Slowly || harrystyles.

e.n.d

Lütfen final bölümünü okumaya başlamadan önce burayı okuyun.

Merhaba aşklarım, size ufak bir kaç şey söylemek istiyorum. Öncelikle bu hikayenin bende çok fazla ayrı bir yeri olduğunu bilmenizi istiyorum, çünkü bu hikayem gerçekten kalpten hissederek yazdığım ikinci hikayem. Hikayemi hiç tıkanmadan yazarak finale kadar getirebildiğim için çok fazla mutluyum. Her bir cümlesini, her bir satırını yazarken çok fazla keyif aldığım, aynı zamanda da çok fazla heyecanlandığım bir hikayem oldu. Hatta en yakın arkadaşımla ( sen kendini biliyorsun :'') ) üzerinde saatlerce konuştuğumuz bir hikaye Slowly. Bir de belirtmek istediğim bir şey daha var, Slowly'yi yazarken hiçbir zaman sonunu düşünmeden yazmadım. Veya, yazmaya başlayayım da gidişata göre bir son belirlerim kafamda demedim asla.
Slowly'yi kurguladığım ilk andan itibaren kafamda bir son vardı ve ben bu sona göre hareket ettim hep ve aklımda ki başından beri olan sonlada bitireceğim kitabımı. Biliyorum, herkesi mutlu edemem.
Çünkü, herkesin düşüncesi farklıdır. Beni mutlu eden şey sizi mutlu etmez, sizi mutlu eden şey de beni mutlu etmez. Yinede, benimle final'e kadar okuyup gelen, desteklerini hiçbir zaman eksik etmeyen okuyucularıma sonsuz teşekkür ederim.
Size ne kadar minnettar olduğumu ve sizi ne kadar çok sevdiğimi bilemezsiniz.

Biliyorum, çok fazla konuştum ama umarım yukarıda da belirttiğim gibi bu yazdıklarımı okursunuz. Bölüme geçmeden son bir şey daha. Lütfen Slowly'yi kütüphanelerinizden çıkartmayınız çünkü üç tane special bölüm yayınlayacağım. Special bölümlerinde görüşmek üzere! Hoşçakalın, sizi seviyorum. 💚

Bol bol satır arası yorum istiyorum tabiki :)

Muck 💋

GRACE;

BİR YIL SONRA;

" Keşke biraz daha düşünseydin. " Liam kemerini taktıktan sonra arabayı çalıştırmış ve sürmeye başlamıştı, bende kemerimi taktığımda ona baktım.
" Yeterince düşündüm Liam, inan bana. " dediğimde yolu izlemeye başlamıştım. " Ama neden böyle bir karar verdiğini hala anlamıyorum Grace, mesleğini bırakmakta ne demek oluyor? Sen her zaman işini çok fazla mutlu olarak yaptığını söyleyen ve severek yaptığın içinde hiçbir zaman yorulmadığını söyleyen biriydin. Ne değişti, anlamıyorum. " dediğinde Liam.
Burukça gülümseyip, omuz silktim umursamaz görünmek için.

Evet, çok sevdiğim mesleğimi bırakma kararı almıştım ve bu bir anlık karar değildi aslında.
Ne Liam'a, ne de bir başkasına söylemiştim neden bıraktığımı. Aileme bile açıklamıyordum, açıklayamazdım. Onlara sadece artık eski hevesimin kalmadığını, yapacak bile olursam ufak tefek, kendi gözüme hoş gelen şeylerin fotoğraflarını çekip paylaşacağımı söylemiştim o kadar. Ama, asıl sebebi bu değildi. Asıl sebebi, eskisi kadar odaklanamayışımdı. Çünkü ben, Harry'de takılı kalmıştım. Evet, onda tıkalı kalmıştım. Ne zaman bir fotoğraf çekimine gitsem, ne zaman elime alsam fotoğraf makinamı, benim aklıma Harry'yle anılarımız geliyordu ve ben hiçbir şeye odaklanmıyordum. Eskisi gibi, iyi olamıyordu hiçbir
çekimde.

Bir sene geçmişti, bir sene geçmişti her şeyin üzerinden. Onunla ilk dansımızın, son sarılışımızın ve son konuşmamızın üzerinden tam bir yıl geçmişti. Onunla toplasak iki veya üç sefer karşılaşmıştık bu bir yıl boyunca. Ve hep, konuşmaktan kaçınmıştık. Sadece birbirimize selam veriyorduk o kadar.
Zaten, ne yapacaktık ki? Ben bir senedir başka bir ilişki yaşıyordum, hem de onun gözü önünde. Fakat, eskisi gibi kötü değildi. Aslında kötüydü, sadece artık dışarıya yansıtmıyordu bunu. Eskisi gibi çok fazla çekimler gerçekleştiriyor ve eskisinden daha fazla takipçisi vardı, bir çok fazla hayran daha edinmişti.
Başarılı olması, beni her zaman mutlu ediyordu. Onunla hep gurur duyacak ve ömrüm boyunca destekleyecektim onu. Bir şekilde.