Topuklularımın sesi boş sokakta yankılanırken hissettiğim duygular yüzünden yürümekte zorlanıyordum. Gözlerimin neden dolduğunu bile bilmezken yanaklarımdaki ıslaklığı elimin tersiyle sildim. Sanırım Harry yanımda olmadığı için, onsuz olduğum için bu kadar duygusaldım şuan. Liam'ın sadece orada söylediği sözler zihnimde yeniden belirip bana hatırlatıyordu sadece yarım saat önce olanları. Harry'e inanmamıştım, Betty'e de öyle. Çünkü, böyle bir şeyin olacağına ihtimal dahi veremezken Liam bugün resmen içinde birikmiş tüm duygularını, hislerini açmıştı bana üzeri kapalı bir şekilde.
Yutkundum, başımı iki yana salladım kendime gelmek adına. Bu gece, bu konuşulanlar hiç olmamış gibi davranacaktım. Ya Liam'ı yeniden görürsen? Dediğinde iç sesim dudaklarımı sertçe dişledim. Umursamaz davranabilirdim, evet yapabilirdim. Yapmalıydım. O esnada karşıdan gelen taksinin ışığı gözlerimi kısmamı sağlarken elimi uzatıp durdurdum ve binip evimin adresini verdim. Şuan eve gidince yapacağım tek şeyi biliyordum. Üzerime Harry'den kalan, onun tişörtlerinden birini giyecektim ve kumaşa sinmiş o kokusunu sabaha kadar koklayıp, tenime işlemesine izin verecek ve ben huzurla uyuyacaktım.
Eve geldiğimde de hiç vakit kaybetmeden öyle yaptım. Kokusu anında burnuma dolarken derince soludum o güzel kokusunu ve yatağa uzandım. Nasıl olur da bana şu dünyada tek iyi gelen şey o olabilirdi? Harry... Birden bire tüm hayatım oluvermişti bu adam. Baktığım her yerde, her şeyde onun yüzünü görüyor ve onu düşünmeden bir dakikamı bile geçiremiyordum. Nasıl da işlemişti ilmek ilmek içime, sanki hiç çıkmayacakmış gibi. Lütfen Tanrım, alma onu benden. Beni de ondan alma. Artık daha fazla kötü şeyler olmasın, sorunları artık geride bırakalım. Sadece o ve ben olalım. Biz birbirimize yeterdik, değil mi? Yeterdik.
Burnumun ucunun yanmasıyla ağlayacağımı anlamıştım, zaten gözleriminde buğulanması bunun habercisiydi. Hızla her zaman ki gibi yastığımın altına koyduğum telefonumu elime aldım ve Harry'nin geçen gün, evime geldikten ve o dakikaları geçirdikten sonra ki çektiğim fotoğrafına baktım ve özlemle kavruldu yüreğim. Yarın akşam, yarın akşam bu özlem son bulacaktı ve ben onun kolları arasında olacaktım yeniden. Az kaldı Grace, yeniden onun kolları arasında olacaksın. Sabret diye kendi kendine konuştum içimden ve o esnada instagram hesabıma girip Harry'nin çektiğim o fotoğrafını hesabımda paylaştım içimde biriktirdiğim tüm özlemle.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
60.974 beğeni, 5.185 yorum gracebill Seni özledim. @harrystyles ❤️
