04.03.2019
Sevgili Taehyung;
Bugün her zamanki gibi beni kapımın önünde bekledin. Evden çıktığımdaysa beraber okula gittik.
Yolda yürürken bana birşeyler anlatıyordun. Çok üzgünüm mimiklerin o kadar çok sevimliydi ki anlattıklarını dinleyemedim.
Okula vardığımızda kolumdan tuttun ve bana endişeli bir şekilde baktın.
"Jimin-ah iyi misin? "
Bana bu soruyu sorduğunda kafamı sallamakla yetindim fakat iyi değildim. Sen benim için endişelenirken ben nasıl ümitlenmeyeyim?
Bunu çok kafama takmamaya çalışarak okula girdik. Sınıflarımız farklı olduğundan ayrılmak zorunda kaldık fakat Taehyung-ah bu ayrılma kısa sürse de seni deliler gibi özlemiştim.
Özür dilerim Taehyung, sana beslediğim duygular için. Sen beni arkadaşın olarak görürken benim tek yaptığım seni sevmek. Fakat sende beni anla lütfen bu kalp maalesef ki benim sözlerimi dinlemiyor.
Seni seviyorum ve bundan asla vaz geçmeyeceğim Taehyung.
Sevgiler, Park Jimin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letters ➳ Vmin
FanfictionPark Jimin umutsuzca en yakın arkadaşına aşık olmuştu. Ona olan aşkını mektuplarına dökmüştü. Yazdığı mektuplar Park Jimin'in aşkının bir simgesi gibi olmuştu. Tek umudu en yakın arkadaşının da kendisini sevmesiydi. Acaba bu olacak mıydı?
