ခ်စ္​လွစြာ​ေသာ

အပိုင္း ၁၀ ေပ်ာ္ရႊင္စရာခရီး ၁

လင္းလက္ၾကယ္ တို႔ေတြ ညက အေတာ္ၾကာတဲ့ အထိ အျပင္မွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ၾကတယ္ ။ သူတို႔ညစာစားၿပီး အိမ္ျပန္ေတာ့ မနက္ ၂ နာရီေတာင္ ထိုးလုၿပီ။

..... သူမွတ္မိလိုက္တာက ကားေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာပါ။
ဘယ္လို ျဖစ္လို႔ ကိုယ့္အိပ္ရာေပၚကိုယ္ျပန္ေရာက္ေနရတာလဲ။

ကိုယ့္အေတြးေၾကာထဲ ကိုယ္ေမ်ာေနတုန္း တံခါးေခါက္သံႏွင့္အတူ
သူ႔အခန္းတံခါးက ပြင့္လာတယ္ ။ သက္တန္႔ေရာင္က ပြေယာင္းေယာင္းေဘာင္းဘီ အနက္နဲ႔ အတူ တီရွပ္ အညိဳေရာင္ေပၚမွာ ဂ်င္းအက်ီလက္ရွည္ ထပ္ဝတ္ထားရင္း သူမကို စိုက္ၾကည့္လာတယ္။ သူမ ပံုစံက တစ္ေနရာသြားဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနဟန္ ျဖစ္ျငားေသာ္လည္း လင္းလက္ၾကယ္က ေမးျမန္းဖို႔ မေတြးဘဲ သူမသိလိုတာကို အရင္ေမးလိုက္တယ္။

" သက္တန္႔ ? ညက လင္းကိုခ်ီလာတာလား? "

သက္တန္႔ေရာင္က ေက်ာ႐ိုးမပါတဲ့ သတၱဝါ လို တံခါးေဘာင္ကို ပ်င္းတိပ်င္းရြဲ မွီရင္း ။

" ညက ငါ ႏႈိးတာကို မထတာ ဘယ္သူလဲ ။ တကယ္ပါပဲ .. ကေလးလဲ မဟုတ္ဘူး ။ "

အမွန္ပါပင္ ... လင္းလက္ၾကယ္က ညဘက္တေရးေတာင္ မႏိုးတတ္တဲ့ လူစားမ်ိဳးပင္။ အိပ္ေပ်ာ္ရင္လဲ တစ္ခ်ိဳးတည္း အိပ္တတ္တဲ့ လူစား။ သူမကို ႏိုးတာကိုေတာင္ မသိတာကိုပဲ ၾကည့္ေတာ့ေလ။

လင္းလက္ၾကယ္က သူမရဲ႕ေခါင္းကို ခပ္ဖြဖြေလးကုပ္ရင္း သြားၿဖဲကာ ရယ္ျပလာသည္။

" ေဟး .... ျမန္ျမန္ ေရခ်ိဳးေတာ့ ... ပဲခူးကို ေန႔ခ်င္းျပန္သြားမယ္ ... မင္းေမြေန႔ ရက္ကို ပ်င္းစရာေကာင္းေအာင္မျဖတ္သန္းရေအာင္ ငါကူညီေပးမယ္ ...၊"

ခရီးသြားရမယ္ ဆိုတဲ့ စကားကို ၾကားရတဲ့ေနာက္မွာ ...ခုတင္ေပၚထိုင္ေနတဲ့ လင္းလက္ၾကယ္က အေငြ႔လို ေပ်ာက္ကြယ္သြားရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲကိုခပ္ျမန္ျမန္ကို ေျပးဝင္သြားေတာ့သည္။

လင္းလက္ၾကယ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ေသေသသပ္သပ္ ေခါက္ထားကာ ျဖန္႔ထားတဲ့ သူမရဲ႕ အိပ္ရာ ကို ျမင္လိုက္ရေတာ့သည္ ။

............................

ကားပါကင္က ကားမထြက္ခင္မွာ လင္းလက္ၾကယ္ကို သက္တန္႔ေရာင္က ပန္းေရာင္ ေလးေထာင့္သဏၭာန္ရွိတဲ့ ဖဲႀကိဳးေလးသိုင္းထားတဲ့ေလးေထာင့္ဗူးေလး ကမ္းေပးလိုက္သည္။ ဒါက ၾကည့္လိုက္ရံုနဲ႔တင္ ေမြေန႔လက္ေဆာင္မွန္းသိသာေနသည္။