Aşirete Gelin Olmak

62.bölüm

Her şey düzeldi derken buda neydi mutlu olmak yasak mıydı ezo gözlerinden akıtı yaşlarla oda oda dolanıyor kendi kendine kızıyordu mirhan yoktu küstüğünde arkasından gitmediği için pişmandı gönlünü almadığı için pişmandı mirza ezo ya sarılıp "ağlama güzelim korkma çoçuklar her yere bakacak camdan çıkmış korkma bulurlar birazdan" diye sıkı sıkı sarıldı ezo "bu yaşananlar ona çok ağır geldi sakindi ama bi patlak vereceğini düşünmeliydim bak oğlum annesine küstü evden kaçtı beş yaşında bu çoçuk nereye gider mirza" diye dahada ağlıyor mirza sultan nene ne yapacaklarını bilemiyordu

Mirza kapıya çıktı bekire yaklaştı "küçük çoçuk nereye saklanır nasıl bulamasınız lan" diye kükredi bekir "abi her yere baktık aşağı kadar talan etik bir haber bi iz yok abi"dedi mirza "tekrar arayın her kese sorun " dedi bekirn arkasında duran koruma musa "abi polise haber verelim mi" dedi mirza "verin hata gazeteyede ilan verin düşmanlarımız duymadı kayıp oğlumu benden önce bulsunlar diye" dedi sinirle "abi pardon " dedi adam "herkes ara adamlar köşe bucak arasınlar" dedi içeri girmek için kapıyı açtı o sırada mitat ve nışanlısı emel bahçe kapısından içeri girdi mitat yara bere içindeki yüzüne aldırmadan her zaman ki beyfendili ile "selamun aleyküm" dedi herkes selamın aldı mirza "hoş geldiniz ancak pek müsit değiliz " dedi mitat" biliyoruz" dedi mirza tek kaşını kaldırdı hala bu adama sinir oluyordu "kardeşim pek müsit değiliz" dedi emel
"Enişte aceba bi tarafun laz mudur seninde bu inat nedu da" dedi güldü emel lafında devam eti "mirhan gördük aşağı yoldu dedi gideceğuz annemle babam hazırlanıyor" dedi mirza "mirhanı mı gördünüz" dedi mitat ve emel aynı anda "evet" dediler mirza "içeri buyurun konuşalım mirhan bir kaç saattir kayıp" dedi

İçeri hızlı hızlı girdi emel ezoya sarılarak "korkma kuzum gördük biz keşke tutup getireydik bilemedik " dedi ezo "nerde gördünüz nasıldı " dedi
Mitat "arkadaşlarımın yanına gidiyorum dedi hata sordum neden teksin dedim bekiy abi hemen geliyorum dedi sen önden yürü dedi diyip giti" dedi mirza "küçük çoçuk herkesi atlatı yani fark etiğin bir şey var mıydı "dedi emel "çanta vardı sırtında " dedi ezo "kaçtı evden kaçtı annesine kızdı giti oğlum" diye ağlamaya başladı mirza "gülüm korkma bulacağız oğlumuz" dedi mitat "polise haber verelim" dedi mirza "biz nasıl düşünemedik haber vermeyi" dedi kinayeli sesi ile emel "enişte ayıp ediyosun" dedi ezo "yeter lütfen " dedi mirza "şimdilik polis yok" dedi emel "niye" dedi mirza "ben bi iş adamıyım hem doğuda ayağa kalkar" dedi mitat ve emel şaşkınca ezoya baktı eşinden hiç bahsetmemişti ancak geldiğinde koruma ordusundan dolayı bir gariplik olduğunu anlamışlardı emel "doğu niye karışır " dedi mirza " doğuda güçlü bir aşirete mensubum" dedi ikili şakınca aynı anda kafa saladı... herkes koştur koştur mirhanı aramaya devam ediyordu

👪👪👪👪👪👪👪👪👪👪👪

Küçük mirhan

Annem ve babam beni niye anlamıyor ben ailemi çok özledim hem dedemlere gidsek hem orda ailemiz daha mutlu oluy annem ve babam gidmiyosa ben giderim

💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘

Küçük mirhan minik çantasının içince kumbarasını koydu tabletini yerleştirdi hırkasını alıp içine koyduktan sonra çantanın fermuarını kapatı sırtına taktı çantasını pencereyi açıp dışarı çıktı aşağı yola doğru yürüdü.
Köy merkezinden giden otobüse doğru ilerledi
"Abi"
"Söyle uşağum"
"Bu ayaba nereye gidiyo"
"Trabzona"
"Peki mardine nasıl giderim"
"Anne baban nerde dur"
"Annem babam mardinde"
" senin ne işin vardur burada"
"Babaneme geldim ama gideceğim"
"Tamam sen öne otur ben seni otogara bırakırım"

Otogara gelen küçük mirhan dolmuş şöförünün elinden tutu terminalin içinde yürüdüler
" bak paşam bizim haki emiceninseferi mardineymiş seni oraya kadar götürecek seni alacaklar demi" dedi
Küçük mirhan "evet dedem alacak" dedi çantasından kubarasını çıkardı "bu paya yeter mi" dedi
Adam bir terslik var gibi baktı kubaranın içinde bilet parasını aldı "bu yeter bak uşağum haki emiceyi sakın bırakma" dedi mirhan kafasını saldı aşağı yukarı otobüse şöför koltuğunun arkasına oturdu gelen şöför " bu midur küçük yolcu"
"Budur"
"Kim alacak"
"Dedesi "
"Tamam emaneti benim " dedi
Hareket eden araçla mirhan gülümsedi tabletini çıkardı oyun oynamaya başladı bir yandan bir yandanda şöförle konuşup "hakı amaça kaç zaman sonra varırız mardine" dedi
Adam "sabaha karşı varmış oluruz" dedi mirhan "tamam teşekür ederim " dedi "uy sen ne akili uaşaksın" dedi mirhan gülümsedi

👪👪😭😭👪👪👪👪👪👪👪

Ezo perişan oldu ağlamaktan kaç saat geçti mirza aramadık yer bırakmadı içeri giren mirzaya bakarak "oğlum nerde kaç saat geçti mirza bir haber yok mu" dedi ağlayarak mirza ezoya sarıldı "gülüm bulacağız getireceğim sana oğlumuzu" dedi ezo ağlayarak "benim yüzümden oğlum benim yüzümden gitti" diye ağladı mirza ezoya sıkıca sarıldı ağlama diye fısıldadı...

