hoofdstuk 17

557 23 0
                                    

Alice pov.

Vandaag komen alle meubels dus sta ik om 9 uur al in mijn appartement. Om kwart over 9 stopt er een vrachtwagen. De mannen bellen aan en ik laat ze binnen. Na een uurtje staat alles op zijn plek. Ik bedank de mannen en stap in de auto en rij naar het huis van de jongens. Als ik daar aankom staren de jongens me aan met een enge grijns op hun gezicht. Ineens komen ze allemaal op me afstormen. Ze tillen me op en nemen me mee naar de auto. Na een tijdje rijden komen we aan bij een bowlingbaan. Guys what are we doing here? We are going to celebrate your apartment. Ik klap in mijn handen. Let's do this roep ik door de auto.
*tijdsprong*

Ineens wordt ik gebeld. Ik kijk met grote ogen naar de naam op mijn scherm. Justin.....

Ik besluit toch op te nemen
*telefoongesprek*
(J:Justin A:Alice)
A: hallo met Alice
J: uhm hey met Justin van de middelbare school.
A: ja Justin ik weet wie je bent een klootzak die mijn hart gebroken heeft.
J:ik weet het maar daarover bel ik. Ik wil het goedmaken.
A: goedmaken je wil het goedmaken ik kan je niet vergeven Justin dat kan ik niet.
J: kan ik naar je toe komen dat praat makelijker dan over de telefoon.
A: heb je zoveel geld dan?
J: hoezo ik kan toch komen lopen?
A: lopend naar Engeland ja dat gaat lekker.
J: Engeland? Wat doe je daar?
A: nou ik woon daar nu nog bij mijn tweelingbroer maar over een paar dagen alleen.
J: oh Alice ik wil het echt goedmaken. Ik kom naar je toe je hoeft me alleen je adres te appen. Het enige wat ik wil is het je uitleggen
A: ik heb een beter plan je appt me waarneer je in Londen bent en dat spreken we af in de starbucks in de winkelstraat.
J: oké is goed ik zie je dan.
A:dag justin.
*einde telefoongesprek*

Voor hij iets kan terugzeggen hang ik op. Waarom heb ik dat voorgesteld ik wil hem helemaal niet zien.....

.

.

.

.

.

.

.

.

My Twinbrother ~Louis Tomlison~✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu