Defter(BxB)

29

-Gürkan-

O gün gelmişti ve Doruk gidecekti. O günden sonra eskisi gibi olamamıştık. Bugün son günümüzdü. Başka bir şehre gidecekti. Belki de beni unutacaktı.

Biz birbirimizin her şeyiyken şimdi o benim her şeyim ben ise onun hiçbir şeyi olmuştum. Hak etmiştim, sonuna kadar hak etmiştim.

Onun güzel sevgisini hak etmiyordum. Şimdi Doruk'un otobüsünü bekliyorduk. Sigarayı görüp ağzını açtı. Bir şey diyecekken susmuştu. Sigara içmeme her zaman kızardı ama umursamamıştı.

Elimden sigarayı çekmemişti. Sesim titrerken konuştum.

''Doruk''

Bana baktığında devam ettim.

''Gi-gidecek misin gerçekten''

Kafasını olumlu anlamda salladı.

''Ben sensiz yaşayamam ki''

''Öğrenirsin''

Zamanı geri almak istedim. Ona korkak demiştim ama asıl korkak bendim. Onu sevmekten korkmuştum.

''Gitme lütfen''

Onun da gözleri dolmuştu.

''Beni sensiz bırakma, intikamını böyle alma beni öldür daha iyi ama gitme Doruk yalvarırım. ''

Arkasına bakmadan yürüdü. Arkasından tutup kendime çevirdim. Göz yaşları yanaklarından süzülüyordu

''Kendine bunu yapma''

''Eskiden sana her baktığımda içim huzur dolardı, seninle uyuduğumda bütün korkularım giderdi. Sana sarıldığım zaman her şey dururdu sadece sen vardın.''

dedi ve göz yaşlarını silip devam etti.

''Ama artık seni her gördüğümde sadece acı var''

Onu kendime çekip sarıldım.O da bana sarıldı. Kafasını göğsüme sürttüğünde gülümseyerek saçlarını okşadım. Bir süre uzun uzun sarıldık. Belki de son sarılmamızdı bu.

Geri çekilip mayışmış yüzüne baktım. Yavaş yavaş yaklaşıp dudaklarına kapandım. Ne karşılık veriyordu ne de geri çekiliyordu. Yavaş ve şefkatli bir şekilde öptüm.

Ayrılıp kapanmış gözlerine baktım.

''Beni bırakma Doruk,beni sevmekten vazgeçme''

''Neden yapamıyorum''

dedi sesi titrerken.

''Neden seni sevmekten nefret edemiyorum, neden seni her seferinde affediyorum? Çok aptalım.''

Kendine kızıp duruyordu.

''Bıktım artık yine affettim işte yine kendime ihanet ettim''

Ona sıkıca sarıldım vs kokusunh içime çektim.

''Gitmek istemiyorum''

Göğsüme kafasını sürtüp. Gözlerime baktı gülerek ona baktım gözyaşlarını silip gülümsedim.

''Bir daha asla seni üzmeyeceğim''

''Senin yüzünden bilet boşa gitti ve bana kıyafet borcun da var senin yüzünden çöpe atmıştım, çikolata da al ve bana mantı yapacaksın''

Doruk giden otobüsüne bakıp iç çekti.

''Babaannemi de pek sevmiyordum zaten''

Gülüp saçlarını karıştırdım. O da gülüp bana baktı.

''Tamam hepsini yapacağım söz. Hadi eve gidelim artık''

Elimi ona uzattım elimi tuttu. Gülümseyip yürüdük.Etraftaki tuhaf bakışları umursamadan yürüdük. İkimiz de mutluyduk.

Bu sefer onu gerçekten asla üzmeyecektim. Eğer bir daha onu üzersem o beni affetse bile ben kendimi affedemezdim.

Beni bırakmayacaktı. Elimi bir saniyeliğine ayırıp parmaklarımızın birbirine geçmesini sağladım. Ellerimize bakıp gülümsedi.

''Bu sefer de bırakmayacaksın değil mi?''

Gülümseyip yanağını öptüm.

''Asla bırakmayacağım''

Bir an durduğunda kaşlarımı kaldırıp ona baktım.

''Ne oldu?''

''Yoruldum beni sırtına al''

''Tamam kedi hadi bin 3 saniyen var''

hızla sırtıma atlayıp gülümsedi. Bacaklarını tuttum. Kafasını omzuma sürttüğünde gülümsedim. Kafasını boynuma yaslayıp rahat bir nefes aldı.

Şu anda hayatımın en mutlu anlarından birindeydim...

----------------------------------------

Yeter bu kadar ayrılık kdfjlgkjflkf

hadi görüşürüz<3<3<3