1 hafta sonra:;
Gözlerimi açtığımda kolumdaki seruma baktım beyaz duvarlar hastane odasını andırmıyordu oysa en son nolmuştu ki adam, cesetler ve boynumdaki acı Ayağı kalkmak istediğimde içeri şöför girdi "uyandın demekki hadi kalk patron seni bekliyor Yani dünden beri uyanmanı bekliyor da neyse" kolumdan iğneleri hızla çıkardı öküz canımı yokuyordu kolumdan tutup beni kaldırdı ve peşinden sürükledi benim yattığım oda dışında tüm odaların duvarları karanlıktı bu iyi birşey miydi ki bir odaya girdik çalışma odası olmalıydı adam koltukta oturmuş dışarıyı izliyordu içeri girildiğini duyunca döndü "a hoşgeldiniz küçük hanım iyi uyudunuz mu bari?" Dedi kahkaha atarken elimi adamdan çekip masaya sertçe vurdum "hemen beni burdan çıkarıyorsunuz beyfendi! Yoksa hayatınızda yemediğiniz yumruğu benden yiyeceksiniz!" Dedim dişlerimin arasından o ise mışıl bir kahkaha attı "sen kendini kim sanıyorsun Burası Amerika Amerika'da benim sözüm geçer bu şehirde benim sözüm geçer ve sende söz dinlersin eğer kuralları bilmiyorsan ne diye mafyaların işlerine bulaşıyorsun" haklıydı "eğer canımı yakacak bir şey yapmaya kalkarsan seni bitiririm ben İstanbul'un baş mafyasıyım benim neler yapabildiğimi bilmiyorsun beni bir Amerika bebesimi korkutacak!" Adam sahada geniş güldü "ah bu Türklerin hepsi kendini yenilmezmi sanıyor ne yazık" "evet çünkü yenilmeyiz" arkamdaki adam boynuma bıçağı dayadı "iste patron hemen öldüreyim." dedi konuşmasından yararlanıp bıçağı havaya attım ve geri çekilip yere düşünce ayağımla yukarı geri uçmasını sağladım ve elimle tuttum bıçağı adama doğruttuğumda içerdeki diğer adamlarda arkadaşını korumak amaçlı saldırı pozisyonu aldı "dövüşüne hayran kaldım ama benim adamlarımın hepsini tek başına yenmen mümkün değil" dedi bıçağımı ona doğrultun ve masaya sapladım" "ben hayaletim ve işim insanların akıllarını almak korumalarının da aklını yitirmesini istemiyorsan silahlarını üstümden çeksin" adam kafasıyla hayır anlamında salladı ve eliyle götürün işareti yaptı
Kolumdan tutup zorla beni odaya kitlediler kapıyı kıracak gibi vururken sinirden napıcağımı bilemedim beni her an öldürmek için gelebilirdiler ölüm ☠️ bi zamanlar ölmek için can atan kişi şimdi ölmek istemiyormuydu
Neden? Sebep neydi?? zavallıydım zavallı!!
Kafamı iki yana salladım
Şuan kurtulmaya yönelmeliydim ama nasıl yapmalıydım oda oda değildi bir pencere olmazmı ya sonra aklıma gelen acayıp fikirle duvarlara vurmaya başladım içleri boştu telefonumu elime almıştım arayamıyordumm çünkü çekmiyordu Of ki duvara vurmaya devam ettim duvarlar evet içleri boştu Yani vursam kurulur olmalılar etrafa baktımkenardaki sandalyeyi alarak duvara duvara vurdum eğer akıllıysam birazdan kırılacaktı zorundaydı kırılmalıydı bu duvar ard arda vuruyordum bazı sesler geliyordu geliyorlardı kapı açılacakken son kez tüm gücümle vurdum kapının açılmasıyla dengemi kaybederken yıkılan duvarla beraber düştüm çığlıkla düştüm sert zeminle buluştuğumda vücüdüma düşmem yetmemiş gibi düşen tuğlaların acısıyla inledim yerden kafamı kaldırırken üstümdeki camları silkeledim hangi insan duvarın içinde cam bırakırdı ki!! Vücuduma çizikler atan. Camları üstümden ayırmaya çalışırken korumaların sesini duymamla hızla koştum önümdeki duvarı tırmanıp yol boyu koştum ama bir an karnıma giren acıyla tüm şehirde çıkmayan sesim yankılanmıştı resmen karnımdaki acıya baktığımda bıçağı görmemle kafamı kaldırdım karşımda serseri misali sarhoş adam bıçağı karnımdan çekerken iki büklüm oldum "şen botün kodunlar ölmeyi ay hakediyor" yereçömelmiş karnımdaki kana bakıyordum kulağımda adamın yarım yamalak sözleri çınlarken gözlerim kapandı yenidenmi başlıyoruz ne zaman sadece mavi gökyüzünü izleyeceğim.
Gece yarısı:
Kendimi bir girdapta hissediyordum heryerin uyuşmuştu gözlerimin açılmaya niyeti yoktu bir kapı sesi duyuldu sonra yatağın gucırdamasından anladımki yanıma biri oturdu elimde hissettiğim elli çekmek istedim ama yapamadım sonra saçlarımda hissettim elimi yanıma uzandı bana kırılgan bir şeymişim gibi sarıldı "güzel sevgilim uyan artık sen böyle yatarken gökyüzü bile solgun"
Duyduğum cümle içime işlemişti dudaklarımın üstünde hissettim dudaklarını tanıdık ses merakımı arttırırken napıcağımı bilemiyordum "uyanmışsın saat çok geç uyu iyi geceler kötü melek seni seviyorum" uyandığımı anlamıştı nasıl?? Ve o nede di az önce bana seni seviyorum mu dedi? Gözlerimi yavaşça açtığımda Ali'nin bana bakan gözleriyle karşılaştım ve anında gözlerimi geri kapattım tabi bu onun sırıtışını görmemi engellememişti bana daha çok sokuldu ve kafamı ona daha çok gömdüm "iyi geceler...Ali" dedim sessizce yavaş yavaş uykuya daldım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAĞMUR
ChickLit"Benim kimsem yok artık ve hepte öyle kalıcak!" "Ben varım..." dedi gözlerime bakarken bunu ona yapamazdım o-o çok iyi ve ben asla onun kadar iyi bir insan olamadım çünkü geçmişim,yaşamım buna engeldi.
