My Lover Is A Virgin Pervert!/معشوق من یه منحرف باکره ست!

کریس وو ی منحرف وارد میشود

«چانیول»

بعد از قضیه خوردن توپ بسکتبال توی سر جونمیون و خون دماغ شدیدش حس کردم رفتار کریس یه کم تغییر کرده و بهتر شده. قبل از این اتفاق هر بار که جونمیون رو میدید امکان نداشت بیخیال اذیت کردنش بشه ولی بعد از اون اتفاق دفعات اذیت کردنش رو یه کم کمتر کرد البته مطمئن بودم پادرمیونی لوهان بعد از اینکه بهش گفتم اینکار کریس عمدی بوده، توی این روند بی تاثیر نبوده. هر چی باشه از سهون شنیده بودم که کریس به اصرار لوهان این ترم رو انتقالی گرفته بود و اومده بود کره. ولی چیزی که برام همیشه جای سوال داشت این بود که چرا پسر خوب و مودبی مثل کریس وقتی جونمیون رو میبینه یه عوضی به تمام معنا میشه؟! هیچ توضیح منطقی ای برای این رفتارش وجود نداشت و حتی چندبار که ازش علتش رو پرسیدم جوابم پوزخندهای معنا دار کریس بود. در هر حال این روند نامحسوس کم شدن اذیت های کریس رو فرض بر نوید اومدن روزهای بهتر نه تنها برای جونمیون بلکه برای خودم، لوهان و سهون گذاشتم. کم کم دو ماه از اومدن کریس به کره میگذشت. از اونجایی که رفتارش با جونمیون کمی بهتر شده بود تصمیم گرفتم برای آخر هفته پیشنهاد یه دورهمی دوستانه رو بدم تا کریس و جونمیون بیشتر بهم نزدیک بشن و رابطه ی ملتهب شون باهم بهتر بشه. بعد از بحث و تبادل نظر طبق خواسته ی کریس تصمیم گرفتیم آخر هفته رو بریم یکی از دیسکوهای معروف سئول. ولی یه مشکل بزرگ داشتیم! جونمیون اصلا اهل اینجور جاها نبود و تا حالا توی عمرش یک بار هم دیسکو نرفته بود! اما لوهان بهم اطمینان داد که راضیش میکنه و در کمال ناباوری آخر هفته ما به همراه جونمیون توی دیسکو نشسته بودیم و صدای بلند موسیقی تقریبا اجازه نمیداد صدامون به همدیگه برسه. از اونجایی که جونمیون اهل مشروب هم نبود مجبور شدیم یه نوشیدنی با درصد خیلی خیلی پایین الکل براش سفارش بدیم چون طبق گفته ی خودش معده ی حساسی داره و نمیتونه درصد بالای الکل رو تحمل کنه. پنج تایی دور یکی از میزهای گوشه ی دیسکو نشستیم و با وجود موسیقی بلند شروع به گپ زدن کردیم. سر صحبت مون که باز شد بحث کشیده شد به تیپ ایده آل مون برای قرار گذاشتن. وقتی نوبت کریس شد که درباره ی تیپ ایده آلش بگه، در حالی که روی صندلیش لم داده بود و یه دستش رو هم به پشتی صندلی من تکیه داده بود گفت:

-تیپ ایده آل من هنوز آفریده نشده!

با این حرفش سهون سوت بلندی کشید و لوهان با خنده پرسید:

-مگه تیپ ایده آل تو چجوریه؟

کریس بادی به غبغب انداخت و گفت:

-مممم...از لحاظ قیافه ترجیح میدم لاغر باشه چون وقتی میخوام بچسبونمش به دیوار و ببوسمش سنگین نباشه و بتونم راحت بلندش کنم، رون های تپل و شل و ول هم نداشته باشه چون دوست ندارم موقع دست کشیدن روشون حس کنم دارم یه تیکه گوشت رو لمس میکنم، لباش هم حداقل یه کم درشت و جلو اومده باشن چون وقتی میخوام ببوسمش اینجوری نباشه که مستقیم برم توی دهنش! باید یه چیزی به اسم لب داشته باشه که بشه بوسیدش! اما برام مهمترین قسمت بدنش باسنش هست!!!