UniCode Ver
(အပိုင်း ၁၅)
ပထမဆုံးမိုး
ကန်တင်းမှပြန်ရောက် ကတည်းကပင် လင်းလက်ကြယ်က ခုံပေါ်တွင် ခွေနေကာ သက်တန့်ရောင်က တော့ သူမ၏ အလုပ်ကိစ္စ များကို သာ အာရုံစိုက် နေသည်။
ပရောဂျက်သစ်အတွက် စိတ်နှစ်ထားရန်လိုအပ်သဖြင့် အရန်ကိစ္စများ ကို သူမ အာရုံမထားရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
"သက်တန့်.... "
ခပ်တိုးတိုး ခေါ်သံ နှင့်အတူ သူမ အရှေ့ တွင်ပေါ်ထွက်လာသော အရိပ်ကလေး....
" ငါ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ အချိန် မခေါ်ရဘူးလို့ မင်းကို ပြောထားတယ်လေ လင်းလက် "
လင်းလက်ကြယ် ကိုယ်လေး ကြုံ သွားမိသည်။
သက်တန့်ရောင်ဘာကြောင့် သူမ ကို အေးတိအေးစက် ဆက်ဆံ နေရတယ် ဆိုတာ နားမလည်နိုင်တော့ပါ။
" လင်းလက် ဒီနေ့ ကိုယ့်ဘာသာ တစ်ယောက်ထဲ ပြန်လို့ရလား ?"
သက်တန့်ရောင် မျက် မှောင်ကြုံရင်း သူမကို ကြည့်မိလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ လက်ပတ်နာရီကို ငုံကြည့်မိသည်။ နေ့လယ် နှစ်နာရီ ြဖစ်နေသည်။
သူမ က အမှု မထားဟန်နဲ့ စာရွက်စာတမ်း တွေကို လှန်လှော ရင်းဖြင့် စကားဆို၏။
" မရဘူး လင်းလက်ကြယ် ။ ညနေ ခြောက်နာရီအလုပ်ဆင်းမှ ငါနဲ့တူတူ ပြန်ရမယ်။ "
" လင်း ခေါင်းနည်းနည်း မူးနေလို့ပါ "
သူမ စိတ်ထင်၍လားတော့ မသိပါ။မော့ကြည့်လာသော သက်တန့်ရောင်၏ မျက်နှာပေါ်တွင် စိုးရိမ်တကြီး ဖြစ်မှုတွေ ဖြတ်သန်း သွားသည်။
"ကားလွှတ်ပေးမယ် ။ကားနဲ့ပြန်ရမယ် အိမ်ပြန်ရောက်ရင် ဆေးသောက်ထား ။ အပြင်မှာ နေအရမ်းပူနေတယ် ။အိမ်ရောက်ရင် ခြေလက်တန်းမဆေးနဲ့ ။ ရေအဝသောက် ပြီးမှ ခြေလက်ဆေး ။ ပြီးရင် အိပ် ဖုန်းကြည့်မနေနဲ့ လင်းလက်ကြယ်။ "
တရစပ် မှာနေတဲ့ သက်တန့်ရောင်က မနက်ခင်းက သူမကို ခက်ခက်ထန်အောင် ဆက်ဆံနေတဲ့ သူ မဟုတ်သလိုပါပင်။
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ခ်စ္လွစြာေသာ
Fantastikသက္တန္႔ေရာင္သည္ မိန္းမသားျဖစ္ေသာ္လည္းထက္ျမက္ၿပီးရင့္က်က္ကာလုပ္ငန္းတစ္ခုကိုဦးေဆာင္ေနသူ.... လင္းလက္ၾကယ္ ဆိုတဲ့မိန္းကေလးကေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနကာကေလးဆန္လြန္းသူ..ေပါ့ေပါ့တန္တန္ ေနသူတစ္ေယာက္.. လင္းလက္ၾကယ္ရဲ႕...
