15.04.2019
Selam Taehyung. 1 aydır sana yazamadım, üzgünüm. Sana yazamamamın nedeni seninle aramızda hiçbirşey yaşanmaması ve çok yorgun olmam.
Son zamanlarda sürekli uykum geliyor ve bazen ayakta durmakta zorlanıyorum. Sanırım kansızlığım yüzündendi bu, bilemiyorum.
Bu 1 aydır benden iyice uzaklaştın. Artık konuşmuyoruz sanırım. Mesajlarımı da görmezden geldiğini gördüğümden beri sana mesaj atmayı kestim.
Evet mesajlarımı görmezden geldiğini gözlerimle gördüm. Arkadaşlarınla kafede otururken sizi görmüş ve sana nerede olduğunu soran bir mesaj atmıştım. Telefonun titrediğinde başta ekrana bakmış daha sonra umursamadan arkadaşlarınla konuşmaya devam etmiştin.
Sanırım mektup yazmayı kesmemin diğer nedeni de buydu. Çünkü ne zaman mektup yazsam o anları tekrar hatırlayıp ağlıyordum. Sabahları ise halkalı olmuş gözlerimle okula geliyordum fakat artık beni görmüyordun Taehyung.
Sanırım mektup yazmayı keseceğim çünkü canım gerçekten çok yanıyor Taehyung. Canımı çok yakıyorsun Taehyung ama ben seni yine de seviyorum.
Saygılar, Park Jimin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letters ➳ Vmin
FanfictionPark Jimin umutsuzca en yakın arkadaşına aşık olmuştu. Ona olan aşkını mektuplarına dökmüştü. Yazdığı mektuplar Park Jimin'in aşkının bir simgesi gibi olmuştu. Tek umudu en yakın arkadaşının da kendisini sevmesiydi. Acaba bu olacak mıydı?