👶🏻👶🏻👶🏻👶🏻👶🏻👶🏻👶🏻👶🏻👶🏻👶🏻👶🏻👶🏻

Mirhan uyukusundan hafif bir dürtülmeyele uyandı " hadi uyan uşağım geldik mardine"
Mirhan gözlerini ovuştararak "geldik mi" dedi adam evet anlamına kafasın saldı mirhanın elinden tutarak otobüsten indi "deden nerdedur" dedi mirhan ağlamaklı "konakta" dedi adam anlamamış şekilde "seni almayacaklar mı" dedi mirhan ağlayarak "hayıy" dedi adam ne olduğunu anlamamış şekilde mirhanın elinden tutu " bak bilirler burda herkes birbirini kimdir deden" dedi mirhan göz yaşlarını silerek "karacahan konağında yaşıyor aynı benim adımdan adı var" dedi adam mithanın elini tutup yazaneye girdi
"Buralada karacahan konağı varmış nasıl buluruz" dedi yazanedeki adam karacahan konağını duyunca hemen ayağa kalktı "ağa konağıdır amaca orası ne yapacaksın" dedi adam duydu ile şaşırmış "bi emanetleri var onu vereceğim " dedi yazanedeki adam adresi verdi mirhanın elini tutarak taksiye bindi taksiciye adresi söyledi bi yandanda "karacahanlar kimdur uşağım" dedi taksi şöförü "buraların en büyük aşiretidir hepimizin ağasıdır emi hayırdır senin ne işin var orda" dedi adam "vallahi bende bilmiyorum bir emanet var bende herhalde çalışanların çoçukları emanetlerin teslim edeceğim bizde emanet önemlidur" dedi adam "emi ağamın kapısında kaç bin kişi çalışıyor bu sabinin annası babasi kim ola" dedi adam "trabzonlu çalışanı var midur" dedi taksi şöförü "emi mevsimlik işçi mi ola" dedi mirhan uykulu gözlerle bakarak "konaka dedem var" dedi taksi şöförü "kim paşam senin deden hiçte yabancı değil siması" dedi mirhan "ağa dedem var ağa dedem amca" dedi o sırada taksi karacahan konağının önüne durdu korumlar bir anda hareketlendi sabahın altısında gelen taksiye doğru adımladı taksiden inan mirhanı taksiden inip konağa doğru koştu "dede yezda hala babanne ben geldim " diye bağırmaya başladı kapıda duran adam şaşkınca bakarak "küçük ağam " dedi adam haki bey şaşkınca baktı mirhan "halil abi ben geldim dedem nerde" berivan hanım sabah namazına kalkmış sonrasında uyuyamamış dışardan gelen sesleri duyunca kapıya doğru adımladı kapıyı açtı " halil mehmet nedir bu ses" demeye kalmadan mirhan "babanne" diye koştu berivan hanım mithana sarılarak "oy kuzum oy kurban olduğum kimle geldin sen annen baban nerde" dedi mirhan "kaçtım ben bu amcada beni buraya getirdi" dedi o sırada mirhan ağa duydu seslerle kapıya geldi torunun görünce "oy aslanım " deyip mirhanı kucakladı "hadi içeri buyrun" dedi haki bey "ben emanetimi teslim etim ama kaçak bu annasına babasına haber verin" dedi mirhan ağa " sen bana canım getirdin dile benden ne dilersen" dedi hakı bey " sağolun insanlık görevim" dedi mirhan ağa
" dostumusunuz artık ne istersen ne dilersen yapmak istetiz kapımız her daim size açık" dedi haki bey teşekkür edip yoluna gitti mirhan ağa berivan hanım torununa sarılarak " mirhanım asalan torunum ne edin sen bakıyım" dedi mirhan "kaçtım anneme babam dedim dedeme gidelim yok dediler beni hiç dinlemiyorlar bende kaçtım annemle babama deme dede" dedi mirhan ağa " demem aslan torunum demem" dedi berivan hanım "olur mu öyle şey ağam perişan olmuşlardır" dedi mirhan ağa "benim torunumu üzmüşler haber vermiyorum arasınlar" dedi küçük mirhan ellerini çırparak "dedeciğim" dedi o sırada berfin yada yezda aşağa indi tek tek mirhana sarılıp öpüyor yazda "abim arayalım " dedi mirhan ağa "kimse aramıyacak arayanın canını yakarım o abin ne zaman mirhanı burda arar o zaman belki söyleriz" dedi yada berfin "oğlum perişan olmuşlardır etme" dedi mirhan ağa "yeter ben söyledim söyleyeceğim" dedi küçük mirhanın elinden tutup sofraya oturdu "aslanım dedesine gelmiş benim en mutlu günüm" dedi

Arkadaşlar teknik bi arıza yaşadım yayınladım bölümler silindi hikayelerimde bu sebepten ötürü geç yayınladım

250 beğeni 150 yorum