من از خیلی چیزها میترسم؛ و یکی از آنها، قانون دایرهست.
در قانون دایره، همه چیز سیصد و شصت درجهست.
هر عملی که بکنی، هر قدمی که برداری، سیصد و شصت درجه بعد به سراغت میآید.و بعد، قانون پایستگی دایرهست. و آن این است که کار تو، بر میگردد. چه تغییر شکل داده باشد، چه نه؛ بر میگردد.
و من فرضیهای دارم که تو دایرهی منی. نمیدانم پاداش کدام کار خوب و تنبیه کدام کار بدی؛ اما میدانم که دایرهی منی.
دایرهی کامل و بی نقص اعمال منی. بانگ و فریاد منی. رنج منی و جان منی. آتش دمهای منی.
YOU ARE READING
The earth
Short Storyخندید. به ریش زندگی. به ریش همه. خندید. گور بابای زندگی! روی این زمین، مرگ حاکم اصلیست! حالا بگو ببینم، بازم ولادت برات با ارزش هست!؟ هه! عزیزم قبرستان مقدسه! باور نمیکنی!؟ مگر صدای خنده را نشنیدی!؟