Bana baktı ve sustu "bana oyun oynuyorsun her zamanki gibi şimdi oyun sırası bende...
Ali~
Gözlerimi açtiğimda başım çatlıyordu ve kaskatı kesilmiştim kalkmalıydım Defne nerdeydi onu bulmalıydım.dikişlerime baktım iyi durumdaydılar kapıyı açtığımda duvarda taşlanmış birini gördüm bana bakıyordu yanıma sırıtarak geldi
"Uyanmışsın?" "Kimsin?" " korkma seni öldüren adamlardan değilim" kimsin ozaman
" onlara benziyorsun" " a yapma Defne beni buraya dikti o adamlar gelirse haber vericekmişim" " Defne nerde?" "Bak ben Gökhan Defnenin ortaği abisi yani arkadaşı onun işi var ve bana emanetsin" "o nasıl yani Defne" " ameliyathanenin kapısına vurup ellerini kanattı sadece ve kendisi turp gibi eğer Müsaden varsa onu aramalıyım" dedi ve telefonuyla Defneyi aradı hapörlere almasını söyledim sessizce
~Defne
Üstümü değiştirmiş kafese girmiştim rakibim daha yoktu bana bir çuval getirmişlerdi çalışmam için bende ona yumruk 🥊 geçiriyordum telefonumun çalmasıyla korumaya açıp hapörlere vermesini söyledim çuvalı döverken " Efendim" "Kanka Ali uyandı görevim bitti" " kes sesini ben bu gün gelemiycem görevine devam" "nerdesin sen Defne neden gelmiyorsun" Gökhan huzursuzlanmıştı yumruklarımı geçirirken çevap vermek için çuvala kafamı koydum "İşim var" ardından geo seslendi "Rakip geldi Defne oyunu başlatıyorum 5dk sonra" demesiyle lanet ettim ve telefonu korumadan alıp kapattım umarım anlamamıştır
~Gökhan
Telefonun kapanmasıyla küfür saydırdım bu kız dövüşe gitmişti Ali de noldunu anlamış gibiydi sinirle suratıma baktı. "Kendini öldürmeye meraklı" dedi doğruydu benim kankam tam bir piskopattı Aliyi orda bırakıp geo nun mekanına gittim dövüş başlamıştı sesler geliyordu tam girecektim güvenlik durdurdu "adınız" "bir kere dövüldünüz ikinci kezmi acıyı tatmak istersin" adam tek kaşını kaldırırken yumruğumu geçirmemle geri sendeledi " adım Gökhan Dirin patronuna söyle Bir daha içeri girmem engellenirse bu yumrukları ona geçiririm hiç acımam" dedim ve içeri girdim önce biraz izledim sinirlendiğimi hissedince anladım defnenin dövülmesi zoruma gittini çünkü hiç bir zaman onu dövmedim onu bu yaptıklarından dolayı ben dövmeliydim kahretsin başkası dövünce gururum incindi neyse bir odaya geçtim üstümü değiştirdim ve eşyaları toparlayıp astım ve çıktım sonra ordaki adamı kafamla çağırdım yanıma gelince "Eğer defne bunuda yenerse sıradaki rakibi benim ona göre" adam kafasını salladığı gitti alt kata indim ve asılı olan çuvala yumruklarımı geçirmeye başladım
~Defne
Kız bana sırıtarak bakarken onu biraz daha hırpaladım ağzı burnu birbirine girmişti ama o sadece sırıtıyordu Enson karnına yumruğumu geçirip onu yere yatırdım gözleri yavaşça kapandı 5sn sonra sedye getirdiler kazanan bendim etrafa baktım tanıdık kimse yoktu ve buda iyiye işaretti adam geldi ve "sizinle dövüşmek isteyen yeni rakibiniz var erkek gelsinmi" dedi sırıttım "kendine güveniyorsa gelsin" dedim adam kafa sallayıp gitti kısa bir ara verildi odama geçtim su içtikten sonra tekrar çuvala vurmaya başladım kardeşim ölmüştü bilmiyorum kafam karışıktı kiminle savaşıcaktım onu da