-Gürkan-
Saçlarımı düzeltip son kez aynaya baktım. Odadan çıkıp salonda oturan Doruk'a baktım.
''Hazır mısın?''
Kafasını aşağı yukarı sallamakla yetinmişti. Titrediğini görüp elimi omzuna koydum. İrkilip yerinde sıçramıştı.
''Neden titriyorsun sen''
''S-soğuk ondandır''
Alnını öpüp ateşini kontrol ettim.
''Ateşin de yok''
deyip geri çekildim. Yüzü kıpkırmızı olmuştu. Neden bu kadar sevimliydi bu çocuk? Saçlarını karıştırıp doğruldum.
''Hadi gidelim''
Ayağa kalktı ama hep yere bakıyordu. Bugün dışarıda yiyecektik ve Melisa'da bizimle gelecekti. Asansöre bindik.
''Gürkan..''
''Abi?''
Gözlerini devirip dudaklarını ısırdı ve bakışlarınj kaçırdı.
''Gürkan abi''
Gülümseyip saçını karıştırdım.
''Ne oldu?''
''Yok bir şey''
Asansörden inip apartmandan çıktık. Doruk çok dalgın gibiydi. Ayakkabımın bağcığını bağlamak için eğildim. O sırada doruk yola çıkmıştı. Üzerine doğru gelen kamyonu fark etmemişti.
Korkuyla ayağa kalktım. Hızla kolundan tutup kendime çektim. Bunu hızlı yaptığım için üzerime düşmüştü. Kıl payıyla kurtulmuştu. Kamyon şöförü kornaya sertçe basıp yoluna devam etti. Derin bir nefes aldım.
Korkudan kalbim deli gibi çarpıyordu. Ona bir şey olsaydı ne yapardım ben? Hızla kalkıp onu yakasından tuttum. Çok sinirliydim.
''Salak mısın sen!''
Bağırdığımda yerinde sıçradı. Gözlerini kaçırıp yere baktı
''Ne kadar korktuğumun farkında mısın!''
Gözlerim dolmuştu, neredeyse ağlayacaktım
''Özür dilerim''
Sakinleşmek için kaldırıma oturdum. Bir süre sonra ayağa kalktım.Orada durup bana bakıyordu. Ayağa kalkıp onu kendime çektim.
Kollarımı ona sardım. O da anında karşılık verdi. Kafasını göğsüme sürttü. Gülümseyip kulağına doğru fısıldadım.
''Daha dikkatli ol tamam mı?seni kaybedersem yaşayamam''
Dolu gözlerle bana baktı. Gülümseyip kollarını bana daha sıkı sardı. Elini tutup yürümeye başladım.
''Elimi sakın bırakma bundan sonra böyle''
Gülümseyip tuttuğum eline baktı. Daha sıkı tutup yürümeye başladım. Sonunda geldiğimizde Melisa'yı görmüştüm. Ellerimize bakıp kaşlarını çattı.
''Hoş geldiniz''
deyip gideceğimiz mekana doğru yürümeye başladık.
''Aşkım neden Doruk'un elini tutuyorsun? O kadar da küçük değil kendi yürüyebilir değil mi?''
Haklıydı yaptığım biraz saçmaydı. Çok ilgi çektiğini yeni fark etmiştim. İnsanların tuhaf bakışlarını görmüştüm. Elini bıraktım.
''Haklısın''
Melisa bıraktığım eli tuttu. Şaşkınca ona baktım.
''Sen de küçük değilsin Melisa''
''Aynı şey değil ben sevgilinim''
deyip yanağıma bir öpücük kondurdu. Rahatsız hissediyordum. Elimdeki eli istemiyordum.
Arkamızda duran Doruk'a baktığımda yere bakarak yürüdüğünü gördüm. Üzülmüş gibiydi.
''Elim terledi''
Melisa'nın da yüzü düşmüştü ama pek umurumda değildi. Masalardan birine oturup sipariş verdik.
Normal bir şekilde yemeklerimizi yemiş ve restorandan çıkmıştık. Doruk bu sefer bir şey yapmamıştı. Sessiz bir sokağa girmiştik. Doruk benim kolumu tutup durdurdu.
''Melisa bir dakika bizi yalnız bırakır mısın?''
''Tabi bırakırım''
Şaşkın bir şekilde Doruk'a baktım.
''Ne oldu?''
''Sana bir şey söylemeliyim''
''Bekliyorum''
''Ben...''
De ve duraksadı. Gözlerini sıkıca kapatıp dudaklarını ısırdı.
''Ben seni..''
Tekrar duraksamıştı. Artık sıkılmaya başlamıştım.
''Hadi ama geveleme''
''Seni seviyorum''
''Ben de seni seviyorum Doruk bunun için mi bu kadar olay yaptın?''
''Öyle değil''
Ne diyordu bu çocuk?
''Neden bahs-''
Sözüm Doruk'un dudaklarıyla yarım kalımştı. Hemen kendini geri çekip yere baktı.
''Böyle''
Gözlerim kocaman açılmıştı.Kalp atışlarımın hızlanmasını umursamadım. Nasıl böyle bir şey olabilirdi.
''N-ne saçmalıyorsun sen!''
Yerinde sıçradı gözleri dolmuştu. Yakasından tutup sarstım.
''Neden bahsettiğinin farkında mısın?''
Kafasını sallaması daha da sinirlenmeme sebep oluyordu.
''Bunu evde konuşacağız''
Melisa'nın yanına geri döndük. Kafam çok karışmıştı. Doruk kardeşim gibiydi. Nasıl böyle bir şey düşünürdü?
Bu imkansızdı. Melisa'ya yaptıkları bu yüzden miydi yani?Yol boyunca sessizdik. İkimiz de tek kelime etmiyorduk, edemiyorduk...
---------------------------------------
Melisadan da bir kurtulamadım ayol
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Defter(BxB)
Short StoryBilinmeyen numara: defteri buldun mu? Gürkan: kimsin sen? Bilinmeyen numara: kim olduğumu öğrenmene hazır değilim. Gürkan: beni defterde bahsettiğin kadar seviyor ve tanıyorsan,korkaklardan nefret ettiğimi de bilirdin Bilinmeyen numara: korktuğum te...