Sabah Uykum

uykuya düşkün iki genç Hikayesi...

Uykuyu hiçbir şeye değişmem. Heleki sabah uykum . Bugün yine mutsuz bir şekilde uyandım her sabah uyandığım gibi bugünde mutsuzdum. Bazen soruyorum kendime '' ben herkes için çok mu değersiz biriyim '' ? Cevabını alamıyorum. Öyle biri gelsin istiyorum ki....

Yine okul yollarına düştüm yakında bırakmayı düşündüğüm iğrenç bir kelime. Bugün okulun ilk günü acaba karşıma nasıl cinsler çıkacak ?

Bahçede Sıradaydım... Sağdan bir çocuk sesleniyordu. '' Hey , bakarmısın '' acaba kimdi bu.? Arkamı döndüğümde acaba hangi tipe küfür edeceğim ? Arkamı döndüm ve '' Ne var dedim ''

Sesim çok sertti. Oysa ki onun sesi yumuşacıktı.. Adımı sordu '' adın nedir ? Öğrenebilirmiyim '' Aslında vermeyecektim ama ilk kez sabah uykumdan uyandığımda bu kadar güzel bir yumuşak ses duymuştum '' Adım Ece '' Demiştim ses tonum normaldi sinirlerimde normaldi taaa kii onun bana yaptığı aptalca espriyi işitene kadar '' Gel bize geceee '' Sinirlerimi alt üst eden gerizekalı çıkmıştı karşıma sertçe '' Ne var , ne istiyorsun , adımla dalga geçmek çokmu hoşuna gitti '' dediğimde yüzündeki tebessüm dünyada görüğüm en güzel gülüştü '' Merhaba bende Mert .''

O kadar tatlı sesi vardı ki beni benden alıyordu sanki. Kendi kendime '' Onu dikkate alma, sakin ol ece , sakin ol ece , sakin ol ece '' diyerek söyleniyordum... Acaba o ne düşünüyordu ?

Sınıflara dağıldığımızda ilk derse girmek istememiştim. Girmesem ne olacak ki? en fazla azar işiteceğim. '' Boşver ece '' diye kendimi yatıştırıyordum. Ders başlayalı 20 dakika olmuştu. Yağmur yağmaya başladığında sınıfa dönmeye karar verdim sınfın kapısını çaldım hocaya bir mazelet buldum ve yerime geçecektim. Hoca ise oradan '' artık bir yere geç bak mertin yanı boş '' dedi. Hangi mert ? Endişelenmeye başladım acaba o gerizekalı olan mertmiydi bu ? Sağıma baktım içimden '' Olamaz, aferın ece sana , al işte ya uyuz , kahretsin , niye bu kadar panik yapıyosun , rahat ol '' diye söyleniyordum..

'' Oturabilir miyim ? '' dediğimde Yumuşak ve haince tebessümüyle '' hayır '' demişti. Sinirlenmiştim '' sen ne aptal ne ...... ( sakin ol ) '' ve yine yumuşak bir ses '' Oturabilirsin ece. '' Teşekkkür bile etmeden kırmızı yanaklarımla yanına sokuldum. Nasılda sımsıcak beni benden alan bakışları vardı.. Sanki mutluluk gizliydi gözlerinde resmen içimde bir heyecan vardı. İşte o an içim kıpır kıpırdı.. Oda çok utangaçtı ve bende öyle. Tenefüs zili çaldı sınıfta sadece ikimiz kalmıştık utangaçlıktan yüzüne bile bakamıyordum bu utangaçlığım yüzümden ölmek istiyorum kahretsin .. Bu sefer sert bir sesle '' neden çıktın benim karşıma başımın belası ? '' Bu sefer ilk tebessümü ben verdim '' Asıl baş belası sensin uyuz,adımı sormasaydın karşına çıkmış olmayacaktım . Bana öyle bir bakışı vardiki iç organlarımı zedeliyordu resmen . Çok mutlu bir şekilde '' Bak şimdi biz birbirimizi tanımıyoruz,yani ben senin hiç çıkmadım karşına tamam mı ? '' Neden böyle dediğini anlamadım biz zaten tanışmıyorduk aman herneyse diyerek '' Peki , tamam '' dedim sessizce. Bugün ilk gün olduğu için 2 saat işleyecektik 2 saat onun yanındayken nasılda hızla geçti. Evin yolunu tutmuştum.. Artık eve dönme zamanı sesimi dışarıya vurarak '' kendimi yatağa atmalıyım '' diye söylenmiştim.