Bir Cemre Vakası

Bu Senin bizimkiler biz değil miydik ?

Selam Tivinlerim

Öncelikle bu bölümü Tuçe'ye ithaf ediyorum. Aşkımsısısısısısın Bu bölümde o kadar yardım etti ki ne desem nasıl teşekkür etsem bilemiyorum. İlham perim  ellerine sağlık sen bitanesin değerlisin :* Seni çok seviyorum canım kankim. Kankilotam sgdjsj

Bölüm azıcık dramsal ama uzun umarım beğenirsiniz *-*

İyi okumalar!

--------

Elindeki kağıdı uzatırken "Ben sana söylemiştim ! "  dedi ve ben daha ne olduğunu anlamadan boynuma atladı.  " Senin adına o kadar mutlu oldum ki !"

Ben hala olayın şokunu atlatamamışken gözlerimi kırpıştırarak kemik gözlüğümü kaldırdım.

Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki kendimi 1 kilometrelik hızlı koşu yarışının ortasında birinciliğe ulaşmak üzere olan en hızlı koşucu gibi hissediyordum. Ne yani sonunda beni farketmiş miydi ?

İrem'e dönerek " Benn... ne diyeceğimi bilemiyorum"  dedim kitaplarıma daha sıkı sarılarak.

İrem gözlerini devirip uzun düz saçlarını omuzlarından geriye itti "  Saçmalama kaç yıldır bu anı bekliyorsun tabii ki de kabul edeceksin "

Lan kız ilk defa haklı kaç yıldır bu anı bekliyorsun sen.

Zorla gülümsemeye çalışarak telefon numarası yazan kağıdı cebime sıkıştırdım ve derin bir nefes alarak okulun çıkışına yöneldim.

Siyah spor arabanın önüne dikilmiş beni bekleyen O'nu görünce geri dönmek istercesine duraksadım. Yaslandığı araba kaputundan doğrularak bana gülümseyip göz kırptı.

Bu duygu....o kadar değişik hissediyordum ki kendimi hiç bitmesini istemeyeceğim bir rüyada gibiydim. Yerimde dikilmeyi bırakıp arabaya doğru yürümeye başladım. İlerlerken de 'lavobaya geçip tipime son kez bakmadığım için kendime defalarca kez söylendiyordum. Yolcu koltuğuna oturduktan sonra kendiside sürücü koltuğuna geçerek motoru çalıştırdı.

Yol boyunca birkaç soru dışında pek konuştuğumuz söylenemezdi. Ama tuhaftı uzaktan tanıdığımdan daha değişikti. Bana karşı değişikti çok nazik ve dikkatliydi sanki. Ya da başka birkaç duygu kırıntısı. Mümkün olduğunca göz göze gelmemeye çalıştım.

Göz göze geldiğim an kalbimin yankılanarak atacağından emindim. O hariç heryere baktım. Kendimi cimdikleme dürtüme engel olarak sürekli bunun gerçek olduğunu sindirmeye çalıştım.

"Nereye gidiyoruz ? "diye sordum tereddütlü sesimle.

Elini elimin üzerine koyarak " Süpriz"  yanaklarım yanmaya başlarken hızla gözlerimi kaçırdım. Araba durduğunda hızlıca arabadan indik sinemanın kapısına doğru ilerlerken yanıma gelerek tekrar elimi tuttu.

Ne yani şimdi biz çıkıyor muyduk ?  Ama nasıl ? Bu kadar çabuk mu ?

Filme girip arkalara biyerlere oturduk. Film başladığı sıralarda filmden tamamen alakasız bir şekilde olayların şokunu atlatmaya çalışıyordum.

Gözlerim yavaşça ona kayarken omunda bana baktığını farkettim başımı eğeceğim sırada çenemden tutarak yüzüne sabitledi gülümsedi ve git gide yaklaşmaya başladı.

Biri nefes mi dedi ? O da ne ?

İrkilerek geriye çekildim. Bozuntuya vermeden gülümseyerek boynuma eğildi ve öpücükler kondurdu.