Ya Gökkuşağı Siyaha Aşıksa ?

Bombada Patlasa...

Medya:Başak

Ata'ydı içeriye giren. Arkasından da diğerleri girdi. 

"Ovv pardon!"

Onlara söylememiştim. Emre istememişti. Yani beni Ankara'da biliyorlardı. Amcamlarda kalacağımı söylemiştim. Gizli gizli İstanbul'a dönüp okulumda ki işleri tamamlayıp geri dönüyordum. Bizimkiler amcama giderlerse diye amcamı uyarmıştım ama belli ki ağızlarından kaçırmıştı.

Ata"Lan! Başak ve Emre!"

Hemen ayağa kalktım.

"Anlatabilirim"

Tüm tayfa karşımda durmuş dimdik bana bakıyordu. Emre kurtardı beni. 

"Sakin olun biraz. Ben söylememesini istedim"

Esin"Emre neden? Biz sana yardım edebilirdik"

Doğa"Aynen biz bunun için varız"

"Haklısınız ama söyleyemedim"

Ayça"Şimdi nasılsın?"

"İyiyim merak etmeyin"

Emre kollarını açıp bekledi.  Bizimkilerde hemen sarıldı.

Cihat"Lan Başak'ın ne günahı var?"

Hemen arayı açtılar bende sarıldım.

Cihat"Yine hep beraberiz"

Ata gülerek bana bakmaya başladı. Kafamı ne anlamında sallamaya başladım.

"Bu arada gelmeseydik işi baya yür-"

B,E"Ata!"

"Tamam be!"

Ayça"Başak parmağındaki mavi ip ne?"

Herkes parmağıma bakmaya başladı. Emre'ye baktım.

"Emre bana evlilik teklifi etti de"

D,E,A"Yaaa"

C"Hayırlı olsun diyelim"

A"Sizi böyle görmek çok güzel"

İçeriye doktor girdi.

"Başak Hanım"

"Benim"

"Hastanemizde sizin gibi bir doktora ihtiyacımız olduğunu düşünüyoruz acaba sizde düşünür müsünüz?"

"Nasıl?"

"Burda işte"

"Neden olmasın tabi olur. Yanlız sicil CV aldığım belgeler felan İstanbul'da kaldı"

"Tamam getirirsiniz sonra"

"Tamam"

"Görüşürüz"

Esin, Doğa ve Ayça ile sarılıp zıplayarak dönmeye başladık.

C"Lan tamam yeter!"

Bugün bahçeye çıkacaktık Emre ile ilk defa. Bizimkiler kantine gitmişti. Emre'nin koluna girdim. ve koridorda ilerlemeye başladık. Emre bir an durdu.

"Gözlerini kapat" dediğini yaptım.

"Şimdi hayal et. Üzerinde gelinlik var bu koridorda girişteki kırmızı  halının olduğu yer. Biz içeri giriyoruz. Nikah memuru orda. Herkes bize bakıyor. Evet diyoruz. Sonra bana gelini öpebilirsin diyor. Bende senin dudağınından öpüyorum ama ne biçim öpüyorum"

"Emre mal mısın? Hemen gevşiyorsun!"

"Özlemişim gevşemeyi. Seni sinir etmeyi."

Yanağını sıkıp yürümeye devam ettik. Hastaneden çıkınca Emre'nin keyfine diyecek yoktu.