17.bölüm

14 7 1
                                    

Dünü hatırlamak dahi istemezken şuan geçmişimi bile hatırlamak istemiyordum güzel anıları bile bu kadarmı uçmuştu hayatın anlamı kendini güçlüyken zayıf hissetmek bu muydu yanımda kimse yoktu Yani Demir bey saymazsak kimse yoktu asla yanından ayrılmam diyenler bile. Deniz uçurumun kayalarına çarparken rüzgar yüzüme yüzüme acıyla vuruyordu bulutlar kötü şeyler olucak der gibiydi "Defne bak hala burdasın Gökhan'a anlatamam gerçekleri anlatamam onu. Yanında o katilim varken olmaz onca düşmnım var -" "evet bundan sonra birçok düşmanın var bende dahil acıya hazırmışım?" Gökhan duydumu hayır ya duymadı duysydı sakin olmazdı "evet yapıcağın acıya hazırım İnan bu uçurumdan sonra artık hiç üzülmem." "Görücez" ufak adımlarla arabaya atladım yolumu uzatırken telefonla arayanın babam olduğunu görmemle gülümsedim "baba." "Gökçe hanım babanız -" "ne ne oldu babama" "babanız yanlız biraz hava almak istedi gitti 15dk sonra bir silah sesi duyduk-" "Yani konul!!" "Babanız öldü başınız sağolsun" gözümden damla akarken korna sesiyle kendime geldim ama son anda fark etmenin yararı yoktu tıra sertçe çarparken "baba" döküldü ağzımdan 4harfli 2beceli mükemmel kelime şimdi kalbimde yara açmıştı onun kızı ölmuş oda kızını ben yapmıştı bende onu baba öz babam. Karanlık gözlerime çökerken yaşamamayı umdum
————————-~•~__________________
2 gün sonra
Gözlerimi baş ağrısıyla açarken beyaz duvarlar modumu düşürdü ölmemiştim dimi lanet olsun. Her zaman acı çekmek için yaşıyorum odaya benim yaşlarımda bir kızın girmesiyle ona baktım "Defne." Onu tanımıyordum "se-en" "kendini zorlama ben çağla bu zarfta dayım herşeyi anlatıyor"
Zarfı açıp ağran başımla okudum
"Kızım ben Demir senin kısada olsa baban eğer sana bu zarfı çağla veriyorsa ben ölmüş olmalıyım o herşeyi biliyor ona herşekilde güvenebilirsiniz ölümüne seni koruyacaktır o da senin gibi tek ingilteredeydi ona iyi bak birbirinize dikkat et çünkü zor zamanlar kuşkusuz yakın beni Gökhan öldürücek buna Emin'im çünkü dün yanıma gelip seni sordu Defne yaşıyor ve sende biliyorsun dedi beni birimi tehditle bıraktı ona sen istemeden asla söyleyemezdim ve sonrada görüyorsun herkes ölücek kızım önemli olan arkanda bıraktıkların insanlara yaşattıkların tüm vasiyetimi sana ve Çağla'ya bıraktım akıllı olun bitanelerim" gözümden damlalar akarken çağla yanıma geldi beni kendine çekip sarıldı "hadi bu ilaç kokulu hastaneden çıkalım ve dayımı ziyaret edelim okurum?" "Seni tanımıyorum Babam sana güvenmemi söylüyor ama ben herkese güvenemiyorum çünkü-" "Ali yüzünden dayım senin hayatını herşeyi bana anlattı yani senin ona anlattığın kadar emin ol ölümüne yanındayım "çöm hızlı samimi oluyorsun" "ben Çağla KARASOYum kolay kolay kimseye sırtımı yaslamam bunu bana hayat çok iyi şekilde anlattı Ve seninle samimi olmam dayımın kızını hevesle bana anlatmasından kaynaklanıyor seni sen tanıtmadan tanıyorum"
Gülümsedim bu kızı sevdim  "baştan tanışalım mı?" "A tabi ben Çağla yeni ev ve okul arkadaşın sen kimsin?" Acıyan boğazımı temizledim "benGökçe Gökçe KARASOY senin ev ve okul arkadaşının birde akrabalık bağımız var unutma" "o zaman yarın okula girişimizi yapıp kimin soyadını taşıdınız gösterelim ayrıca o Gökhan ortağın onu elime geçirirsem parçalıycam" "birazda bana ayır ama onun derdi benle" "hevesle bırakırım azıcık" hasta halimle kısık bir kahkaha attım
