Friendship and Secretly In Love (SamVon JaEvon Fan Fic)

Chapter 4

*Uwian time!*

 

Sabaysabay silang nag siuwian..nakisakay si Mich kay Stiphen dahil coding ang kotse nya..Nang nasa bahay bahay na nila sila biglang na patext si Scott sa mga kaibigan.

TO: Bryan;

       Laurence;

       Mich;

      Stiphen;

"guys!lets go biking..nakakabored dito sa bahay"

 

From: Mich;

"OK"

 

From: Stiphen;

"OK!"

 

Frpm: Bryan;

"Owkie!"

After 30 minutes nagkitakita sila sa harap ng bahay ni Bryan at 30 minutes na din silang naghihintay kay Laurence.

Mich: Bakit wala pa si Laurence?

Scott: I dont know..Di naman sya nag reply sa text ko.

Bryan: Puntahan nalang natin sa bahay nila...

Agad silang nag punta sa bahay nila Laurence at hinanap ito.

"ding dong"

Guard: kayo po pala ma'am sir..Ano po atin?

Bryan: si Laurence po kuya?

 Guard: di pa po naka uwi galing school.

Mich: ho?eh magkasabay po kaming umowi..

Guard: wala papo talaga ma'am kahit yung kotse nia wala.

Stiphen: ah sige po kuya paki sabi na dumaan kami..

Guard: sige po sit..

Umalis na sila ng bahay ni Laurence..Alam nilang 4 kung saan si Laurence..At agad nila itung pinuntahan sa tambayan nila...

Mich: (naka akyat na sa tree house) we knew it!andito ka lang..Bakit di ka umowi sa bahay nyo?

Laurence: (na gulat) ikaw pala Mich..ahm wala din naman akung aabutan sa bahay kaya dito muna ako tumambay..

Mich: lalim ng iniisp mo ah?

Di pinansin ni Laurence si Mich at nag balik ito sa pagiging tulala at nakatingin sa malayo.

Mich: Ano ba Laurence!ganayn ka nalang ba palagi?may mga kaibigan ka oh!pwede mo naman sabihin samin problema mo!

Laurence: Bakit pagsasabihin ko ba sayo matutulongan mo aq sa problema ko!?

Mich: Maybe!try me!

Napatingin si Laurence kay Mich at ng makitang subrang seryuso ng kaibigan napahinga sya ng malalim bago nakapagsalita.

Laurence: I saw my dad with his other woman..May mga anak na sila..Subrang saya nila..Makikita mong pamilya talaga sila..and I neve saw dad that happy when his with us..Di ko alam kung anong mararamdaman ko Mich (nagsimula ng numiyak)di ko alam kung magagalit ba aq dahil pinag palit nya kami o maiinggit ako kasi di kami ganun ka saya never kami naging masaya sa pamilya...

Mich: Ano sabi ng daddy at mommy mo?

Laurence: dad didn't know I saw them and also mom didn't know about it..di ko alam kung sasabihin ko sa mommy ko baka masaktan sya ng sobra mahal na mahal nya ang daddy ko... (dirediretso ang pagtulo ng mga luha)

Walang maisagut si Mich..Yakap lang ang naitugon nya sa kaibigang nasasaktan..Di mapigilan ni Laurence ang mapaiyak sa balikat ng kaibigan.

Di alam nhina Mich na nakita sila ni Stiphen na magkayakap..Puno ng selos ang mga mata ni Stiphen..Subra syang na galit sa nakita nya.

Bryan: Hey Stiphen! Bilisan mo naman jan!

Stphen: (na taohan) sorry!

Biglang napabuwag ang yakap ni Mich at laurence ng marinig ang sigaw ni Bryan...DEali dali ding pinahid na Laurence ang mga luha para di makita ng ibang mga kaibigan ang pag iyak nito.

Scott: tama nga kami andito ka lang..

Laurence: dito nako dumiretso..Bakit ano meron?

 Scott: nothing nag bike lang kami..

Habang nag uusap si Scott ay Laurence nasa gilid lang si Stiphen nakikinig at di umiimik patuloy pa ding nag lalaro sa isip nya kung bakit nagyakap si Mich at Laurence...

Mich: mabuti pa mag pizza nalang tayo sa club house...My treat!

Napatingin ng masama si Stiphen kay Mich pero di nila ito pansin...Alam ni Mich kung paano i-cheer up si Laurence...Paburito ni Laurence ang pizza..kaya walang imik imik agad bumaba ng tree house si Stiphen...

Mich: Ano nangyari dun?

Bryan: Baka gutom na..Tara na!