BB6 "kötü kader"

12.6K 255 21
                                    

Gözlerimi açtığımda hastanede olduğumu anladım. Ne olmuştu bana böyle anlamamıştım. Uyandığımı fark eden Kuzey, göğsünde uyuyan Alin'le birlikte doğruldu "Derin'im, iyimisin?" "ne oldu bana" dedim. Kafam çok ağrıyordu. O sırada içeri doktor geldi. "Derin hanım, bilmeniz gereken önemli bişey var." "Dinliyoruz?" dedi Kuzey. "Eşiniz, kanser." ne demekti bu nasıl olurdu. Endişheyle kalktım yerimden. "Nasıl" diye sordum. "Kanser baya hızlı ilerlemiş, bunun sebebi büyük ihtimalle çektiğiniz sıkıntıdan, ne yaşadınız bu kadar büyük?" diye sordu. Kuzey'e baktım, o da bana bakıyordu. Ona bakmaya devam ederken "hiçbişey" dedim. "Tedaviye hemen başlamamız lazım. Uzun ve acılı bir süreç olucak malesef. Uzun bir süre burda kalıcaksınız." Ağlamak istiyordum. Tam da her şey düzene girmişken, çok mutluyken bu da nerden çıkmıştı. Üstelik bugün akşam düğünümüz vardı. Kendimi çok kötü hissediyordum. Kuzey yanıma gelip bana sımsıkı sarıldı. Kızımda sarılıyordu. "Bunu da atlatıcaz prensesim" dedi ve kafamdan öptü. "Korkuyorum" dedim. Ağlıyordum. Doktor "ben sizi yalnız bırakayım." "pardon doktor bey, bu hastanenin en güzel özel odası neresi, geniş, güneş görsün, burası insanı daraltıyor." "benimle gelin yatışınızı oraya verelim Kuzey bey" Kuzey elimden tuttu ve odadan çıktık. En üst katta geniş ve güzel bir odaya girdik. Burası ev gibiydi. İyi hissetmemi sağladı. "Bu odamız özel, haliyle ücretli" "parası önemli değil biz bu odada kalıyoruz" doktor başını eğdi ve tam çıkacakken "söylemeyi unuttum, virüsünüz bulaşıcı değil, eşinizde bebeğinizde tedavi boyunca burda sizinle kalabilirler. Ama bebeği emzirmeseniz daha uygun olur şimdilik, geçmiş olsun" dedi ve çıktı. Şuan bu habere mutluluktan uçabilirdim. En azından sevdiğim adam, bebeğim yanımda olacaktı. Hem daha çabuk iyileşirdim. "Aşkım siz dinlenin, ben eve gideyim eşyalarımızı alayım, süs alayım bide burası çok sade, nasıl istersen öyle süsleyelim." diyip gülümsedi. "Tamam" dedim bende gülumsedim. Hata yaptım diyordum ama sanırım yaptığım en güzel hataydı. Iyi ki de yapmıştım. Çok seviyordum onu. O da beni seviyordu biliyordum. Bi kez daha şükrettim onların varlığına. Kuzey gitmişti. Bende kızıma ninni söylemeye başladım...
                     ________________

3 saat sonra

Kuzey içeriye 6 valizle girdi. Çüş dedim. Yanında 2 tanede adam vardı onlarda yardım ediyorlardı valizleri taşımasına. Getirip büyük gardrobun önüne koydular. "Eyvallah gençler" diyip gönderdi çocukları. "Aşkım bunlar ne?" diye gözlerimi belertip sordum. "Ee uzun bir süre burdayız hayatım." dedi. Evet aslında öyleydi. Yerimden kalktım ve valizleri açtım, eşyaları yerleştirmeye başladık.

4 saatin sonunda tamamen yerleşebilmiştik. İşimiz bittikten sonra da kolumdan damaryolu açtılar. Sonra da yemeklerimizi yedik. Artık tedavim başlamıştı. Abur cubur yemekte yasaktı. Bi çok şey yasaktı. Yatağım çok genişti. Üçümüzde rahatça sığardık. Saat 8e geliyordu. Ben kızımla yatakta uzanıyordum. Kuzey'de geldi yanımıza uzandı.

               (hastahane odamız)

"Ben biraz uyumak istiyorum aşkım" "tamam bitanem uyu" dedi Kuzey ve saçlarımı okşamaya başladı. Alin'de aramızda uyumuştu. Sevdiğim adamın kokusuyla uykuya daldım...

2 saat sonra

Gözlerimi açtığımda karşımda gördüğüm şeyle şok oldum. Gelinliğim asılıydı. Yanında uçan bir balonun ucunda bir not yazıyordu. Kalktım ve notu aldım elime.

"Gelinliği giy ve terasa gel..."

Çok heycanlanmıştım. Bu nasıl güzel bir süprizdi. Hemen gelinliği elime aldım ve serumlu koluma dikkat ederek giyindim.

 Hemen gelinliği elime aldım ve serumlu koluma dikkat ederek giyindim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Saçlarımıda topuz yaptım ve hazırdım. Bi elimle serumun demirinden tuttum diğeriyle gelinliğimin önunden tuttum ve asansöre doğru ilerledim. Asansöre binip bi yukarı kata bastım. 10. Kat. İndim ve terasın kapısını açtım. Gözlerim kocaman açıldı şok içindeydim. Hastahanenin bütün görevlileri neredeyse burdaydı. Kuzey tam karşımda beni bekliyordu. Ve eylem aktaş - yüreğimden tut çalıyordu. Yavaşça Kuzey'e ilerleyip ellerimi omuzlarına koydum. O da ellerini belime sardı...

Az sonra şarkı bitti ve biz nikah masasına oturduk. Bunlar buraya nasıl gelmişti hâlâ bunu düşünüyordum. Memur sorularını sordu. Bizde yanıtladık. Evet dedik. Ve kocamın ayağına bastım. Alkış sesleri kopuyordu. Islıklar, tebrikler... Herkes ayağa kalktıktan sonra Kuzey beni alnımdan öptü. Memur evlilik cüzdanımızı elime verdi ve sevinçle kaldırdım havaya...

Bebeğimin Babası Instagram Hesabı
|derindemirel_bb|

Bebeğimin BabasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin