Letters ➳ Vmin

11. Letter

19.04.2019

Selam Taehyung. Bugün benim için çok ilginç bir gün oldu. Neden mi? Hemen anlatayım.

Sabah yine yalnız başıma okula gitmiştim. Bahçede seninle karşılaşacağımı düşünmüştüm ama öyle olmadı. Sen yoktun.

Umursamadan sınıfıma gittim. Sınıfımda çok garip birşeyle karşılaştım Taehyung.

Sen ve arkadaşların Cho'yla konuşuyordunuz. Ne konuştuğunuzu bilmiyorum ama gülüyordunuz. O an bir arkadaşımın daha elimden alınacağını sanmıştım ve nasıl korktuğunu tahmin bile edemezsin.

Hızla yanınıza geldim. Herkesin bakışı bana dönerken aranızdaki sohbet benim gelmemle sona ermişti. Çantamı Cho'nun yanına bıraktım ve gözlerimi arkadaşlarına çevirdim. O an sana bakmaya gücümün yeteceğini sanmıyordum çünkü.

"Günaydın Park Jimin."

Arkadaşların samimiyetsizce gülümsediğinde kendimi göz devirmemek için zor tutmuştum. Arkadaşların gözüme o kadar itici geliyordu ki orada bir saniye bile durmak istememiştim ki nitekim durmamıştım da.

"Cho ben açım, kantinden birşeyler alalım mı?"

Cho şaşkınca bir süre bana baktıktan sonra başını sallayarak beni onayladı ve ayağa kalktı. O an uzun bir aradan sonra 2. defa gözlerimiz buluştu Taehyung. Lanet olası kalbim yine hızlı atarken yüzünde garip bir ifade vardı. Ne olduğunu çözemiyordum ama iyi bir şey olmadığına eminim. Çünkü sen bana asla iyi bir ifadeyle bakmazsın.

Cho ile kantine gittiğimizde bana ne olduğunu sormuştu. Ona anlatmak istemedim Taehyung çünkü seni benden çalanlar Cho'yu da çalabilirlerdi.

Cho'yu geçiştirip kendime tost aldım fakat canım yemek istememişti. Halbuki sabah kahvaltı falan yapmamıştım. Benim şuan aç olmam gerekiyordu.

Cho'nun zoruyla tostun yarısını yemiştim. Daha fazla yersem kusacağımı bildiğimden geri kalanı Cho'ya vermiştim.

Cho bana bunun iyi olmadığını ve çıkışta doktora gitmemiz gerektiğini söylemişti. Dediğini kabul ettim çünkü bunun iyi olmadığını bende biliyordum.

Tenefüs aralarında arkadaşların ve sen sürekli yanımıza gelmiştiniz Taehyung. Arkadaşların her geldiklerinde sırıtarak bana laf atıyorlardı . Onlardan gerçekten nefret ediyorum. Fakat bir yandan da onlara teşekkür etmem gerekir değil mi? Benim uğraşmama gerek kalmadan sen ayağıma geliyordun. Bunun için onlara minnettarım.

Çıkışta Cho ile beraber doktora gitmiştik Taehyung. Doktor bana bunun kötüye işaret olduğunu ve elimden geldiğince yemeklerimi aksatmadan güzelce yemememi söylemişti. Bende yemek istiyordum ama midem kabul etmiyordu.

Bugün seni neredeyse her tenefüs gördüm Taehyung. Sana bunun için minnettarım ve seni seviyorum Taehyung. Her ne kadar sen beni sevmesende.

                              Sevgiler, Park Jimin.