Sen bir cehennemdeydin,
Sana kim sundu hayatının aşkını?
Sen bir elem seldeydin,
Sana kim el uzattı durdurmak için taşkını?
Sen her zamanki güzelliğinleydin,
Sana kim harcadı hayatının aşkını?
Sen yine sayıkladığın ezberindeydin,
Sana kim lâyık saydı gözlerinin yaşlarını?
Şimdiyse en güzelin zihninde
En acımasız ben sanılır,
En mutluluk dolu eğlencelerinde
Bir isimle yüzü asılır.
Artık kalbinin rasathanesinde
En yabancı cisim ben anılır,
Tüm sarılmak eylemlerim de
Aşkına zikir sayılır.
