"နာမည္"
"ဝမ္ရိေပၚ"
"တစ္ေယာက္ခန္းလား?"
"ႏွစ္ေယာက္ခန္းေပးပါ"
တစ္ေယာက္တည္း လာတာမွန္သည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ေယာက္ခန္းေပး ဆိုတဲ့ သူ႔ အေျဖေၾကာင့္ Reception မွာ ထိုင္ေနတဲ့ သူထံမွ အၾကည့္တစ္ခ်က္ရလာသည္။
ခရီးပန္းလာတာေၾကာင့္ သူ နားခ်င္ေနၿပီျဖစ္ရာ စိတ္ သိပ္မ႐ွည္ခ်င္ေတာ့။
"NRC no."
"!@#$%^&*"
ေသာ့ကို ကမ္းေပးဖို႔အေရး ေမာ့ၾကည့္လာသည့္ မ်က္ဝန္းတစ္စံု။
မိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕...
ေနာက္... ေတြ႔ရခဲ့သည့္ အညိဳေရာင္ မ်က္ဝန္းတစ္စံု။
"ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ခရီးစဥ္ေလးျဖစ္ပါေစ"
အသက္မဲ့ေနသည့္ မ်က္လံုးေတြမွ အားမနာ။
ဆက္ေျပာလာသည့္ စကားကို အသိအမွတ္ျပဳသလို ေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ၿပီး ေနရာမွ လွည့္ထြက္ဖို႔ျပင္သည္။
"ေနဦးေလ... အခန္းက ကိုယ္လိုက္ျပရမွာ"
ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္သည္။
သူ ေရာက္ကတည္းက ဒီ Resort ေလးအတြင္း သူ႔ေ႐ွ႕မွ လူမွတစ္ပါး အျခား လူရိပ္လူေယာင္ မေတြ႔ရေသးေပ။
"လိုက္ခဲ့ပါ"
ေနရာမွထရပ္ကာ လမ္းျပေပးဖို႔ ေ႐ွ႕မွ ဦးေဆာင္ထြက္သြားသည့္ လူသား။
အိတ္ကို အသာဆြဲရင္း ေနာက္က လိုက္သြားလိုက္မိသည္။
"ဒီအခန္းပါ.... လိုအပ္တာ႐ွိရင္ အခ်ိန္မေရြးေခၚႏိုင္ပါတယ္"
အခန္းထဲဝင္၊ ျပတင္းေပါက္တစ္ခ်ိဳ႕ ဖြင့္ေပးကာ အခန္းထဲမွ ျပန္ထြက္သြားေတာ့သည္။
ပိန္ပိန္ပါးပါးႏွင့္ ပံုစံက ေလတိုက္လ်ွင္ပင္ ယိုင္သြားေတာ့မလိုလို။
အိတ္ကို ေဘးခ်ကာ ကုတင္ေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ ပစ္လွဲခ်လိုက္မိသည္။
သူ ပင္ပန္းေနၿပီေလ။
အရမ္း...အရမ္းကို။
Korea မွ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဒီေနရာသို႔ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ထြက္လာခဲ့သည္မဟုတ္လား။
YOU ARE READING
Uncover
Fanfictionအခ်စ္... ခင္ဗ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ေမာင္က အရာအားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္ခ်င္တာမ်ိဳး။ Unicode အချစ်... ခင်ဗျားနဲ့ ပတ်သက်ရင် မောင်က အရာအားလုံးနဲ့ သက်ဆိုင်ချင်တာမျိုး။