Çağla hastane işlemlerini halletti bende üstümü değiştirdim odaya gelince çıktık arbasına bindiğimizde bana bakıp gülümsedi sonra eve gittik ben kendimi koltuğa atarken o evdeki hizmetçileri kovmayı planlıyordu tabi hakettikleri paralarını vererek niye diye sorduğumda bana iki kişiyiz hem bu kadar hizmetçi ve korumaya gerek yok artık kendimizi koruyabiliriz dimi demişti onu onaylamış ve uyumak istedimi söyleyip yatağa geçtim
Yastığıma sarıldım gözlerim kapanırken
Uyuya kaldım
Baba gitme baba ben seni özledim Gökhan beni bıraktı yine siyah zarf getir korumalarınla siyah zarflarına bayılıyorum hem çokta güzel kokuyorlar böyle baban yanında bitanem dergini bir his veriyordu ama şimdi yine aynı boşluktayım
Hayal ablacım neden neden biriniz gelip diğeriniz gitti neden gittin ben ben seni çok özledim sana sarılıp herşeyi unutmak istiyorum tüm acılarımı biliyorum hala biryerlerde nefes alıyorsun beni seni bulmamı bekliyorsun biliyorum bitanem beni özledin bulunan seni seni onlardan kurtarıcım uçurumuma senide çektiğim için özür dilerim istemedim canın yansın istemedim
Anne anne duy beni sana ihtiyacım var sana çok ihtiyacım var sen gittin gideli hayatım uçurumdan farksız mutluluk derdin hep seninle ama bak ben mutsuzum hani o mutluluk nerde bana küsüp gittimi söyle geri gelsin seninle anne lütfen gel ....
"Çağla hadi ya hadi" "ya sadece biraz takıldım banyoda bu ne sinir" banyonun kapısını açıp çıktı "burda seni beklemekten öldüm iki saatbekledim" "oko soot boklemoş" sabır çekerek banyoya girdim
15 dk sonra Çağla'nın sipariş ettiği okul  kıyafetine bakıp "bu kıyafet çok klasik" diye yorumlarını dinlemek zorunda kaldım
Ve ve akşam olmasıyla hüzünlü geceye karşı uyudum
Sabah
"Gökçe uyan Gökçe!!" "Kalktım tamam mı kalktım" üstümü başımı giyinipaşağı indim güzel kokuya karşın mutfağa girdim "acıktım ben yemek nerde!"  "Masada Gökçe Masada" ona göz devirdim o da bana masaya oturup önüme koyduğu tabağa kahvaltılıkları koydum omlettende yarısını alıp hızla yemeğe koyuldum "Kızım npıyosun insan gibi ye!" "Üzgünüm çok açım" masaya oturup önüne bir iki parça şey koyunca ona döndüm " doğacakmışım öyle" "ciddi olamazsın ben bu kadar güzel ve zayıf nasıl olmayı başarırım senin gibi yesem heralde kimse yüzüme bakmaz" "bidakla ben kilolumuyum kimse benim yüzüme bakmıyomu sen neye bakıyorsun o zaman" kaşlarını çattı "kilolu değilsin gayet güzel bir fizik ve yüzün var ayrıca senin gibi bünyem çok yemek yesemde şişmemezlik yapmıyo senle aynı değiliz" "üzülme sende güzelsin Eminim o cadı bade senin güzelliğini kıskanıcaktır" "tabi canım" özgüvenine hayranım ya
Kahvaltıyı bitirip benim arabaya atladık bahçeyegeldiğimizde Çağla'yı indirdim aynı sınıftaydık ve ben mutluydum arabayı otoparka  bırakıp sınıfa çıktığımda kapıya yaslanıp Çağla'yı izledim "bademisin nesin defol zaten bu sınıfa katlanamıyorum" "Neden güzelliğimim koydu?" "Hayır senden daha güzelim benim katlanamadığım kişi DEMİRSU birde Kayran şimdi parçalanmadan uza" gökhanlar bize bakarken ilerledim badeyi sırada çektim umutun üstüne düşerken çantamı sırama koydum Çağla'da çantasını atarken gökhnlara ölümcül bakışlar attı babamın katiliydi Gökhan ama onunla bozamıyordum aramı napıyım "Of nasıl geldim burda durmak istemiyorum gidelim kaydımızı başka okula aldıralım Gökçe" " hayır olmaz işimiz var ve okuldan ayrılmayı şakın düşünme" müdürün odasına  gittiğimde elimdeki flaşı müdüre uzattım "bu ne kızım?"
