Prince's Downfall(Inc Chaps)

44 - FINALE

44

🔆🔆🔆

Faith Serenity

I put the flan on my husband's table but he's inattentive, facing the ceiling to floor glass door.

May hawak siyang papel at mukhang nag-iisip siya.

Tita Sec said that the interview was rescheduled. I just nodded and never asked. Paul is a responsible man now and I know that there's a reason why he did that. And looking at him from where I stand, I know he's going on something bad.

Naglakad ako papunta sa kanya at niyakap ko siya sa likod, pinanggigilan pa.

Para siyang nagulat at agad akong inilipat sa harap niya. He kissed my temple and somehow smiled but he looks sad-down again.

"May umaway ba sa King Kong ko?" lambing ko sa kanya pero mataman lang siyang nakamasid sa akin hanggang sa bumuga siya ng hangin.

His arms tightened around my waist. His fingers are sweetly caressing the side of my bump.

Para siyang nag-re-relax. Nakapikit siya at parang umaamot na naman sa akin ng lakas.

"Babe," tawag ko sa kanya nang haplusin ko siya sa panga pero sa halip na magmulat siya ay lalo niyang isinandal ang mukha sa palad ko.

Oh,

Nagpapa-baby siya.

"I'm all ears. I could listen. I'm a friend." I reminded him and he nodded a bit.

"I was a fool. Tanga siguro talaga ako kaya nagkaletse-letse ang buhay ko." Biglang sabi niya sa nasasaktan na paraan kaya naman agad akong naalarma.

My husband is really going through something difficult.

"Pati si Daddy nagmukha ng tanga, si Nissy, si Zed, ako-ikaw." He opened his eyes but he looked far away.

I am staring up at him and noticed that his eyes are clouded by tears. Naalala ba niya ang nangyari sa aming dalawa kaya ganito na naman siya, nalulungkot, lugmok?

"Hindi ako ang tatay ng anak ni Fatimah." Sabi niya kaya napaarko ang mga kilay ko sa pagtataka.

Where did he get that idea?

Itinungo ko ang mukha niya para magharap kami at totoong malungkot siya. He's regret. He's sad.

"P-Paano?" I can't understand. It's hard to believe it.

Paul licked his lips and blinked back his tears. "She fooled me. She fooled us. Si Brent ang ama ng bata."

"What?!" Parang sumakit ang tyan ko dahil sa balita niya.

Napahawak ako sa balakang saka ako ngumiwi.

"Hey," parang nawala ang dapat na iluluha ng asawa ko.

Mabilis niya akong binuhat at di ko alam kung saan niya ako dadalhin.

"H-Hindi pa ako manganganak. N-Nagulat lang ako." Kalma ko sa kanya kaya napatigil siya sa paghakbang papalabas sana ng pinto. Mabuti hindi niya naisip na italon ako sa balcony dahil sa pagkataranta niya.

Napabuga siya ng hangin at saka niya ako ibinaba sa may sofa.

He sat exhaustedly but I sat on his lap.

Agad naman niya akong niyakap at isinubsob ang mukha niya sa may leeg ko.

"Please explain naman. H-Hindi ko maintidihan." Pakiusap ko sa kanya.