18.04.2019
Selam Taehyung. Bugün uzun zamandır 'Sevgili Taehyung' diyerek başlamadığımı fark ettim.
2 gün önce kanser hastası olduğumu öğrendim Taehyung. Doktor bana sorun olmadığını ve daha başlarında olduğumu söyledi. Kanser olduğumu öğrendiğimde korkmadım diyemem fakat biraz da rahatlamıştım. Sonuçta kanser olanlar ölmez miydi? Bende öleceğim büyük ihtimal. Gerçi doktor ölmeyeceğimi söyledi.
Bugün evimin önünde seni bekledim fakat yine beni almaya gelmedin Taehyung. Aslında uzun süredir gelmiyorsun ama bir ihtimal gelirsin diye umud ediyorum.
Okula yalnız başıma gittim. Okulun bahçesine girdiğimde seni yine arkadaşlarınla gülüşürken gördüm. Yüzümde bir tebessümle bir süre seni izledim. Arkadaşların beni fark ettiğinde arkamı döndüm ve sınıfıma gittim.
Dersler yine çok sıkıcı geçecek diye düşünürken sınıfımda hiç beklemediğim biriyle karşılaştım. Evet, Cho bizim sınıfımıza gelmişti. Şaşkınca ona bakarken gülümseyip yanıma geldi ve oturdu. Sanırım gerçekten yeni bir arkadaş edinmiştim.
İlk defa derslerim eğlenceli geçmişti. Cho komik bir çocuktu. Başta onunla anlaşmam zor olmuştu çünkü 1 aydan fazladır kimseyle konuşmamıştım. Fakat zamanla buzlarım eridi.
Tenefüste Cho aç olduğunu söyleyerek beni kantine çekiştirdi. Bu durumdan elbette memnun değildim Taehyung çünkü ben tenefüslerde seni izlerdim.
Cho ile kantine girdiğimizde gözlerim direkt senin gözlerinle buluşmuştu Taehyung. Buna sevinmeli miydim emin olamıyorum. Kaşların çatılmış bir şekilde bana ve beni kolumdan çekiştiren Cho'ya bakıyordun. Aslında bundan ümitlenmeliydim fakat ardından gözlerini arkadaşlarına çevirip hiçbirşey olmamış gibi gülmenle bütün ümidim yerle bir olmuştu.
Belki de seni sevmeyi bırakmalıyım ha? Ama bunu yapmam. Ben bu değilim. Benim aşkım bu kadar basit değil.
Cho ile bir masaya oturmuştuk. Seninle aynı ortamda olduğumdan kendimi diken üstünde gibi hissetmiştim ama sen bir kez bile bana bakmadın.
Rahatsızlığım yavaşça yok oldu ve bende gülerek Cho ile konuşmaya başladım. Cho senden sonra gördüğüm hayatımdaki en iyi insan olabilirdi Taehyung. O gerçekten mükemmeldi. Belki de Tanrı benim kusurlarımı Cho'nun kusursuzluklarıyla örtüyordu.
O gün benim için çok eğlenceli geçmişti. Üstelik hiç bayılmamıştım ve gözüm de kararmamıştı.
Seni her ne olursa olsun seviyorum Taehyung ve hep seveceğim.
Sevgiler, Park Jimin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letters ➳ Vmin
FanfictionPark Jimin umutsuzca en yakın arkadaşına aşık olmuştu. Ona olan aşkını mektuplarına dökmüştü. Yazdığı mektuplar Park Jimin'in aşkının bir simgesi gibi olmuştu. Tek umudu en yakın arkadaşının da kendisini sevmesiydi. Acaba bu olacak mıydı?