" Gökhan'ın işlediği bir suç disipline gitmiyormuş biliyorum ama bunu bilmenizi istiyorum" diyip çıktım çağla bana baktı "disiplin yemiycekse ne diye verdin" "o benim abim gibi kardeşim gibi o benim defne olduğumu bilse yaparmıydı hayır o beni kardeşinin yerine geçmeye çalışan aptal bir kız olarak görüyor" bana sarıldı derse geçtiğimizde
10dk sonra kapı tıklandı nöbetçi öğrenci göründü "Müdür Gökhan'ı çağırıyor" sırıttım Gökhan hocadan izin almadan çıktı bende derse döndüm zil çaldığında gibi içeri Gökhan girdi hoca Gökhan'a baktı ve hızla çıktı gökhan bize döndü yanımıza geldi sıraya yumruğunı geçirirken Çağla'nın sıçradığıno fark etmemle göz devirdim "Sen nasıl beni müdüre şikayet edersin disiplin yiyeceğimizi sandın beni hiç tanıyamamışsın eğer benle uğraşırsan mızmız demem kılıca geçiririm" tam gidecekken bağırdım "kızmışım diye sataşmıyorsun erkek olsam yumruğunu indirirdin biliyorum ama bu hayatta korkacağım en son kişi sensin neden biliyormuşum?" arkasını döndüsorar gibi baktı "çünkü sen bana kıyamazsın" güldü o gülünce gözlerim dolmaya başladı babamı öldürdün ve ben seni maymun abimi seviyorum ortak."ufaklık noldu sümüklü insanlar gibi ağlıycakmısın?" Sınıfta bir kahkaha koparken yutkundum "ben en son -" "o sen değil Gökhan babası öldü diye ağlamaz gider hesabını sorar olmadı fişini çeker senin gibi hayvan değil o" Gökhan deliye dönmüştü Çağla'nın üstüne yürürken onu tutmamla beni duvara itmesi bir oldu kafamın duvara çarpmasıyla başım dönerken Gökhan Çağla'nın kolunu tutup hakaretlerini saydırıyordu duvara tutunarak kendime gelmeye çalıştım kendime saniyeler sonra gelmemle Çağla'nın ona bağırmasını Gökhan'ında ona saydırmasını dinledim beynimi sinirlerim istila ederken çağlayınyere düşürmesiyle onun karşısına geçip karnına yumruk geçirdim "Manyak  herzaman manyaktın hala manyaksın sana hala düşmanlık besleyeniyorum abim yerine koydum seni babamı öldürdün 8yaşındada beni korumak İÇİN öldürmuştün benim yüzümden herseferinde katil oluyorsun bak bana bak defne hakkında herşeyi biliyorum herşeyi hepinizi sülalenizle tanıyorum Meriç abim  benim abim tamamı sen ben vicdan azabı çekmiyim diye yalandan bu adamı öldürmeden önce de birsirü adam oldurdüm diyen insansın ama ben biliyordum o adam ilkindi ve ben yüzümden hiç sonu olmadı ve şimdi benim yüzümden sevdiğim bir adam öldü beni gerçekten kızı yerine koyan bir adam ."ağlamıyordum hırsla bağırıyordum ona vurup duruyordum ve benim yarı yamalak ifşam a şaşkınca bakıyordu kolumdan tutulup arkaya döndürülmemle gözlerim Aliye takıldı.
"Artık dur" sinirliydi onu ittim "Sen suçlusun!!!Gökhanın o Adamı öldürmesi senin suçun herşeyi biliyorum Defnenin katili sensin!!!" Benim katilim sensin sen

YAĞMUR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin