Biz Kardeşmiyiz ?

285 4 2
                                    

Akşam yemeğinide yedikten sonra hemen hazırlanmak için odama geçtik. Dolabı boşalttık,boşalttıktan sonra şöyle kıyafetlere bir göz gezdirdim,ben ne  zevksiz salak bir insanmışım yahu ? 

En son Ezgi'nin doğum gününde giydiiğim kıyafetlerı seçtim. Siyah dar paça bir pantolon,beyaz gömlek,üzerine yakaları görünecek şekilde siyah bir bluz, siyah conversler,açık saçlar,eyeliner,açık renk ruj,hafif allık,koyu rimel derken hazırlandım. Daha doğrusu siyahlara büründüm neredeyse. 

 Melis odama geldi '' Nasıl olmuşum ? '' dedi gülerek. Aslında o kadar çok çirkin olmuştuki,keşke kendine bakmayı bilse,ama bu çirkinliği onun yüzüne vuramam. '' Çok harika olmuşsun,tatlım '' dedim ve gülümsedim. Meliste kahakaha attı '' teşekkür ederim ^^ '' dedi.  Aynaya döndüm gözlerimi kapadım ve içimden sessizce '' Herşey çok güzel olucak,herşey çok güzel olucak,herşey çok güzel olucak..'' dedim.  Aşşağıya indim elimde siyah bir çanta vardı - sportik bir çanta - . -  

Kapıdan dışarıya çıktım  karşımda beyaz papatyalar vardı '' hoşgeldin prenses ''  diyede ses geliyordu çiçek demetin arkasından. Bu ayazdı '' ahaha teşekkür ederim bay prens çok güzeller.'' dedim . Ben gitgide bağlanıyor muyum Ayaz'a ? Yok canım,aldırıyorum sadece.

Mertte nasıl bakıyor, ^.^

Benim eve doğru arkam dönüktü.  Yanımda melis vardı onunda arkası dönüktü. Karşımızda yüzü arkamıza yani eve doğru dönük olan ayaz ile mert vardı. Mutluydum,mutluyduk.

Arkadan genç,narin,havalı bir ses geldi. '' Hazırmıyız gençler ? '' Bu sesi tanır gibiyim,tanıyormuyumki acaba ? Bu ses bana direk eski babamı hatırlattı. Onunda sesi bu kadar haince,yumuşak ve havalıydı ama  neşeliydi hep sesi,ne olursa olsun. 

Arkamı döndüm gülümseyerek önce kalbime ağrı saplandı,sonra ellerimi buz kesti,çok soğuk geliyordu bana her taraaf,sanki cehennemin derinliklrindeydim,işte o an hayattan kopmuştum , yıllar sonra tekrardan nefret duyduğum bir adamla karşılaşmıştım. İçimden - baba - demiştim.  Çantam elimden kaydı sonra bir anlık sinir ve öfkeyle elimi anlıma koydum ve geriye doğru bir adım attım. 

Ayaz hemen elini belime attı '' İyimisin ? , ece iyimisin ? , ne oluyor ? '' dediğinde birden kendime geldim .  Gözlerimden yaşlar akmış farkında bile değilim. Babamın yüzüne baktığımda hiç değişmediğini fark ettim,birde çok şaşırdığını..

Sesimi çıkartmaya başladım '' Sen ? Neden ? '' Kelimeleri bir araya getiremiyordum çünkü,bir yandan ağlıyor , bir yandanda titriyordum.  Ayaz,melis,mert öylecene bize bakıyorlardı. 

- Sen ? neden şimdi yıllar sonra çıktın karşıma ? Söyle ? neden çıktın ? Mutluyduk biz sensiz , bak şimdi ne haldeyim,biz alışmıştık artık yokluğuna neden birden çıktın karşıma?  dedim hem bağırıyordum hemde ağlıyordum...

O sadece susuyordu...

- '' Susmak sana çok yakışıyor,yani ben bir zamanlar yakıştığını biliyordum ama  artık yakışmıyor değil mi ? Şimdi açıklama borçlusun o yüzden susma. Konuş artık konuş,neden gittin? Tamam git cehenneme kadar yolun var da neden çıktın yıllar sonra karşıma ? Neden ? Neden ? Neden diye konuşuyordum ve en sonunda dayanamayıp çığlıklar atmaya başladım '' Senden nefret ediyorum,BABA.'' Dedim ve yere çöktüm.

Ayaz yanıma geldi ve çöktü '' Ne diyorsun sen ? '' dedi boğuk bir sesle. 

Kimseyi dinlemedim,ayağa kallktım  yavaşça eve yürümeye başladım . Allahtan annem evde yoktu. kapıyı sertçe kapattım. Mutfağa geçtim bir bardak su içtim. Ama hala hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.  

Odama çıktım pencereden dışarıya baktım babam bir taş üzerine oturmuş yorgun bir halde görünüyordu,birazda pişamnlık duygusu olduğunu hissediyordum.  Telefonu elime aldım '' Ayaz beni bırak,ne ben senin için nede sen benim için birbirimize uygun değiliz. Haytaında mutlu ol.'' diyerek mesaj attım. Kapı çaldı,pencereden baktığımda bu Mert'ti. Kapıyı açtım ve ona ağlayarak sarıldım,oda bana sarıldı, sımsıkıca sarıldık birbirimize. Sonra odama geçtik. 

Aynı koltuk üzerinde oturuyorduk,kolu boynumdaydı. '' Biz kardeş miyiz ? ''  dedim ağlayarak , sessizce. 

Mert ''ßırak şimdi bu konuları,üzülme,ağlama lütfen. '' dedi. Bunları derken içi yanıyordu,biliyorum. Kucağında uyuya kalmışım..  Uyandığımda yanımda  melis vardı. '' İyimisin bitanem ? '' dedi. Oda ben gibi üzgündü. Ama iyiki melis varmış,oda olmasa ne yapardım ben ? '' İyiki yanımdasın '' dedim ve birbirimize sıkıca sarıldık tüm gece beraberce uyumuşuz melisle. Sabaha hayrola diyerek yastığa koyduk kafamızı..

FAV & YORUM ♥ İyi geceler :*  

Sabah UykumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin