Forbidden To Give Up

7.Bölüm

Oylamayı, yorum yapmayı ve paylaşmayı unutmayın

İyi okumalar ❤

***
Yemekhaneden çıkarken birinin önümü kesip hızla beni duvara çarpması ile ağzımdan acı bir inleme çıkmıştı.

Aynı kişi ağzımı kapayıp beni depoya sürüklemeye başlayınca ne kadar uğraşsamda kurtulamıyordum. Aniden yere fırlatılmam ile hızla yüzünde maske olan kişiye baktım. Yüksek ihtimalle bir erkekti çünkü bir kızın bu kadar güçlü olması neredeyse imkansızdı.

X- Bunu nasıl yaptın ?!

Sesini değiştirerek konuştuğu çok açıktı sesi bir makineden çıkıyor gibiydi çünkü.

"N-neyi?"

X- Güçlerini nasıl aniden o dereceye getirdin !? Bu imkansız sen bir Black Angel olmazsın ! Sen yalancının tekisin!

"İnan bana bende bilmiyordum tek istediğim okuldan atılmamaktı."

Sinirle bağırdığında irkilerek yerde kendimi biraz daha uzaklaştırdım. Sırtım duvara yaslandığında korkuyla bedenim titremeye başlamıştı.

Aniden ayaklarımın yerden kesilmesi ile nefes almam zorlaşmıştı.

X- Benden daha güçlü olamazsın ! En güçlü benim !

Yaklaşık 2 dakikadan sonra gözlerim kararmaya ve bilincim kapanmaya başladığında bayılmadan önce bir hamle yapmayı denemiştim ama sonucunu göremeden gözlerimin önüne siyah bir perde inmişti.

Adrian 'dan ~~

Uzun süredir Sky benimle ne konuşuyor ne de beni takıyordu. Bir yandan bu durum beni sinir ederken bir yanım ise haklı olduğunu ve bu olanların benim suçumun olduğunu söylüyordu

Sky'ı sevmiyordum ve aşık değildim. Sadece hoşlanıyordum o kadar... Nadir bulunan değerli çiçekler gibiydi o narin ama güçlü... Onu Kang Lee ile gülümserken gördüğümde sebepsiz bir şekilde aşırı sinirlenmiş ve bunun sonucu ise tam bir felaket olmuştu. Ben o narin çiçeğin solmasına sebep olmuştum...

Daha fazla düşünürsem büyük ihtimal kafamı duvarlara sürtmeye başlardım bu yüzden hızla odadamdan çıkıp yemekhaneye yol aldım.

Yemekhanede girdiğimde gözlerim ilk olarak Sky' ın her zaman oturduğu yere kaymıştı ama boştu. Çıkıp tam Sky' ı aramak için harekete geçecekken depodan gelen seslerle olduğum yerde durup bir süre dinlediğim bir çocuk durmadan bağırıyordu ama asıl soru kime bağırıyordu?

Bir süre daha deli gibi ayakta dikilip sesleri dinledikten sonra daha fazla dayanamamış ve içeriye dalmıştım

"Ne oluyor burad-"

Havada nefessiz kalmış narin bedeni gördüğümde bütün vücudum sinir ve endişe ile kasılmıştı. Hızlıca karşımdaki çocuğu duvara fırlatıp Sky'ın yere düşmesini sağladım. Hızla Sky'a saldıran çocuğun boğazına yapıştım ellerimden karşımdaki bedene yüksek derecede ısı aktarılken o ise bir yandan bırakmam için yalvarıyor bir yandan da çırpınıyordu.

Sky'ın acı dolu inlemesini duyduğumda ellerimi hızla çekip karşımdaki bedenin yere yığılmasını sağladım. Sky'ın yanına koşup bedenini hızla soğuk yerden kaldırıp hemşirenin odasına koşmaya başladım. Sky'ın bedeni soğumaya başladığında daha hızlı koşup hızla hemşire odasının kapısına tekme atıp açılmasını sağladım oturduğu sandalyeden korkuyla kalkan hemşireye bakıp sinirle bağırdım

"Ne duruyorsun orada yardım etsene !!"

Sky'ı sedyeye yatırıp hemşirenin işini daha rahat yapması için bir adım gittiğimde hemşire hızla Sky'ın yanına geçmiş hava maskesini hızla ağzına yerleştirip nefes almasını sağlamıştı. Bir yandan da göğsüne bir kaç kablo takıp hızla ekrana yansıyan görüntüden bir şeylere bakıyordu.

"Neyi var? Yaşayacak mı ?! Konuşsana !"

H(hemşire )- Çok uzun süre nefessiz kalmış eğer bir kaç dakika daha geç gelseydi çoktan ölmüş olurdu ama neyseki şuan tekrar nefes almaya başladı. Bir süre dinlenmesi ve oksijen desteği alması gerek sadece.

Hemşire odadan sakin bir tavır ile çıkarken sedyenin yanındaki sandalyeye oturup Sky'ın yüzüne gelen saç tellerini kulağının arkasına koydum tenindeki yumuşaklık içimde daha da dokunma isteği oluştururken elimi yumruk yapıp geri çektim. O istemeden ona dokunamazdım. Bu sadece benden daha da nefret etmesini sağlardı...

Karşımda huzur ile uyuyan bedene bakıp böyle masum bir bedene dokunmaya kalkıştığım için bir kez daha kendime küfrettim. Nasıl yapabilmiştim bunu ona...

.

İçime sinmedi ama yinede atıyım dedim...