10

5.6K 391 436
                                    

-Doruk-

Kız arkadaşını eve getirmişti. Ne bekliyordu ki onunla iyi anlaşmamı falan mı? Sinirle odadan çıkıp gitti. Yanımda duran Melisa birden bana yaklaştı.

''Bak velet bir şey demedim Gürkan için katlandım ama sinirimi bozdun. Bu yaptığını yanına bırakmayacağım.''

Bu kız az önce masum bir şekilde ağlayan kız değil miydi
Gürkan elinde bir tişörtle odaya girdi. Tişörtü kıza uzatırken sinirle bana baktı. Salondan çıkıp odama gittim.

Duvarın dibine oturup kollarımı dizlerimde bağladım. Kız arkadaşıymış salak! Sinirle yumruğumu sıktım. Duvara sert bir yumruk attığımda elim acımıtştı.

Yerde oturmaktan popom acımıştı. Ayağa kalkıp odadan çıktım. Hiç ses gelmiyordu. Yoksa..!Hızla Gürkan'ın odasının kapısını açtım.

Orada yoklardı rahat bir nefes alıp salona gittim. Büyük ihtimalle kızı evine bırakmaya gitmişti. Gülümseyip koltuğa yayıldım.

Zerre pişman değildim oh canıma değsindi. Kimse Gürkan'ımı benden alamazdı. Bilgisayarı alıp dizimin üzerine koydum.

Mutfaktan cips ve kola aldım vr film açıp yerime yerleştim. Yaklaşık yarım saat geçmişti. Birden bilgisayarın kapatılmasıyla karşımda öfkeden kuduran Gürkan'a baktım. Ne yani o kız o kadar değerli miydi.

''Ne yapıyorsun film izliyordum''

Kaşlarımı çatarak bilgisayarı açmaya çalıştım.Yakamı tutup beni koltuktan aşağı itti.

''Hayır anlamıyorum. kız arkadaşın olmadığı için beni kıskandın mı? ''

Ne? Gerçekten bunu mu düşünmüştü yani? Hayır sadece seni benden çalmasını istememiştim.

Gürkan çok kız peşinde olan bir insan değildi. Nadir kızlarla çıkardı ve onlarla da hep sinsi bir şekilde Gürkan'ı ayırmıştım. İsteseydim kız arkadaşım olabilirdi.

Yakışıklıydım ve peşimde bir sürü kız da vardı. Onun böyle düşünmesi beni kırmıştı.

''Seni neden kimse sevmiyor biliyor musun? bu hareketlerin yüzünden. Sen sevgiyi hak etmiyorsun abin bu halini görse utanırdı'' 

Gürkan ilk kez benimle bu kadar ağır konuşmuştu. Beni kimse sevmiyor muydu? Abim benden utanır mıydı? Sevgiyi hak etmiyor muydum? Oturduğum yerde kalmıştım. Gözlerim dolarken konuşamamıştım bile.

Abim hakkında hassastım. Beni asla bununla vurmazdı. Daha önce de birçok kez kavga etmiştik ama ilk kez böyle paramparça hissetmiştim. Gözlerimden akan yaşlara engel olamamıştım.

''D-Doruk şey özür dilerim ö-öyle demek istememiştim''

Kafamı iki yana sallayıp kapıya doğru gittim. Odama girip kapımı sertçe çarptım.

Hıçkırarak ağlamaya başlamıştım. Ağlak, güçsüz aptal bir insandım. Çok maskülen bir yapım olduğu söylenemezdi gerçi. Halk dilinde' Kız gibi' ya da 'Karı gibi' denilen insanlardandım.

Kalbim paramparça olmuştu. Beni sevmiyordu. Bana sevgiyi hak etmediğimi söylemişti.

Haklıydı belki de. Beni kimse sevmemişti ki. Abim vardı o da ölmüştü. Babam bile beni fazla sevmezdi.

Çok yalnız hissediyordum. Tek arkadaşım, tek ailem, tek aşkım Gürkan'dı. Başka kimse yoktu benim için.

Beni asla sevmeyecekti. Hislerimi söküp atmak istiyordum ama olmuyordu.

Hiç bir zaman Melisa'nın yerinde olamayacaktım. Neden kız değildim ki? Tek sorun altımdaki fazladan organ mıydı yani?

İç çekerek ağlamaya devam ediyordum. Odamın kapısının aralanmasını umursamamıştım. O tarafa bakmadım.

''Doruk''

diyen Gürkan'ı görmezden geldim. Ne diyebilirdi ki?

''Bana bak''

ona bakmak istemiyordum çünkü baktığım zaman affedecektim. Bana yaklaşıp çenemden tuttu ve yüzümü kendine çevirdi.

''Ben sinirlenince ne söylediğimi bilmiyorum aslında onları demek istememiştim.''

''Ama dedin''

Onun da gözleri dolmuştu. Pişman olduğunu biliyordum ama yine de onları söylemişti.

''Bir anlık sinirle söyledim. Davranışların hiç hoş değildi. Çocukça davrandın sana yakışan davranışlar değildi.''

Nerden bilebilirdi ki bu çocuğun 10 yıldır onu sevdiğini? Gözlerimi kaçırdım. Söyleyecek bir şeyim yoktu ki.

''Bak sevdiğin çikolatadan getirdim''

Dedi masumca gülümseyip. Yine affetmiştim işte. Hep aynı şey oluyordu. Siz isterseniz buna gurursuzluk deyin bu benim elimde değildi.

Her zamanki gibi yine kalbime uymuştum. Gülümseyip çikolatayı aldım.

Birden kollarını bana sardığında kalp atışlarımı duymaması için dua ediyordum. Heyecandan karşılık veremezken. Gülümseyip geri çekildi.

''Kalbin neden bu kadar hızlı''

Yüzümün kızardığına emindim. Sanırım beni öldürmeye çalılıyordu.

''A-ağladığım i-içindir''

ne kadar inandırıcı olduğu tartışılırdı ama şimdilik geçiştirmiştim.

''Affettin mi?''

dedi saçlarımı karıştırıp gülümsedi. Ben de Kafamı sallayıp gülümsedim.

''Hadi uyuyalım''

Onun kolları arasındayken dünyanın en güzel yerindeymişim gibi hissediyordum. Kafamı göğsüne sürttüm. Bunu yapmayı seviyordum. O da saçlarımı okşamıştı. Kendimi güzel bir uykuya bırakmıştım.

-------------------------
-------------------------
Çıldırıcam...

Mal Gürkan bok Gürkan

Defter(BxB) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin