Aradan koskoca 1 yıl geçmişti. Bebeğim doğmuştu. 3 aylıktı. Kuzey mi? 1 yıl önce karşısına hamileyim diye çıktığımda böyle bişey olamaz inanmıyorum bi fahişeden çocuğum olamaz diyip sinirlenip beni kovmuştu. Bidaha karşıma çıkma demişti. O günden sonra da hiç görüşmedik zaten.
Kızım Alin'le güzel bir duşun ardından yemek yiyorduk. Daha doğrusu ben yiyordum o emiyordu. Kapının çalması üzerine kapıya baktım. Gördüğüm kişiyle donup kalmıştım. Hemen kapıyı geri kapatacaktim ki ayağıyla engelledi. "Lütfen Derin, onu görmeme izin ver, ben onun babasıyım." hah diye sesli bi şekilde güldüm. "1 yıl sonramı aklına geldi babası olduğun!?" "Bak ne desen haklısın özür dilerim içeri geçip biraz konuşalım bi şans ver lütfen?" neden böyle bişey yaptım bilmiyorum ama kapıyı açıp içeri geçmesini sağladım.
Alin Kuzey'i görünce heyecanlandı. Sanki babasının o olduğunu biliyor gibi. Kollarını havaya kaldırdı onu alması için.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kafasına bere takmıştım çünkü kafası banyodan sonra üşüyordu.
Kuzey onu kucağına aldı. Alin kafasını babasının boyun girintisine soktu ve tatlı tatlı bağırmaya başladı. Sesine kurban olduğum. Babası onun boynuna gömüldü ve kokusunu içine çekti. "Derin, bu çok güzel bişey..." "Evet öyle benim kızım" diyip gülumsedim. "Bizim kızımız." dedi. E haklıydı ama o zaman 1 yıldır nerdeydi? "İsmi ne?" "Alin" "Artık anlatıcakmısın? Neden şimdi?" dedim. Kucağında kızımızla koltuğa oturdu. Bende karşısına oturdum. "Senide onlar gibi sandım Derin" "Kimler gibi?" "Her gün başka biriyle yatan kadınlar gibi" "O gün... O kadar sarhoştumki Derin, hiçbişey yemin ederim görmüyordum. Kızlığının o zaman yırtıldığını bile fark edemeyecek kadar aptaldım. Özür dilerim. Sana 1 sene geç geldiğim için." dedi. Şimdi anlıyordum onu. E haklıydı. Bende bi fahişeden çocuğum olsun istemezdim. "Bak, o gece ilk defa ve çok fazla içtim. O yüzden ne oldu hiçbişey hatırlamıyorum sadece sabah otel odasında bi yatakta uyandığımı ve çarşaftaki kanımı gördüm. Aklım yerinde olsaydı böyle bişeyi asla ve asla yapmazdım." dedim. "Ama diyorum kii... İyikide o hatayı yapmışız ve dünyalar güzeli bi kızımız olmuş. Yaptığım en güzel hatasın kadın..." söylediklerine utanmıştım. Şaşırmıştımda.
"Akşam yemeğine kalırmısın?" "Bu minikten ayrılmaya hiç niyetim yok" ona belkide bi şans vermeliydim. Belki de haklıydı benim hakkımda yanlış biliyordu.
Kapı çalınca bakmak için kapıya doğru yöneldim Ceren olmalıydı. Kapıyı açtığımda "Kızım 2 saattir basıyorum yaaa niye açmıyosuun" dedi. "Ben bi kere duydum" diyip sırıttım. "Misafirimiz var" dedim. "Kim?" diyip içeri adımını attı ve gözleri kocaman açıldı. "Kuzey bey?" "Ceren?" o da Ceren'i görünce şaşırdı. "Ceren benim en yakın arkadaşım aynı zamanda ev arkadaşım" diye açıklama yaptım. "Kuzey yemeğe kalıyor Ceren" dedim demek istediğimi anladı ve mutfağa geçtik. Patlıcan oturtma ve trileçe yaptık. Sofrayı hazırladığımızda içeri geçtim ve "Yemek hazır sofraya geçelim" diyip Alin'i kucağından aldım.
Kuzey yemekleri bayıla bayıla yedi. Öküz. "Ellerinize sağlık çok güzel olmuş" dedi. "Afiyet olsun pek bişey yapamadık ama" dedi Ceren. Çüş daha ne yapcaktık acaba. Olanı yesin işte beyefendi. Özel misafirimiz falan değil.
Sofradan kalktıktan sonra Kuzey Alin'i alıp salona geçti. Bizde Ceren'le mutfağı toparladık. İçeri geçtiğimizde "Her şey için teşekkür ederim, yarın tekrar gelebilirmiyim kızımı görmeye?" dedi. Ceren "Kız bahanesiyle güzeller güzeli annesini görmek istiyorum desene sen şuna" sessizce diyip kıkırdadı. Koluna dirseğimle vurdum ve sırıttım " Şey, ona bakma sen.." o da güldü. Alin'i son kez öptü ve kucağıma bırakırken kulağıma "e kız haklı tabi" diye fısıldadı. Utanmıştım ve kızardım. "İyi geceler" diyip gitti.
Neden bilmiyorum ama yarını iple çekiyordum. Içimde garip bir heyecan vardı. Alin'i emzirip uyuttuktan sonra bende yattım.
Bebeğimin Babası Instagram Hesabı | derindemirel_bb |
