The Last Words of a Song (TCB#1)

Kabanata 20

Follow

Walang imik kaming pumunta sa hotel room namin. Since magkalapit lang naman kami kaya napatingin ako sa kaniya bago ko binuksan ang pintuan. I saw him looking at me also, his eyes is so serious na sa sobrang seryoso nito ay hindi ko na malaman ang kaniyang nasa isip.

"Do you have a plan for tomorrow?" He asked. Iniwas ko ang tingin sa kaniya,

"You have a solo performance right?" I asked. Binalik ko ang tingin sa kaniya at halos kilabutan ako sa kaniyang malalalim na mata.

"Yeah, but we can do other things beside that." He said.

"Ikaw bahala." He nodded at my answer.

"Good night then." He said. Tumango lamang ako at pumasok na sa loob. Napasandal ako sa pintuan dahil para akong nanghina sa mga nangyari. We kissed. He told me that he likes me. Totoo ba ang lahat ng yun? Hindi ba ako nanaginip? Hindi ba siya nagbibiro? 

Hindi ko akalain na mangyayari ang lahat ng yun! Everything was so fast and nostalgic! I can't imagine that it will happen, that he can also like me the way I like him. Inisip ko noon na imposible na kahit isang lingon ay mapagbigyan ako ni Aries, pero ngayon na nangyayari ito, hindi pa din ako makapaniwala!

Sa gabing yun, hindi ako nakatulog. Palaging sumasagi sa isip ko ang araw na pinagsaluhan namin kahapon at ang mga salitang sinambit niya sa aking harapan.

I wake up very late the next morning, kaya naman halos magfeeling the flash ako sa sobrang bilis ng aking galaw. Shit! Bakit hindi nila ako ginising?! Hindi na ako nakapag isip ng kung anong isusuot ko. Kaya naman isang jeans at tight crop top shirt ang sinuot ko with a boots on my foot.

Mabilis akong lumabas sa aking kwarto at agad kong nakita si Aries na nakasandal sa tabi ng pintuan ko. He looked at me head to toe, kanina pa ba siya? Bakit hindi niya ako pinagising?

"Kanina ka pa?" Agad kong tanong. Umayos siya ng upo at nakapamulsa niya akong hinarap. Napansin ko din ang kaniyang suot na polo shirt at maong pants.

"A lil. Let's go eat." He said before he walk. Kumunot ang noo ko dahil nababagabag ako kung kanina pa ba siya naghintay at kung anong dahilan niya kung bakit hindi niya ako ginising. Pwede naman niya akong gisingin di ba? Why will he wait that long?

Pumasok kami sa isang private room para doon kami kumain ng umagahan. Umupo ako sa kaniyang harap habang siya naman ay naglalagay ng cream sa kaniyang kape, sinamantala ko ang pagkakataon upang makapagtanong.

"Why didn't you wake me up?" I asked. Sandali siyang napatigil at sumulyap sa akin. Hinalo niya ang kaniyang kape at sumandal sa kaniyang upuan.

"I don't want to interrupt your peaceful sleep." He said simply.

"Next time you don't have to wait, just wake me up." I said. Hindi ko alam kung bakit big deal sa akin ang pag iintay niya. Ayaw ko lang talaga na mag intay siya. And then I realize he have a long patience to wait me that long! Nakaramdam ako ng kung ano sa aking puso.

"Next time then." He said. Tahimik kaming nagsimula sa pagkain. Paminsan minsan ay sinusulyapan ko siya, and everytime he looked back I will looked down.

"Anong oras ang solo performance mo?" I asked, tapos na kami sa pagkain, nagkakape na lang siya at ako naman ay nakatingin sa kaniya.

"6 pm, why?" Huminga siya ng malalim.

"Do you want to stroll?" He asked.

"Ikaw ba?" I asked. Umiling siya at bahagyang natawa.

"I don't understand why you always ask the same thing with me. Are my decision matters to you?"

Hindi ko din alam sa sarili ko. Dahil simula ng makilala ko siya. I always consider his decisions, ayaw kong isantabi ang kaniyang mga naiisip o gustong gawin. I want his decision over power not for me to be slave but to think what he really wants and know him better.

"It matters to me Aries....kung anong gusto mo...yun ang gagawin ko." Napalunok pagkatapos kong sabihin yun. Hindi ko alam pero kinabahan ako sa sarili kong sinabi. I saw his smirk on his lips kaya umiwas agad ako ng tingin.

