. Itinaas ko ang aking paningin at para akong namalikmata ng makita kung sino ang naglalahad.

Aries Psalm Fredrickson is giving me his handkierchief! Damn! Is this true?!

He is looking at me blankly and I can't help to be amazed at his deep and brown eyes.

Dahan dahan kong tinanggap ang panyo at ramdam na ramdam ko ang pag init ng aking pisngi dahil doon.

"T-Thank you.." i said.

"Your welcome." He said and smile.

I felt that my whole world got so drown when I saw his smile that so clear and only for me.