Unforgettable Love~ Draco Malfoy(voltooid)

H4 De spiegel

Het is alweer de volgende avond. Ik loop richting snape zijn kerker. Ik hoor geluid achter me en loop snel een kamer in. Het is een grote lege kamer.

Er staat een voorwerp in de kamer. Er hangt een doek over. Ik hal hem er van af. Het is een spiegel. Harry heeft hier wel eens over gepraat. Je ziet je diepste verlangen er in. Ik kijk in de spiegel. Ik zie me moeder op me aflopen. Ze legt een hand op me schouder. Ik leg mijn hand op die van haar.

Dan komt Draco aan lopen, DRACO! Hij legt een arm om middel. Mijn spiegelbeeld draait haar hoofd om 3n zoent Draco. Ik draai om. Is dit mijn diepste verlangen. Samen met Draco zijn? Mijn moeder zien is het enigste wat ik wil sinds ze is overleden.

Hoe langer over ik over Draco denk hoer meer ik begin te denken dat ik echt wat voor hem begin te voelen, hij geeft om me maar heeft het altijd op zijn manier laten zien.

Dan gaat de deur open. Ik verstop me snel achter een pilaar. Draco komt binnen lopen. Hij heeft een strak shirt aan en ze normaal uniform broek. 'Mijn lord, mijn Riley.' Zucht die. 'Wat?' Zeg ik als ik naar hem toe loop.

Uit schrik richt die ze staf op me en raakt een spreuk me ik val op de grond. Ik voel wat warm bij me buik, ik voel er aan. Het is bloed. Het doet pijn.

Draco komt op me afgerent. Hij gaat naast me zitten en neemt me op schoot. Hij wiegt me heen en weer. 'Laat me los jij sukkel.' Zeg ik en probeer hem weg te duwen. 'Het spijt me Riley.' Zegt die.

Ik kijk hem aan. 'Zie je wel die serum werkte niet je geeft niet om me.' Zeg ik en probeer hem weer weg te duwen. 'Ik geef wel om je, het ging uit schrik.' Zegt die.

'Natuurlijk.' Zeg ik en probeer weer los te komen. Draco doet ze armen nog strakker om me heen. 'Laat me los.' Zucht ik. 'Nee.' Zegt Draco. Ik kijk hem in ze ogen aan. Ze zijn echt mooi, eigenlijk is alles wel mooi aan hem. Ik had nooit durven zeggen, maar ik denk ik denk dat ik Draco leuk begin te vinden.

Draco kijkt me terug in me ogen aan. Hij komt dichter bij met ze gezicht. Dan raken onze lippen elkaar. Hij zoent me!  Ik zoen terug. Het voelt fijn, vertrouwt. We trekken dan beide weg. 'Ik denk al bijna drie jaar aan dit moment.' Zegt Draco. 'In had er nooit aan gedacht, nu is het gebeurd en voelt het geweldig.' Zeg ik, en voel dat ik weer rood wordt.

'Kom.' Zegt die en helpt me overeind. 'Je slaapt vanacht bij mij.' Zegt die. 'Wat.' Zeg ik. 'Ik laat je niet zo terug gaan naar je common room.' Zegt die.

Hij neemt me mee en krijgt me de Slytherin common room in gesmokkeld. We lopen naar ze bed. Hij sluit de gordijnen er om heen. Als ik daar sta en Draco begint met uitkleden besef ik dat ik geen pjyma heb.