Forbidden To Give Up

2.Bölüm

Oylayıp yorum yapmayı ve paylaşmayı unutmayın ki daha çok okunabilsin

İyi okumalar 💖💖

***

Balkondaki demirliklerde otururken bir yandan da yıldızları inceliyordum. Sizin de aklınıza hiç takılıyor mu? Sevdiğimiz insanlar öldükten sonra bizi o yıldızlardan izliyormudur acaba diye?

Bugün sınıfta Adrian ile konuşmamızdan sonra bütün gün ondan kaçtım. Nedeni ise kafamda zaten yeterince soru varken bir de onun sorduğu sorular olursa delireceğimden korkuyorum.

Yarın güç denemeleri var bütün öğrencileri tek tek test yapıp güç derecelerini belirleyecekler bilin bakalım kim hiç bir şey yapamayacak? Tabiki de ben!

Gökyüzüne bakıp hafifçe bir şarkı mırıldanamaya başladım

Kısık bir şekilde mırıldandığım şarkı bittiğinde arkamdan tek kişiye ait bir alkış sesi duymam ile az daha balkondan aşağı düşüyordum

A- Daha sık şarkı söyle sesin huzur veriyor

Balkonun demirliklerinden inip ilk önce aşağı düşüp bir yerlerimi kırma riskini ortadan kaldırdım. Kafamı Adrian'ın olduğu
yöne doğru çevirdim ama tabiki de herzaman olduğu gibi yine gözleri hariç her yere bakıyordum.

"Sesten dolayı uyandıysan özür dilerim"

A- Seni arıyordum daha uyumamıştım yani

Bana doğru birkaç adım attığında yine kalbim yerinden çıkacak gibi atmaya başlamıştı her seferinde böyle oluyordu aşırı derecede heyecanlanıyordum

"N-neden beni a-arıyorsun ki"

Kekelememe içimden küfrederken stresten ellerimi yumruk yapıp sıkmaya başlamıştım her seferinde böyle olmak zorunda mıydı?

A- Seninle vakit geçirmek istiyorum sadece biraz eğlenmek istemezmisin benimle? Beni sevdiğini biliyorum Sky

Beni sevdiğini biliyorum.

Bu cümle kafamın içinde adeta yankı yaparken bir yandan da bunu nasıl öğrendiğini düşünüyorum çok mu belli ettim?

Adrian bana doğru yaklaşırken bende geri geri gidiyordum en sonunda az önce oturduğum demirliklere çarptığımda içimi bir korku sarmıştı ne istediğini biliyordum. Beni istiyordu... Ama şuan bu beni mutlu etmiyordu ben o kızlar gibi sürtük olamam onunla birlikte olursam sabaha beni takmamaya devam edecek... Ve bu sadece benim canımı daha da yakacak.

"İstemiyorum!"

Adrian iyice dibime geldiğinde aniden bağırmam ile bir adım geri gidip anlamaz şekilde bakmaya başlamıştı

A- Beni sevdiğini sanıyordum

"Seni sevmem senin istediğini  yapacağım anlamına gelmez! "

Beni kolumdan tutup içeri çektiğinde hızlıca balkon kapısını kapattı. Beni duvara hızlıca ittiğinde acıyla inlemiştim o canımın acımasını bile umursamadan boynuma yöneldiğinde ben ise bir yandan onu itmeye çalışıp bir yandan da beni bırakması için yalvarıyordum

A- Sessiz ol güzelim nefesini birazdan yaşayacağın zevke sakla

O tişörtüme yönelirken ben ise deli gibi ağlamaya başlamıştım. Resmen şuan sevdiğim adam bana tecavüz ediyordu.

Tişörtümü çakaramaması için yüksek bir çaba harcamıştım ama en sonunda bakışlarını yüzüme çevirip bana bakmayı akıl ettiğinde aniden beni bırakması ile yere çöküp dizlerimi kendime çektim ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım

A- Sky neden ağ-... B-ben özür dilerim bir anda sen öyle diyince sinirlendim kendimi kaybettim...

"Defol buradan beni yalnız bırak"

Çatallaşmış sesimle konuştuğumda yüzündeki pişmanlık rahatça görülebiliyordu

A- Sky ben gerç-

Sözünü kesip bağırdım.

"Odamdan çık!!"

Bağırmam ile yüzüme bile bakmadan çıkıp gitmişti. Benim ilk başlarda huzurlu geçen gecem ise devamında iğrenç ve unutmak istediğim bir anı olarak kaldı...

.

.

.

Kısa oldu kusura bakmayın diğer bölümleri daha uzun yazmaya çalışacağım