"Well, I want your idea too...I think we're on the same page. I want your decision and you want mine also..." he stated.

Parang gusto ko na lang lumubog sa kinauupuan ko dahil sa mga tingin niya sa akin. Damn! Bakit ganito na lang ang kaya niyang gawin sa akin?!

"Let's go stroll Chandria." He said.

Pagkatapos naming magbreakfast ay dumiretso na kami sa basement para kuhain ang kaniyang sasakyan. He commanded the bodyguards to not follow us, kaya siya ang magdadrive. Hindi ko alam kung bakit yun ang gusto niya. Alam kong delikado kapag wala ang bodyguards niya so I asked him to just allow the guards to follow us but he don't want it.

"I want you to put on the jacket. It's cold Chan." He commanded.

"Where?"

"In the back." Tumango ako at kinuha ito. Nang sinuot ko ito ay naamoy ko kaagad ang kaniyang pabango sa jacket. Pamilyar na pamilyar ito sa akin at hindi ko na yata malilimutan ang halimuyak na ito. Lumipas ang kalahating oras at tumigil kami sa isang open area. May mga bench dito at sa paligid ay matataas na puno, the bermuda grass is so good and perfectly pair to the view. Kaunti lang ang nakikita kong tao.

Lumabas si Aries sa sasakyan kaya ganun din ako. Humampas ang malamig na hangin, nanuot sa akin ang lamig kahit naka jacket na ako. Naramdaman kong tumabi si Aries sa akin. I turned to him and I saw him looking at me intently.

"Let's go." He said. Tumango ako sabay kaming naglakad sa kahabaan nito. Pawang wala itong katapusan dahil bukod sa maganda ang view ay malawak pa ang lugar. Maraming bulaklak sa paligid pero mas nangunguna ang kulay berde.

"Is this your first time here?" I asked. Nakapamulsa siya habang naglalakad. Habang ako naman ay sumasabay sa bawat hakbang niya.

"No. I came here with the band last year to have a gig." He answered.

Siguro hindi lang ang lugar na ito ang napuntahan niya. Mas marami pa. Ibang iba nga naman kasi ang buhay niya kaysa sa isang katulad kong normal lang ang pamumuhay.

"Ilang lugar na ang napuntahan niyo?" I asked out of nowhere. Mas lalong bumagal ang lakad niya kaya ganun din ako. I am watching my foot habang humahakbang ito.

"Madami na. But I didn't enjoy it so much, it's for work that's why."

"Sa America?" I asked.

"Yes.." bumuntong hininga ako, at pinagpatuloy ang panunuod sa aking paa. Hindi alam kung saan ang patutunguhan.

"My...father wants me to go to America..." i said.

"Are you leaving?" Bigla niyang tanong. Nabigla ako sa tanong niya kaya napatigil ako, dahil tumigil ako ganun din ang ginawa niya, humampas ang hangin sa pagitan naming dalawa. My hair flow with the wind ganun din ang kaniyang malinis na gupit na buhok.

"Maybe? After the graduation." Sagot ko. Nagkatitigan kami at nakita ko na naman ang kaniyang mga mata. His eyes is hypnotizing. At hinding hindi ako magsasawa na maligaw sa kaniyang mga mata.

"Make sure you'll come back then..." he said. Humakbang siya papalapit sa akin, my nervousness eat me. His presence is just too much to handle. I can't take it all, at hindi ko alam kung hanggang saan ang lahat ng ito dahil alam kong may hangganan ito.

Inilagay niya sa likod ng aking tainga ang buhok na nasa mukha ko. Halos mapapikit ako sa haplos ng kaniyang kamay sa aking pisngi. Lalo pa siyang lumapit at wala na akong pakielam kong may ibang tao mang makakita sa amin.

"Damn...hearing that you'll leave soon...making me made a plan in a very short time..." he whispered. Nagtama ang mga mata namin.

"W-What's your plan?" Mahina kong tanong. Hinapit niya ang aking bewang papalapit sa kaniya, nabigla ako sa kaniyang ginawa. Ang tangi na lang na humahadlang sa aming katawan ay ang kamay kong nasa kaniyang dibdib. Nakatingala ako para makita ang kaniyang mga mata.

"I will follow you wherever you go, Chan.." he whispered.