bilmiyordum ve neden Ali bana ait kurşunun önüne atladı bilmiyorum hiç bişey bilmemek beni öldürüyordu duyduğum anonsla çuvala son kez vurdum ve suyu kafama diktim havluyla terlerimi kurulayıp saçımı düzelttim odadan çıktım artık hiç birşey duyucak gibi değildim kafesin önüne geldiğimde kısa bir şok yaşadım kafese girdim kafes kilitlenince " napıyorsun burda" "kankamı ölmemesi için akıl veriyorum" dedi başlama zili çaldı ve yumruğunu geçirdi demirlere tutunurken " ne akılı be benim akla ihtiyacim yok sen neden Ali'yi yanlız bıraktın" bu sefer ben ona yumruk geçirdim " iyiydi ve kendi başının çaresine bakabilir ama sen bensiz aptal gibisin" ona yaklaştım ve yanağına yumrunun geçirdim "öylemi aptalmıyım sen Nesin hiç" bana gelip karnıma yumruğunu geçirdi sonra bir yumruk daha ve bir tanedaha
Kendimi bir anda yerde bulurken nolduğunu anlamadım resmen ciddi ciddi abim gibi dövücekti beni ilk defa " sen bana söz vermedinmi kendimi kaybetmiycem diye lan buraya geldiğinde 15 yaşındaydın ben kurtardım seni burdan lan aptal gibiydin ve anne acısı çekiyordun seni kardeş gördüm kimsenin canını yakmasına izin vermedim katil oldum lan ben" dedi hala bana yumruklarını geçirirken ama dövmek isteyipte dövemiyordu kollarımla kendimi korurken geri çekildi kollarımı açarken gözlerine baktım delirmiş gibiydi nerde olduğunu naptığını unutmuş gibiydi bana yaklaştı kollarımıyeniden korumak amaçlı kapatırken kollarımı açtı " özür dilerim" dedi kolumu ondan çekip açık olan kafesten çıktım motora binip giderken "Defne" sesi duydum sadece gözlerim dolmuştu bu kadar ileri gideceğini düşünmemiştim meğer beni kendisine muhtaç olarak görüyordu beni unuttu bir zamanlar onunla alan tüm anılarımızı unuttu beni ya piskopat kardeşini unuttu kaşım gözüm dağılmış haldeydi bunun sebebi o değildi çünkü yüzümü korumuştum ama kollarım morarmış gibiydi çünkü dklarca sadece kollarıma vurmuştu
1-2saat sonra motoru durdurmuştum ve ayaklarımı uçurumun kenarında sallıyordum tıpkı 3sene öncesi gibi
Rüzgar tüm sertliği ile yüzüme vururken annemin acısını unutmamıştım unutamamda ayaklarım uçurumun kenarında sallanırken yanıma oturan kişiyle irkildim "dikkat et korkup düşüceksin" omuz silktim " git" "neyin var" "beni annemi öldürenlerden kurtardın diye sana herşeyi anlatacak değilim beni nasıl buldun" "ben nezaman üzülsem sinirlensem buraya gelirim senide tesadüfen gördüm" " git" "ben seni kurtardım şimdi borcunu ödemek için bana Ne olduğunu anlatmalısın" "şey ben annemi çok özledim 😔 ve şuan aptal gibi davranıyorum 2 yaşındaki çocuk gibi ama annemden hiç ayrılmadım ki ben" gözlerim dolarken beni kendine çekip sarıldı "bundan sonra sen benim kardeşimsin anladınmı" kafa salladım "artık senin kardeşinim"
"Hala kardeşinmiyim bilmiyorum Gökhan"
Omuzumda bir el hissettim "ölene kadar kardeşimsin"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAĞMUR
ChickLit"Benim kimsem yok artık ve hepte öyle kalıcak!" "Ben varım..." dedi gözlerime bakarken bunu ona yapamazdım o-o çok iyi ve ben asla onun kadar iyi bir insan olamadım çünkü geçmişim,yaşamım buna engeldi.
